Για τέταρτη συνεχή χρονιά οι σεισμόπληκτοι του Δήμου Μινώα θα κάνουν Πάσχα μέσα σε οικίσκους περιμένοντας, χωρίς μεγάλες ελπίδες, το θαύμα της Πολιτείας να αναλάβει έστω και τις στοιχειώδεις ευθύνες που έχει απέναντί τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Σαμπά και στο Χουμέρι οι σεισμόπληκτοι δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα να κάνουν Ανάσταση στις εκκλησίες τους, αφού οι ναοί των περιοχών τους παραμένουν εγκαταλελειμμένα ερείπια.
Για τους σεισμόπληκτους της περιοχής που ζουν τον δικό τους Γολγοθά, το ελπιδοφόρο μήνυμα της Ανάστασης θα ακουστεί μέσα σε αίθουσες πολιτιστικών συλλόγων, που έχουν μετατραπεί σε προσωρινούς λατρευτικούς χώρους, μέσα σε κλίμα βαθιάς κατάνυξης και ισχυρής συναισθηματικής φόρτισης. Περίπου 500 άνθρωποι θα κάνουν Ανάσταση στους οικίσκους, τονίζει με δηλώσεις του στην «Π» ο πρόεδρος του Συλλόγου Σεισμοπλήκτων «Η Ελπίδα», Κώστας Γκαντάτσιος, σημειώνοντας ότι «δυστυχώς υπάρχει μεγάλη απελπισία στην περιοχή. Υπάρχει ένα γενικευμένο κλίμα κόπωσης, και βαθιάς απογοήτευσης. Δεν είναι εύκολο πράγμα για τέταρτη χρονιά να κάνεις Πάσχα σε οικίσκους.
Είναι κυριολεκτικά μαρτυρικό για κάθε τι που είναι αυτονόητο και έπρεπε να είναι δεδομένο, η τοπική κοινωνία ο Δήμος και ο Σύλλογος να δίνουν μάχες για να πείσουν ότι το δικαιούνται. Ακόμα και για το ζήτημα του ΕΝΦΙΑ χρειάστηκε να αναδειχτεί για να γίνει αποδεκτό ενώ θα έπρεπε να μη χρειάζεται να γίνουν τέτοιας μορφής συζητήσεις». Ο ίδιος σημειώνει ότι οι σεισμόπληκτοι της περιοχής πραγματικά δοκιμάζονται σκληρά, αν όχι απάνθρωπα, αν σκεφτεί κανείς ότι όχι απλά δεν έχουν καταφέρει να αποκαταστήσουν τα σπίτια τους αλλά πολλά από αυτά βγαίνουν στο σφυρί μέσα από ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και η Πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα.
Ο ίδιος περιγράφει ότι «τον πρώτο χρόνο όταν μείναμε στους οικίσκους, το κλίμα ήταν διαφορετικό. Προσπαθήσαμε να κάνουμε παρέες να οργανώσουμε μια μαζική γιορτή το Πάσχα διότι τότε ακόμα υπήρχε ο αέρας της αισιοδοξίας ότι κάτι θα αλλάξει. Όμως δυστυχώς σήμερα το κλίμα στην περιοχή είναι βαρύ, καθώς υπάρχει διάχυτη απογοήτευση, ειδικά τώρα αυτές τις μέρες του Πάσχα, που η περιοχή γεμίζει από τους συγγενείς των σεισμόπληκτων που έρχονται από την Αθήνα και άλλα μέρη, για να συναντήσουν τους δικούς τους και διαπιστώνουν ότι η κατάσταση είναι ακριβώς ίδια όπως την άφησαν.
Δε βλέπουν την παραμικρή πρόοδο, καμία εξέλιξη και η κατάσταση αυτή πληγώνει και εξοργίζει». Ο κ. Γκαντάτσιος σημειώνει ότι δυστυχώς ο τόπος εξακολουθεί να μάχεται για τα αυτονόητα, να στερείται ευεργετικών μέτρων που δέχονται άλλες περιοχές και να δέχεται πολλαπλά χτυπήματα στην οικονομία και στην προοπτική ανάπτυξής του. Ο ίδιος σημειώνει ότι «οι κάτοικοι βιώνουν τον δικό τους Γολγοθά, σηκώνουν τον δικό τους σταυρό, περιμένοντας με ελπίδα την Ανάσταση, που πάντα έρχεται. Πάντα μετά τον Σταυρό ακολουθεί και μια Ανάσταση. Ανάσταση πραγματική για όλους».