Ο Άρειος Πάγος στέλνει ξανά στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον χειρουργό για τον θάνατο 36χρονης Ηρακλειώτισσας, μητέρας δύο παιδιών, μετά από επέμβαση θυρεοειδούς το 2010. Ο θάνατος της άτυχης μητέρας αποδίδεται σε μεσοθωρακίτιδα με κεραυνοβόλα εξέλιξη, την οποία παρά τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε δεν μπόρεσαν ούτε καν υποψιαστούν οι θεράποντες ιατροί.
Η επιπλοκή αυτή μετά από τέτοιες επεμβάσεις είναι εξαιρετικά σπάνια στα παγκόσμια ιατρικά χρονικά (δύο –τρία είναι τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία). Η 36χρονη μητέρα έκανε την επέμβαση στις 29 Μαρτίου σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας και κατέληξε στη διάρκεια ύστατης επέμβασης για τη σωτηρία της στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου λόγω σηπτικού σοκ-καρδιακής ανακοπής και πολυοργανικής ανεπάρκειας από μεσοθωρακίτιδα, στις 1 Απριλίου.
Ο ιατροδικαστής κάνει λόγο για οξεία πυώδη μεσοθωρακίτιδα. Να σημειωθεί ότι το ίδιο βράδυ που επέστρεψε αεροπορικώς στο Ηράκλειο από την Αθήνα, χρειάστηκε να εισαχθεί επειγόντως στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο αφού η κατάστασή της είχε επιδεινωθεί ραγδαία.
Ο χειρουργός είχε καταδικαστεί πρωτόδικα, στο δευτεροβάθμιο όμως δικαστήριο κηρύχθηκε αθώος και έτσι η οικογένεια διά της συνηγόρου της πολιτικής αγωγής Αλεξάνδρας Σπανάκη έκανε αίτηση αναίρεσης υπέρ του νόμου στον Άρειο Πάγο, η οποία έγινε δεκτή και συζητήθηκε μέσα στον Νοέμβριο, διατάσσοντας την εκ νέου διεξαγωγή της δίκης σε δεύτερο βαθμό. «Ο Άρειος Πάγος δεχόμενος την αίτηση αναιρέσεως ακύρωσε την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, η οποία έπασχε πολλαπλώς λόγω νομικών σφαλμάτων και η υπόθεση θα εκδικαστεί από άλλη σύνθεση στο Εφετείο» δήλωσε χαρακτηριστικά στην «Π» η κ. Σπανάκη.
Η οικογένεια της άτυχης μητέρας αποδίδει ευθύνες στον γιατρό, καθώς ήδη από την επομένη της εγχείρησης η 36χρονη άρχισε να διαμαρτύρεται ότι δεν είναι καλά, παρουσιάζοντας έντονα συμπτώματα όπως πυρετό, δύσπνοια, έντονο άλγος στον τράχηλο με αντανάκλαση στα οπισθοστερνικά (δεν μπορούσε ούτε να ξαπλώσει) και αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, που δεν αξιολογήθηκαν από τους γιατρούς, οι οποίοι της χορήγησαν παυσίπονα και πεθιδίνη και τελικά τής έδωσαν εξιτήριο, κρίνοντας ότι η κατάστασή της τόσο από την κλινική εξέταση όσο και από τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε είναι καλή.
Υποστηρίζουν ότι η μητέρα σήμερα θα ζούσε αν ο γιατρός που την είχε αναλάβει αξιολογούσε σωστά τα ευρήματα και προχωρούσε σε διάνοιξη του τραύματος της θυρεοειδεκτομής και σε παροχέτευση. Ιατρικές πράξεις που, όπως αναφέρεται, έκριναν σκόπιμες οι ιατροί του Βενιζελείου, ωστόσο είχε ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος για τη ζωή της νεαρής μητέρας.
Ο ίδιος ο γιατρός, εκφράζοντας κατ’ επανάληψη τη θλίψη του για τον θάνατο της 36χρονης μητέρας, υποστήριξε ότι «μόνο ο Θεός θα μπορούσε να υποψιαστεί μεσοθωρακίτιδα. Κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί μεσοθωρακίτιδα με τα ευρήματα που είχαμε».
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι ο γιατρός δεν κατέβαλε την προσοχή που όφειλε ώστε να διαγνώσει ως μετεγχειρητική επιπλοκή την οξεία μεσοθωρακίτιδα, δεν την υπέβαλε στις αναγκαίες ειδικές εξετάσεις και δεν της χορήγησε την αναγκαία θεραπευτική αγωγή με αποτέλεσμα να εξελιχθεί οξεία πυώδης μεσοθωρακίτιδα, από την οποία ως μόνη ενεργό αιτία επήλθε ο θάνατός της.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο εξέφρασε την κρίση ότι η διάγνωση αυτής της σπανιότατης επιπλοκής υπερβαίνει τα όρια του μέσου συνετού και ικανού γιατρού, διατηρώντας αμφιβολίες ότι ο γιατρός υπέπεσε σε οποιαδήποτε μορφή αμέλειας.