Παρέα με το ποδήλατο του, ο 24χρόνος Ηρακλειώτης Νίκος Σαββάκης διέσχισε 2.500 χιλιόμετρα από την Αγγλία μέχρι την Ελλάδα σε έναν μήνα!
Την ιδέα πήρε από έναν φίλο του, που είχε επιχειρήσει ένα παρόμοιο τουρ στην Ολλανδία και τον παρακίνησε να δοκιμάσει αυτή την μοναδική εμπειρία.
«Μου είπε “κάνε το, δεν θα το μετανιώσεις” και πραγματικά δεν το μετάνιωσα στιγμή» δηλώνει χαρακτηριστικά. Δύο ακόμα φίλοι του υπήρξαν συνοδοιπόροι, οι οποίοι στα μέσα της διαδρομής, μέχρι την πόλη Ντόβερ της Αγγλίας, υποχώρησαν και συνέχισε την υπόλοιπη διαδρομή μόνος του. Ποδηλάτισαν προς τη νότια Ευρώπη με αφετηρία την Αγγλία, πέρασαν το Βέλγιο, την Γαλλία, τη Ιταλία με τελικό προορισμό την Ελλάδα.
Όπως μας πληροφορεί, μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία γνώρισε διαφορετικούς ανθρώπους με έντονο το αίσθημα της φιλοξενίας και της ανιδιοτέλειας: «Ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός από ό,τι ακούς, καλύτερα να το ζήσεις, να είσαι εκεί να το βιώσεις, όχι απλώς να το δεις, να νιώσεις την αγάπη τους, το κάνουν αφιλοκερδώς, δεν θέλουν να κερδίσουν κάτι από εσένα, το κάνουν από την καρδιά τους.
Όταν ο άλλος σού δίνει το σπίτι του, ένα κρεβάτι και ένα μαξιλάρι να κοιμηθείς, τότε νιώθεις ότι κάποια πράγματα δεν έχουν αξία».
Τα εφόδια που απέκτησε αποτελούν πλέον για αυτόν έναν νέο τρόπο αντίληψης της ζωής, όπως να νιώθεις ανεξάρτητος, να πιστεύεις στον εαυτό σου, να μετρήσεις τις δυνάμεις σου και να βλέπεις ότι είσαι ικανός να καταφέρεις ότι θέλεις.
Τα σύνεργα ήταν ένα ποδήλατο, μια σκηνή και μια κατσαρόλα.
Τίποτα δεν ήταν σταθερό από θέμα διαμονής, κάθε βράδυ κοιτούσαν πού θα μείνουν την επομένη.
«Η διαδρομή μας πήγαινε με βάση σε ποιο σπίτι θα φιλοξενηθούμε, αν ήμασταν τυχεροί και είχαμε ένα σπίτι, ζεστό μπάνιο ή έστω ένα στρώμα για κρεβάτι, χωρίς έντομα και κουνούπια να κοιμηθούμε».
Τα χρήματα που ξόδεψαν ήταν περίπου 600 ευρώ μόνο για να αγοράσουν 4 απορρυπαντικά για τα πιάτα, φαγητό να ψήσουν, αλυσίδες, λάστιχα και σε εισιτήρια για μέσα μεταφοράς.
Πολλά ήταν τα βράδια που δεν υπήρχε ένα σπίτι ανοιχτό για να μείνουν και τότε κατασκήνωναν σε κάμπινγκ, σε νεκροταφεία, σε εγκαταλελειμμένα εστιατόρια και σπίτια, δίπλα από ποτάμια, δάση, ακόμα και στο πάτωμα.
Όλα αυτά όχι μόνο δεν τον εμπόδισαν να συνεχίσει το ταξίδι του, αλλά του έδωσαν το έναυσμα να συνεχίσει δυναμικά για καινούργιες ανακαλύψεις. Όπως αναφέρει: «Έγινα φίλος με τις τσουκνίδες, στο τέλος δεν με ενδιέφερε να κοιμάμαι και πάνω στις τσουκνίδες».
Όσον αφορά τη διαμονή τους, ένα χέρι βοήθειας υπήρξε η εφαρμογή Warmshowers, στην οποία ποδηλάτες από όλο τον κόσμο δίνουν τα σπίτια τους για να φιλοξενήσουν άλλους ποδηλάτες.
Στην Κρήτη ο αριθμός αυτών των σπιτιών είναι μικρότερος από 20 και στο Ηράκλειο υπάρχουν μόλις 4, ενώ πολύ σύντομα το 5ο σπίτι θα είναι του ίδιου.
«Να ποδηλατείς στα παρακλάδια και τα κανάλια του Ρήνου είναι ονειρικό»
Στη διαδρομή της Αγγλίας πέρασε από το Λονδίνο, το Ντόβερ, τη Νουκέρκιν, τη Λιλ (διέσχισαν και ένα κομμάτι του Βελγίου χωρίς να το καταλάβουν). Στη Γαλλία αυτό που του έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι νοτιοδυτικά της Γαλλίας υπήρχε ένας μεγάλος υδροβιότοπος που κατεβαίνουν τα νερά του Ρήνου και αναμειγνύονταν με τα νερά της Μεσογείου, ανάμεσα υπήρχαν φλαμίνγκο, ταύροι, άλογα: «Να ποδηλατείς και να βλέπεις από τη μια μεριά την Μεσόγειο θάλασσα και από την άλλη τον υδροβιότοπο με τα παρακλάδια και τα κανάλια του Ρήνου είναι ονειρικό».
Συνέχισε στο Αμιένς, το Παρίσι, τη Λιόν, ακολούθησε τον ποταμό Ρήνο, το Αρλές, την Αβινιόν και τη Μασσαλία, Τουλόν και Σαρδηνία. Πήρε το πλοίο για Τσιβιταβέκια, πήγε στη Ρώμη, όπου κατασκήνωσε σε ένα πάρκο και διέσχισε τα Απέννινα Όρη και βρέθηκε στο Τέρνι, εκεί ποδηλάτησε 120 χιλιόμετρα γεμάτα με ανηφόρες, με κλίση 12%. Από την Ανκόνα πέρασε στην Πάτρα, όπου εκεί τελείωσε το ταξίδι του, καθώς δεν ήθελε να ποδηλατήσει στην Ελλάδα.
Σταθερός… χορηγός του υπήρξαν όλα τα νεκροταφεία(!), εφοδιάζοντάς τον με πόσιμο νερό. Ενώ οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν πάντα με το μέρος του, πότε τον έπιανε βροχή, πότε καιγόταν από τον ήλιο. Παρόλα αυτά, οι αντιξοότητες δεν τον εμπόδισαν να τολμήσει και να απολαύσει ένα ταξίδι περιπετειώδες και ταυτόχρονα μαγικό, όπου ελάχιστοι θα έπαιρναν το ρίσκο.
Μετά από αυτήν την εμπειρία ο Νίκος παρακινεί κάθε ανήσυχο ταξιδιώτη: « Μην ακούτε τους γονείς σας. Οι γονείς από αγάπη θέλουν να προστατέψουν τα παιδιά τους, οι δικοί μου, μου έλεγαν να μην το κάνω γιατί φοβόντουσαν, όμως αν πραγματικά θέλετε κάτι, να το κάνετε, θα το πετύχετε, αρκεί να είστε καλά οργανωμένοι!»
Η περιπέτεια για τον 24χρόνο δεν τελειώνει εδώ, αφού ήδη έχει προγραμματίσει τα επόμενα ταξίδια με το ποδήλατό, που θα είναι στις χώρες Πορτογαλία- Μαρόκο- Ισπανία και στις Κροατία-Σλοβενία- Μαυροβούνιο.