Τι συμβαίνει όταν μια οικογένεια από το Ηράκλειο αναζητήσει παιδονευρολόγο στα νοσοκομεία για το παιδί της που αντιμετωπίζει διαταραχές ύπνου, κάνει επιληπτικά επεισόδια ή πρέπει να κάνει εξετάσεις για αυτισμό;
Θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει ούτε ένας γιατρός αυτής της ειδικότητας σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο της Κρήτης!
Στην επιστολή που έστειλε στην “Π” μητέρα ανήλικου, αποτυπώνεται η αγωνία αλλά και η αγανάκτηση κάθε γονιού που ψάχνει γιατρό και δεν βρίσκει.
“Δικαίωμα στην υγεία έχουν όλοι. Και ο φτωχός και ο πλούσιος, οι γέροι μα και τα παιδιά. Είναι δυνατόν να κλείνουν κλινικές παιδιών; Η Ψυχιατρική είναι υψίστης σημασίας, πλέον στην εποχή που ζούμε. Έχουμε ένα θεματακι μικρό (ευτυχώς) με την 3χρονη κόρη μου. Χρειαζόμαστε έναν παιδονευρολόγο και βρίσκουμε μόνο ιδιώτη… Δύο εβδομάδες τώρα μας είχαν πει για το ΠΑΓΝΗ και έπαιρνα τηλέφωνο, τίποτα… πήρα για απογευματινό ραντεβού και μου είπαν ότι ο γιατρός δεν δέχεται απόγευμα. Μπήκε η εβδομάδα… είπα να μην πάω από εκεί να ξαναπροσπαθήσω, να ξαναπάρω πρωινό τηλέφωνο… Αφού τα κατάφερα και βρήκα γραμμή και υπάλληλο, μου είπε ότι γιατρός δεν υπάρχει στο νοσοκομείο. Πήρα στο Βενιζελειο και μου είπαν ότι δεν συνεργάζονται πια με παιδονευρολόγο και ρωτάω με το φτωχό μου μυαλό… το δικό μου παιδί έχει μια διαταραχή ύπνου, τα παιδιά που έχουν σοβαρά θέματα όπως επιληψίες και αυτισμούς τι γίνονται; Τι κράτος υπάρχει χωρίς παιδεία και υγεία”;
“Η έλλειψη παιδονευρολόγου είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του σεβασμού που δείχνει το Υπουργείο Υγείας στους ανήλικους ασθενείς, στα μικρά παιδιά” είπε στην “Π” ο Αλέξανδρος Καφετζάκης, πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ν. Ηρακλείου.
Ο ίδιος τόνισε ότι έχουν αφήσει να καταρρεύσει και η Παιδοψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ, την οποία έχουν απόλυτη ανάγκη παιδιά απ’ όλη την Κρήτη.
Ανυπαρξία δομών παιδικής προστασίας
Σε δήλωσή του ο Δημήτρης Βρύσαλης, πρόεδρος Εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ επισημαίνει:
“Η απουσία εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού σε παιδιά και εφήβους είναι διαχρονική και επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια Αν αναλογιστεί κανείς τη σημερινή πραγματικότητα στον τομέα των παιδιατρικών υπηρεσιών υγείας, καταλήγει στο θλιβερό συμπέρασμα πως τα παιδιά του λαού, απέχουν πολύ από το να λαμβάνουν αυτά που θα μπορούσαν, άρα και αυτά που αξίζουν σήμερα. Υπάρχουν, διαχρονικές ευθύνες όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων ΥΠΕ και διοικήσεων νοσοκομείων, που κινούμενοι πάντα στη λογική κόστους-οφέλους, υποχρηματοδότησαν, υποστελέχωσαν και υποβάθμισαν τις υπηρεσίες υγείας
Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και στα παιδιά αποτελεί βασικό πυλώνα της υγειονομικής φροντίδας και πρέπει να μπει στο επίκεντρο.
Για τα παιδιά, το μεγαλύτερο μέρος της ΠΦΥ περιλαμβάνει την παρακολούθηση της υγείας και της πορείας της ανάπτυξης, την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση αλλά και την εκπαίδευση και υποστήριξη των γονέων στο μεγάλωμα των παιδιών και την εξέλιξη της οικογένειας.
Ο/η παιδίατρος φροντίζει τα παιδιά από τη γέννησή τους μέχρι την εφηβεία, ηλικίες με διαφορές στις βιολογικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες. Αυτά χρειάζονται δομές με καταρτισμένους επιστήμονες (παιδιάτρους, παιδοψυχολόγους κ.λπ.), σύγχρονο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ώστε να προάγουν την υγεία των παιδιών σε επίπεδο κοινότητας, σχολείου, γειτονιάς. Να μελετήσουν και να εξάγουν συμπεράσματα από μελέτες στον παιδιατρικό πληθυσμό, όπως π.χ. τον παιδικό καρκίνο, την παιδική παχυσαρκία, την εμβολιαστική κάλυψη. Να προτείνουν με διεπιστημονική προσέγγιση μέτρα ενίσχυσης της πρόληψης και αυτά να υλοποιηθούν μέσω κρατικών προγραμμάτων”.
Ο ίδιος τόνισε:
“Είναι πολύ “φθηνή” η δικαιολογία ότι τις ανάγκες καλύπτουν οι διάσπαρτοι ιδιώτες παιδίατροι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, αφού αυτή η νευραλγική υπηρεσία είναι αδύνατον να υλοποιείται ολοκληρωμένα δίχως ενιαίο σύστημα που θα οργανώνεται στο επίπεδο όλης της κοινωνίας.
Σήμερα χρειάζεται άμεση στελέχωση με μόνιμο προσωπικό όλων των δημοσίων δομών υγειας και στο τομέα παιδιού κι εφήβου”.