Η αγωγή είχε κατατεθεί το Δεκέμβριο του 2018 στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου και μέσα από το πολυσέλιδο δικαστικό έγγραφο ο τότε 33χρονος ενάγων θεώρησε ότι η ιατρική αμέλεια, που του τον οδήγησε – όπως πίστευε και επιβεβαιώθηκε- στον ακρωτηριασμό, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν ο γιατρός που τον χειρούργησε είχε ακολουθήσει αυτά τα οποία έδειχναν οι εξετάσεις και είχαν συμφωνηθεί να γίνουν.
Όπως αναφέρει στην αγωγή, ο 39χρονος σήμερα, ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής σε νεότερη ηλικία, υπέστη εκτεταμένο χειρουργικό ακρωτηριασμό του αριστερού κάτω άκρου, στο ύψος του μηριαίου οστού, «αναγκαία συνέπεια πρότερου ιατρικού σφάλματος, βαρείας αμέλειας, τελεσθέντος υπό του προστηθέντος Ιατρού του εναγόμενου νοσοκομείου, που έλαβε χώρα την 25η Αυγούστου 2004, στην ορθοπεδική κλινική του νοσοκομείου». Θεώρησε, δε, και δικαιώθηκε από τη Δικαιοσύνη, «ως μόνο αποκλειστικό υπεύθυνο το συγκεκριμένο γιατρό, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων του, αλλά και «κατά την ανάληψη της θεραπείας μου, εκ μέρους του, προέβη σε ενέργειες και πράξεις αντίθετες με τους αναγνωρισμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης»
Στο ιστορικό της υπόθεσης αναφέρει ότι όλα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2004, στη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Σε ηλικία, τότε, 14 ετών υπέστη τραυματισμό στο αριστερό περικνήμιο κατόπιν λακτίσματος που δέχθηκε από παίκτη της αντίπαλης ομάδας
«Προξενήθηκε οίδημα στην τραυματισθείσα περιοχή δίχως, ωστόσο, να επηρεάζει την κίνηση, τη στατική και δυναμική ισορροπία του σώματός μου, εξ ου και συνέχισα να αθλούμαι και να αγωνίζομαι κατόπιν, σαφώς, της κοινούς συναίνεσης των φροντιστών της ομάδος μου» αναφέρει στην αγωγή, την οποία είχε παρουσιάσει η «Π».
Ένα μήνα πριν, σύμφωνα πάντα με το κείμενο της αγωγής, είχε εμφανιστεί στο ίδιο σημείο που τραυματίστηκε αργότερα, ένα πρήξιμο, μετά το πέρας άλλου ποδοσφαιρικού αγώνα. Το είχε αποδώσει όμως, τότε, σε διόγκωση των μυών, κάτι που συχνά εμφανίζεται σε αθλητές.
Η πορεία του οιδήματος τον προβλημάτισε και ζήτησε την γνώμη γνωστού ιδιώτη ορθοπεδικού του Ηρακλείου.
Η εξήγηση που έδωσε τότε ο συγκεκριμένος γιατρός θορύβησε τον Κρητικό και τον πατέρα του και άμεσα ξεκίνησε μία σειρά ιατρικές εξετάσεις (μαγνητικές τομογραφίες, σπινθηρογράφημα κοκ). Σε μία από τις πολλές εξετάσεις που υποβλήθηκε, συγκεκριμένα σε σπινθηρογράφημα τον Αύγουστο του 2004, η διάγνωση έλεγε: «Εικόνα συμβατή με κακοήθη χωροκατακτητική εξεργασία αριστερής κνήμης (οστεοσάρκωμα;)».
Η κλονισμένη εμπιστοσύνη και η «τρίγωνη βιοψία»
Από εκείνο το σημείο και μετά ξεκινά η μεγάλη προσπάθεια που έκανε για να κρατηθεί στη ζωή, όπως τονιζόταν στην αγωγή. Ομάδα ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων χρειάστηκε να μελετήσουν και να συναποφασίσουν την ενδεδειγμένη θεραπεία που απαιτούνταν.
«Η έως τότε κλινική κατάσταση της πάθησής μου, τα αποτελέσματα των απεικονιστικών εξετάσεων και κυρίως οι έκδηλες ανησυχίες των ιατρών και οι αμφίρροπες προβλέψεις τους μέχρι την τελική διάγνωση, επέστησαν την ήδη ενταμένη προσοχή του πατέρα μου και μοναδικού πρώτου βαθμού συγγενή μου. Η τραγική σύμπτωση των θανάτων της μητέρας μου και του εμβρύου που κυοφορούσε από σφάλμα του μαιευτήρα ιατρού, κατά τη διάρκεια του τοκετού το έτος 1998, δικαιολογούσε την κλονισμένη εμπιστοσύνη του και την καχύποπτη στάση του απέναντι στον ιατρικό κλάδο» αναφέρει σε απόσπασμα της αγωγής.
Για το λόγο αυτό, ο πατέρας του 33χρονου, είχε ζητήσει από τους θεράποντες ιατρούς του εναγόμενου νοσοκομείου να αναστείλουν για λίγες μέρες τις ενέργειές τους ώστε να απευθυνθεί και σε άλλους συναδέλφους τους, ειδικούς επιστήμονες, για τη λήψη επιπρόσθετων γνωμών. «Έτσι, την επόμενη κιόλας ημέρα, μετέβη με το υλικό των απεικονιστικών μου εξετάσεων στα νοσοκομεία «Αγ. Σάββας» και «Μεταξά» της Αθήνας, οι ιατροί των οποίων συνέστησαν ομόφωνα, ως αρχικό στάδιο εκλογής της θεραπείας μου, την άμεση διενέργεια «τρίγωνης βιοψίας», ώστε να γίνει πρώτα κατηγοριοποίηση της κακοήθειας και έπειτα να κριθεί η κατάλληλη θεραπευτική μέθοδος αντιμετώπισης.»
Σε τότε έγγραφο του νοσοκομείου προς τον γιατρό που τελικώς χειρούργησε τον 33χρονο γινόταν λόγος για επιβεβλημένη «τρίγωνη βιοψία», μια διαδικασία διάρκειας 30 έως 40 λεπτών, σύμφωνα με τον συγκεκριμένο ιατρό
Στις 25/8/2004 ο νεαρός Κρητικός εισήχθη στο χειρουργείο, έχοντας υποβληθεί σε γενική αναισθησία «προκειμένου ο ανωτέρω Ιατρός να διενεργήσει τη «συνιστώμενη τρίγωνη βιοψία». «Η παραμονή μου στο χειρουργείο, ωστόσο, διήρκησε πέραν της αρχικής εκτιμώμενης από τον θεράποντα Ιατρό, δεδομένου ότι η συνολική διαδικασία ολοκληρώθηκε 3 και πλέον ώρες αργότερα και όχι μόνο 30 με 40 λεπτά, όπως μας είχε ενημερώσει ο ίδιος, γεγονός που προκάλεσε την εύλογη ανησυχία των συγγενών μου»
Με την ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης, κι όχι της «τριγωνικής βιοψίας» που είχε προγραμματιστεί να γίνει, όπως έγραφε η αγωγή, «ο γιατρός ενημέρωσε, ως όφειλε, τον πατέρα μου, αναφέροντάς του αυτολεξεί τα εξής : «βλακείες σου έλεγαν όλοι, δεν είναι οστεοσάρκωμα αλλά μια απλή εξόστοση (εξόγκωμα οστού) ήταν. Την αφαίρεσα και καλού κακού έκανα και έναν καθαρισμό περιφερικά αφαιρώντας τους μύες καθώς επίσης στο σημείο το οποίο ο όγκος τριβόταν με το οστό της κνήμης και είχε αλλάξει χρώμα το έξυσα λίγο. Δεν ήταν κάτι κακό γιατί κουνούσε.»
Σύμφωνα με τον ενάγοντα, η ιατρική ενέργεια στην οποία προέβη ο επιληφθείς ιατρός ήταν «βιοψία εξαίρεσης» ήτοι χειρουργική επέμβαση και ΟΧΙ «τρίγωνη βιοψία», η οποία συνίσταται στη λήψη διά βελόνης ιστολογικού υλικού προκειμένου για την κατηγοριοποίηση της κακοήθειας, όπως ενδείκνυται στη συγκεκριμένη παθολογία, όπως ομόφωνα είχαν συστήσει οι ιατροί στα νοσοκομεία των Αθηνών και όπως είχε προγραμματιστεί κατόπιν σχετικής ενημέρωσης και αντίστοιχης συναίνεσης εμού και του πατέρα μου» αναφερόταν σε απόσπασμα της αγωγής, ενώ σε κάποιο άλλο τονιζόταν ότι τη συγκεκριμένη ιατρική ενέργεια, δηλαδή την «τρίγωνη βιοψία» είχαν προτείνει και οι λοιποί θεράποντες ιατροί του εναγόμενου νοσοκομείου,
Τα αποτελέσματα της βιοψίας
Το Σεπτέμβριο του 2004 τα αποτελέσματα της βιοψίας «ήταν καταπέλτης», όπως τα είχε χαρακτηρίζει τοτε ο 33χρονος.
« Τα ευρήματα είναι περισσότερο συμβατά με περιοριστικό χονδροβλαστικό οστεοσάρκωμα ». Το οστεοσάρκωμα είναι ένα είδος καρκίνου των οστών. Οι αρχικές, λοιπόν, διαγνώσεις των ιατρών επιβεβαιώθηκαν. Έπασχα από την επάρατη νόσο»
Στην ηλικία των 18 ετών ξεκίνησε ο Γολγοθάς για τον ίδιο, με επισκέψεις σε νοσοκομεία της Ελλάδας και του εξωτερικού για χημειοθεραπείας, χειρουργικές επεμβάσεις. Σε μία από τις επεμβάσεις που είχε προγραμματιστεί να γίνει, αλλά δεν έγινε γιατί εστάλη λάθος μόσχευμα από την Αμερική, διαπιστώθηκε ότι ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί.
«Πλέον είχε γίνει διασπορά των καρκινικών κυττάρων πέριξ και εγγύς της περιοχής, ήτοι διεγνώσθη επανεμφάνιση του όγκου».
Στο εξωτερικό όπου ταξίδεψε αρκετές φορές με έξοδα της οικογένειάς του, υποβλήθηκε σε διάφορες θεραπείες για την αντιμετώπιση του περιστατικού.
Επιστρέφοντας και πάλι πίσω στην Κρήτη για να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, κινδύνεψε και πάλι να πεθάνει, καθώς στον τελευταίο κύκλο της χημιοθεραπείας « δεν έγινε κάθαρση μεθοτρεξάτης από τα νεφρά με αποτέλεσμα να παρουσιάσω στο αίμα θανατηφόρα επίπεδα του φαρμάκου». Η περιπέτεια του, δεν έλαβε, όμως τέλος ούτε και τότε, αφού κάποια στιγμή – κι αφού είχαν ξεπεραστεί κι άλλα προβλήματα- μολύνθηκε στο τραύμα που είχε.
Μετά από θεραπεία που υποβλήθηκε σε νοσοκομείο του Λονδίνου, η υγεία του βελτιώθηκε, αν και χρειάστηκε να υποβληθεί σε νέες επεμβάσεις και θεραπείες σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Ο Κρητικός στην αγωγή του ανέφερε ότι ο επίλογος του μαρτυρίου που βίωνε για εννέα χρόνια, γράφτηκε το Δεκέμβριο του 2013 με τον ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού.
«Την 9η Δεκεμβρίου 2013 υποβλήθηκα σε ακρωτηριασμό ύπερθεν του αριστερού γόνατος (διά του μηριαίου οστού) λόγω λοίμωξης σε έδαφος ολικής αρθροπλαστικής γόνατος (συνέπεια οστεοσαρκώματος). Έκτοτε φέρω πρόσθετο τεχνητό μέλος» αναφερόταν στην αγωγή.
Ο δικηγόρος του 39χρονου, κ. Αντώνης Επιτροπάκης σε δήλωσή του στην «Π» τόνισε:
«Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου, κατόπιν της διεξαγωγής της διαταχθείσας από το ίδιο ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, δέχθηκε ότι οι ιατρικές πράξεις έγιναν κατά παράβαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης αλλά και χωρίς προηγούμενη συναίνεση του εντολέα μου, κατόπιν ενημέρωσης του για τη φύση και τους πιθανούς κινδύνους της χειρουργικής επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε και παρά το γεγονός ότι δεν υποβλήθηκε καθόλου έγκληση λόγω της εμφιλοχώρησασας παραγραφής του ποινικού σκέλους της υποθέσεως, η οποία ήταν συνέπεια του μακρού διαδραμεντος χρόνου, μεταξύ της εγκληματικής χειρουργικής επεμβάσεως και του ακρωτηριασμού του, εντούτοις η απόφαση αποτελεί απόλυτη δικαίωση του εντολέα μου κι ο ίδιος κι η οικογένειά του τη δέχτηκαν με ανακούφιση»