ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον Κρητικό ιδρυτή της Aegean Θεόδωρο Βασιλάκη

Η οικογένειά του, συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, σύσσωμος ο πολιτικός, επιχειρηματικός και αυτοδιοικητικός κόσμος, σε κλίμα βαθιάς οδύνης είπαν το δικό τους “αντίο” στον Κρητικό ιδρυτή της Aegean Θεόδωρο Βασιλάκη, στον «άρχοντα των αιθέρων», όπως τον αποκαλούσαν, που το βράδυ της Πέμπτης “πέταξε” για πάντα μακριά μας, σκορπίζοντας θλίψη στην οικογένειά του και τον επιχειρηματικό κόσμο όλης της χώρας.

Επιθυμία της οικογένειας ήταν αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές για το Παιδικό Χωριό SOS Κρήτης.

Ο Θεόδωρος Βασιλάκης, ιδρυτής και πρόεδρος της Aegean Airlines, έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 17 Μαΐου, σε ηλικία 78 ετών, μετά από μία χρόνια μάχη με τον καρκίνο.

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο και ήταν ένας από τους κορυφαίους και αυτοδημιούργητους Έλληνες επιχειρηματίες και συνέδεσε το όνομά του με την προσπάθεια ανάδειξης του ελληνικού τουρισμού όχι μόνο μέσω της αεροπορικής εταιρείας του αλλά και με σειρά πρωτοβουλιών σε πολλούς τομείς.

είπαν το δικό τους “αντίο” στον Κρητικό ιδρυτή της Aegean Θεόδωρο Βασιλάκη

Σε ανακοίνωση της Aegean  την ημέρα του θανάτου του ιδρυτή της αναφέρεται: «To Διοικητικό Συμβούλιο και οι εργαζόμενοι της AEGEAN εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για την απώλεια του Ιδρυτή και Προέδρου της εταιρείας μας, Θεόδωρου Βασιλάκη. O Προέδρός μας ήταν για όλους μας η πηγή έμπνευσης από την πρώτη πτήση, τον πρώτο μας επιβάτη μέχρι σήμερα. Οι αξίες που πρέσβευε, όσο και το όραμά του, θα συνεχίσουν να μας οδηγούν».

Ο επικήδειος του γιου του, που συγκίνησε

Με δάκρυα στα μάτια η οικογένεια, οι φίλοι και οι συνεργάτες του τον αποχαιρέτησαν, ενώ έναν ιδιαίτερα συγκινητικό επικήδειο λόγο έβγαλε ο Γιώργος Βασιλάκης κατά την εξόδιο ακολουθία του πατέρα του, Θεόδωρου Βασιλάκη, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Κηφισιά:

είπαν “αντίο” στον Κρητικό ιδρυτή της Aegean Θεόδωρο Βασιλάκη

“Ο πατέρας μας δεν μας είπε ποτέ να είμαστε δίκαιοι.

Καλοπροαίρετοι.

Απλοί.

Μετριόφρονες.

Τρυφεροί οικογενειάρχες.

Πιστοί, ταπεινοί και αφοσιωμένοι εργοδότες.

Ποτέ μα ποτέ δεν θυμάμαι να μας λέει τίποτα από όλα αυτά.

Κάθε μέρα όμως που ζούσε μας τα έδειχνε.

Και άλλο βάρος έχει να μιλάς για κάποια πράγματα και άλλο να τα εφαρμόζεις καθημερινά χωρίς παρέκκλιση.

Αυτά και  άλλα πολλά μας έκαναν υπερήφανους που ήμασταν δίπλα του, που είμαστε οι άνθρωποί του.

Θα μου πείτε και η επιχειρηματική του επιτυχία; Ναι… αλλά περισσότερο ο τρόπος και το ήθος με το οποίο ήρθε αυτή η επιτυχία.

Σήμερα λοιπόν που αποχαιρετάμε πρόωρα έναν από τους σπάνιους  ανθρώπους αυτού του ήθους, είναι ευκαιρία να αναλογιστούμε τα πρότυπά μας.

Να τιμήσουμε αυτόν τον άνθρωπο για τις αξίες του πρώτα και για την επιτυχία του μετά.

Γιατί η επιτυχία μόνο δεν αρκεί.

Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια και ας φανταστούμε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι που κατέχουν ηγετική θέση σε αυτήν έχουν το ήθος και τις αξίες του ανθρώπου αυτού που αποχαιρετάμε σήμερα.

Άλλωστε και οι δυσκολίες στην επιχειρηματική του διαδρομή, που δεν ήταν λίγες, ξεπερνιόντουσαν με την έμπνευση που μετέδιδε στους συνεργάτες του.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν 20  χρόνια, να κάνω  παρατήρηση σε μια εργαζόμενη επειδή  ξημεροβραδιαζότανε στο γραφείο της και να μου απαντάει: “άσε με, μ’ αρέσει να δουλεύω  για εσάς”.

Ποιους εμάς είπα; Αφού μόνο εμένα γνωρίζεις; Ναι απάντησε, αλλά κάθε φορά που έρχεται  στον όροφο να σε δει ο πατέρας σου μας χαιρετάει με αυτό το γλυκό χαμόγελο και πίστεψέ  με, δεν χρειαζόμαστε  τίποτε παραπάνω”…

Μπορεί να μην είχε το χάρισμα του λόγου, ενέπνεε όμως με το παράδειγμά του. Ενέπνεε  γενικά!

Ήταν βέβαια και τυχερός. Τυχερός γιατί γνώρισε, ερωτεύτηκε και έζησε για 54 χρόνια με τη γυναίκα των ονείρων του.

Μια γυναικά που τον στήριξε από τα 18 της, δημιούργησε μαζί του και που πάντα  φρόντιζε να παράγει αρκετά  η προηγουμένη του προσπάθεια για να μπορεί εκείνος να κυνηγήσει με ασφάλεια το επόμενό του  όραμα.

Ο συνδυασμός τους τους έκανε ανίκητους αλλά νομίζω και ευτυχισμένους.

Εμείς τα παιδιά του δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τις αξίες του, πλάι  στη μητέρα μας, και μ’ αυτόν τον τρόπο να τον τιμάμε και να τον κρατάμε χαρούμενο και υπερήφανο απ’  όπου πλέον και αν μας παρακολουθεί”.