Συνθήματα στους τοίχους του ξενοδοχείου στα Χανιά όπου έχασε τη ζωή της η 20χρονη κοπέλα που έκανε πρακτική, έγραψαν αναρχικοί το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας. Με βίντεο και κείμενο τα οποία δημοσίευσαν στο «indymedia.gr», αναφέρουν ότι υπήρχε παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας.
Όπως αναφέρουν σε σχετικό κείμενο, η άτυχη εργαζόμενη εγκλωβίστηκε σε έναν ανελκυστήρα μαζί με ένα καρότσι μεταφοράς τροφίμων το οποίο προκάλεσε τον πνιγμό της, καθώς το συγκεκριμένο ασανσέρ το χρησιμοποιούσαν εργαζόμενοι, προκειμένου να κερδίζουν χρόνο, λόγω του φόρτου εργασίας.
Οι αναρχικοί κάνουν λόγο για προσπάθεια συγκάλυψης του εργατικού ατυχήματος, τονίζοντας ότι «η συνεχής υποτίμηση της εργασίας και η απαξίωση των ζωών των από τα κάτω θα σταματήσει μόνο μπροστά στην αντίσταση».
Αναλυτικά το κείμενο για την παρέμβαση των αναρχικών:
«Στις 20 Σεπτέμβρη χάνει τη ζωή της εν ώρα εργασίας στο ξενοδοχείο (….) στον Σταυρό Χανίων η 20χρονη Αλέκα η οποία ασκούσε εκεί την πρακτική της. Η εργαζόμενη εγκλωβίστηκε σε έναν ανελκυστήρα – αναβατόριο μαζί με ένα καρότσι μεταφοράς τροφίμων το οποίο προκάλεσε τον πνιγμό της. Μετά από πολυήμερη νοσηλεία στη ΜΕΘ η κοπέλα κατέληξε.
Καθόλη τη διάρκεια της σεζόν δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας για την χρήση αυτής της καρμανιόλας (σήμανση κ.λπ.), παρόλο που το ξενοδοχείο είχε μεριμνήσει να δώσει γραπτές οδηγίες για να είναι χαμογελαστοί οι εργαζόμενοι μπροστά στους τουρίστες.
Ο φόρτος εργασίας και η πίεση για να «βγει η δουλειά» εμμέσως πλην σαφώς, ουσιαστικά ανάγκαζε το προσωπικό να χρησιμοποιεί το αναβατόριο για να κερδίσει χρόνο. Ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά τον απεγκλωβισμό της κοπέλας, είχαν κολληθεί προειδοποιητικά χαρτιά για τη χρήση του αναβατορίου μόνο για τρόφιμα. Η διοίκηση του ξενοδοχείου μαζί με τα ντόπια ΜΜΕ προσπαθούν να συγκαλύψουν το γεγονός επιχειρώντας να μην φανεί σαν εργατικό ατύχημα και η είδηση να μην πάρει διαστάσεις.
Θεωρώντας το χρέος μας, σαν μια ελάχιστη απάντηση τη Δευτέρα 22/10 επισκεφτήκαμε το ξενοδοχείο, γράφοντας συνθήματα, πετώντας τρικάκια και μπογιές σε μια προσπάθεια να αναδείξουμε το γεγονός.
Η συνεχής υποτίμηση της εργασίας και η απαξίωση των ζωών των από τα κάτω θα σταματήσει μόνο μπροστά στην αντίσταση, στην οργανωμένη δράση της τάξης μας, ενάντια στα αφεντικά, ενάντια σε κάθε εξουσία που καταδυναστεύει τις ζωές μας. Είναι καιρός να βάλουμε τέλος στην απάθεια και την ιδιώτευση και να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας».