ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΣΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ: Δάκρυα και συγκίνηση στον «αποχαιρετισμό» του γιατρού
Από το δεύτερο “σπίτι του”, το Βενιζέλειο, πέρασε η σορός του Γιώργου Καραντινού

Με δάκρυα στα μάτια συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και συγχωριανοί αποχαιρέτησαν χθες στις Δαφνές τον αδικοχαμένο αναισθησιολόγο Γιώργο Καραντινό. Ανείπωτος ο πόνος για την σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά, τον Νίκο, τον Σάββα και τη Σοφία, τα καμάρια του, το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του. Ράγισαν καρδιές όμως και στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, όπου νωρίτερα τελέστηκε τρισάγιο έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος. Συνάδελφοί του, εν ενεργεία και συνταξιούχοι, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, αλλά και δεκάδες ασθενείς τον «αντάμωσαν» για τελευταία φορά.

Από τη μία δάκρυα και από την άλλη ένα πικρό χαμόγελο. Αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής στα χειρουργεία και στους διαδρόμους του νοσοκομείου. Τι να πρωτοθυμηθούν… τα χωρατά του ακόμα και σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, στην προσπάθεια του να αποφορτίσει το κλίμα, την ασφάλεια που ένιωθαν κοντά του, το πόσες φορές τους είχε βγάλει από τη δύσκολη θέση με τις λύσεις του… Ακόμα πιστεύουν ότι θα ξεπροβάλλει από κάποια γωνία και θα τους ξεσηκώσει όλους με τη βροντερή φωνή και με τα αστεία του…

Στις Δαφνές που έγινε η κηδεία του Γ. Καραντινού σημειώθηκε το αδιαχώρητο με τον κόσμο να κατακλύζει τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος και όχι μόνο.

Μεταξύ των παριστάμενων, ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και ο δήμαρχος Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός. Εκτός από τον πρώην δήμαρχο Ηρακλείου Γιάννη Κουράκη, επικήδειους εκφώνησαν φίλοι και συνάδελφοι του εκλιπόντος. Στον αποχαιρετισμό του ο κ. Κουράκης, ανέφερε:

«Ον  γαρ οι θεοί φιλούσιν αποθνήσκει νέος’’. Αυτόν που οι θεοί αγαπούν πεθαίνει νέος, λέει ο Μένανδρος.  Και είναι η μόνη εξήγηση που χωρά στην αιφνίδια και τραγική απώλειά σου, φίλε Γιώργο.

Λαμπρός επιστήμονας, σπουδαίος άνθρωπος, αγαπημένος φίλος και συνεργάτης, που εκτός από την αγάπη των ανθρώπων είχες προφανώς, αγαπητέ μας Γιώργο, κερδίσει και εκείνη του Θεού, γι’ αυτό -ίσως- και σε κάλεσε κοντά του, τόσο πρόωρα.

Ήσουν ήρεμος και προσηνής, φιλικός, ανθρώπινος, πάντα με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα.  Είχες   μόνο συμπάθειες, τόσο  στον επαγγελματικό όσο και στον κοινωνικό σου χώρο, προσφέροντας απλόχερα   αγάπη, ανιδιοτέλεια και περίσσευμα  καρδιάς.

Επέλεξες  να υπηρετήσεις  την επιστήμη  της ιατρικής. Τελείωσες  με  απόλυτη  επιτυχία  τις  σπουδές σου και  εξειδικεύτηκες στην αναισθησιολογία, θέτοντας τον εαυτό σου στην  υπηρεσία των ανθρώπων από τη θέση του αναισθησιολόγου ιατρού του Βενιζέλειου  Νοσοκομείου.

Θέση  την  οποία τίμησες  με υποδειγματική συνέπεια, απόλυτα πιστός  στον όρκο του Ιπποκράτη και τις αρχές του ανθρωπισμού και της αφειδώλευτης προσφοράς.

Ανήσυχο πνεύμα και προοδευτικός άνθρωπος  που ονειρευόσουν  ένα  καλύτερο μέλλον για το Ηράκλειο και τους Ηρακλειώτες, δεν περιόρισες  τον εαυτό σου μόνο στα ιατρικά  καθήκοντα.

Έστρεψες το  ενδιαφέρον  και στα κοινά της Αυτοδιοίκησης και από τη θέση του δημοτικού συμβούλου στην οποία εκλέχθηκες με τη Δημοτική μας Παράταξη,  υπηρέτησες  την πόλη  και τον ιδιαίτερο τόπο σου τις Δαφνές,  με συνέπεια, αποφασιστικότητα και δημιουργικές προτάσεις, αρκετές από τις οποίες είχες τη χαρά να τις  δεις να υλοποιούνται.

Παράλληλα, δημιούργησες  μια εξαιρετική οικογένεια με δύο γιους, και  μια κόρη μαζί με  την επιστήμονα σύζυγο σου Ουρανία, στέλεχος της πολεοδομίας του Δήμου με σημαντική προσφορά.

Έφυγες εντελώς αναπάντεχα την πρώτη του Μάη, την ημέρα μνήμης και τιμής για τους αγώνες και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, ενώ βρισκόσουν με φίλους σε  προσκυνηματική  επίσκεψη στο “περιβόλι της Παναγιάς”, όπως αποκαλεί η λαϊκή παράδοση το Άγιο Όρος.

Έφυγες στη δημιουργική σου ηλικία και ενώ είχες ακόμα περιθώριο να προσφέρεις πολλά. Ως άνθρωπος, ως γιατρός, ως ενεργός πολίτης.

Άφησες όμως πίσω σου ένα πεντακάθαρο και ζηλευτό ίχνος.

Ένα ίχνος που αποπνέει  ήθος,  ευπρέπεια, ευγένεια και ανθρωπιά…

Είναι αναμφίβολα βαρύ το φορτίο που πέφτει  στους ώμους της αγαπημένης σου συζύγου  Ουρανίας και των παιδιών σου. Θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε  ότι σε αυτή τη σκληρή τους δοκιμασία θα είμαστε δίπλα τους.

Και ακόμα ας τους παρηγορεί η σκέψη ότι ο αγαπημένος τους Γιώργος θα έχει  βρει τώρα μια θέση στο “περιβόλι του Θεού” στα ουράνια δώματα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα  της  Δαφνιανής  γης  που  θα  σε  σκεπάσει».