Τις αντιφάσεις, τα προβλήματα και τα θολά σημεία του σχεδιασμού του Δήμου Ηρακλείου σε σχέση με την περίφημη ανάπλαση του πάρκου Γεωργιάδη, αναδεικνύει το «χειρουργικά» διατυπωμένο κείμενο το οποίο φέρει τις υπογραφές των μελών των «Φυλών του Πάρκου» που χθες το βράδυ έκαναν τη γενικής τους συνέλευση.
Το κείμενο κατατέθηκε στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης την οποία έχει ανοίξει η Λότζια ετΕροχρονισμένα (υπό την πίεση των αντιδράσεων των πολιτών και συγκεκριμένα ένα βήμα πριν από την υπογραφή της σύμβασης ανάθεσης του έργου), που ξεκίνησε την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου και ολοκληρώνεται το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου.
Μέσα από το κείμενο που κατατέθηκε διατυπώνονται δεκαεπτά ερωτήματα που προέκυψαν από την επεξεργασία των δύο μελετών που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση ο Δήμος Ηρακλείου και αφορούν τόσο στη μελέτη εφαρμογής που περιγράφει το πώς θα γίνει η “αναβάθμιση” όσο και στη διαχειριστική μελέτη, στην οποία περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο θα διαχειρίζεται ο Δήμος το πάρκο Γεωργιάδη μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Μάλιστα όπως σχολιάζουν στο κείμενό τους οι «Φυλές του Πάρκου» τα ερωτήματα αυτά «ακουμπάνε» πάνω σε δεκάδες σημεία των δύο μελετών που αξιολογήθηκαν προβληματικά, θολά, παράλογα, αντιφατικά, εξοργιστικά κ.λπ. και τα οποία παρατίθενται χωρίς κανέναν περαιτέρω σχολιασμό, ώστε να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματΆ του για το τι ακριβώς επιφυλάσσει η δημοτική αρχή για το πάρκο Γεωργιάδη και τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους πρασίνου της πόλης.
Στο κείμενο γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες σελίδες της μελέτης εφαρμογής, όπου γίνεται περιγραφή της πρότασης για εγκατάσταση νέων φυτικών ειδών, αναφέρεται ότι «στόχος είναι η διαμόρφωση του χώρου να ενισχύει την ταυτότητά του».
Στην ίδια έκθεση αναφέρεται επαναληπτικά ότι «στο Πάρκο Γεωργιάδη φύονται πολλά μεγάλα δέντρα» τα οποία αριθμούν τα 350 τεμάχια, και κυριαρχούν τα είδη Καζουαρίνα και Φίκος μικρόφυλλος. Τονίζεται επίσης ότι στη σημερινή του μορφή είναι ένας χώρος με πολλά μεγάλα δέντρα και λίγους θάμνους.
Την ίδια στιγμή στη διαχειριστική μελέτη αναφέρεται ότ η κύρια χρήση του πάρκου, είναι η αναψυχή και επιτελείται από τον περίπατο στους σκιασμένους διαδρόμους του, και ότι το ποσοστό της έκτασης του πάρκου που παραμένει σκιασμένο κατά τις μεσημβρινές ώρες εκτιμάται στο 77%. Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στους υπόσκιους χώρους των δέντρων είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για τους πολίτες, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στην ίδια μελέτη διαβάζουμε όμως ότι τα δέντρα φίκου δημιουργούν συνθήκες πυκνής σκίασης και ανταγωνίζονται στον χώρο και στο έδαφος τα υπόλοιπα φυτικά είδη, καταφέρνοντας να επικρατήσουν. Απαιτείται ο περιορισμός της κόμης των φίκων για τον καλύτβρο αερισμό και ηλιασμό των υπολοίπων’φυτικών ειδών» Τονίζεται ακόμα ότι «κρίνεται σκόπιμη η απομάκρυνση μέρους της κόμης των φίκων για καλύτερο αερισμό και φωτισμό των χαμηλότερων φυτικών ειδών».
Η παραπάνω πολυάριθμη αναφορά στον περιορισμό της κόμης των φίκων, αλλά και των καζουαρίνων και το γεγονός ότι στη μελέτη εφαρμογής πρότείνεται η πυκνή φύτευση περίπου νέων 17.000 χαμηλών φυτών, δηλαδή σχεδόν 2,5 φυτών ανά τετραγωνικό μέτρο φυτεύσιμου χώρου, τα οποία για να επιβιώσουν χρειάζονται φως, δημιουργεί τα εξής ερωτήματα: Πόσο πρέπει να κλαδευτούν οι υφιστάμενοι φίκοι και οι καζουαρίνες για να υπάρχει αρκετό φως σε όλη την έκταση των παρτεριών του πάρκου και να αναπτυχθούν όλα αυτά τα χαμηλά φυτά; Ο μαζικός περιορισμός της κόμης των 2 κυρίαρχων δέντρων στο πάρκο και η φύτευση 17:000 φυτών από 165 διαφορετικά είδη, είναι παρεμβάσεις που ενισχύουν την ταυτότητα του πάρκου;
Ένα ακόμα ερώτημα που τίθεται αφορά στην προσμέτρηση του πρασίνου της μελέτης εφαρμογής όπου φαίνεται ότι ο εργολάβος θα πληρωθεί για κάποιες από τις εργασίες πρασίνου μέσω των τιμολογίων που αφορούν «ανανέωση κόμης ή κοπή μεγάλων δένδσρων» και πιο συγκεκριμένα 56 καζουαρίνων, ενός πλατάνου και 36 φίκων.
Σε άλλο σημείο, η μελέτη εφαρμογής αναφέρει ότι για όσα δέντρα κλαδευτούν θα ακολουθηθεί «η φυτοτεχνική μελέτη και η ΕΤΕΠ 10-06-04-01». Η παραπάνω ΕΤΕΠ (Εθνική Τεχνική Περιγραφή) αναφέρει ότι υπάρχουν δύο κλαδέματα ανανέωσης: το βαθύ κλάδεμα ανανέωσης (κλάδεμα του δέντρου περίπου στο ύψος του εδάφους) και το κλάδεμα ανανέωσης (κλάδεμα όλων των βραχιόνων του δέντρου έως τον κεντρικό κορμό, στο ύψος της κεντρικής διακλάδωσης).
Δεδομένου ότι στη μελέτη εφαρμογής δεν περιλαμβάνεται φυτοτεχνική μελέτη που καθορίζει το είδος κλαδέματος που θα εφαρμοστεί ξεχωριστά στο κάθε ένα από τα υφιστάμενα δέντρα, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα: Τα παραπάνω 93 δέντρα κόβονται ή κλαδεύονται, ποιος το αποφασίζει αυτό και με ποιο κριτήριο; Αν τελικά δεν κοπούν αλλά κλαδευτούν, ποιός αποφασίζει πόσο βαθύ θα είναι το κλάδεμα τους;
Επίσης ένα ακόμα ζήτημα που τίθεται μέσα από το σχετικό κείμενο είναι ότι στο σχέδιο «φύτευση άρδευση Δικαιοσύνης 2010» που συνοδεύει τη μελέτη διαμόρφωσης Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού φαίνεται ότι παραμένουν 7 υφιστάμενα δέντρα.
Στον προϋπολογισμό του ίδιου έργου και συγκεκριμένα στην κατηγορία που αφορά τις εργασίες πρασίνου, δεν περιλαμβάνεται άρθρο που να αναφέρει κοπή ή εκρίζωση δέντρων, αλλά μόνο φύτευση νέων. Από τα 7 δέντρα πλέον έχει μείνει μόνο ένα μικρό στην έξοδο της στοάς που οδηγεί στα Λιοντάρια και ο φοίνικας. Ποιος πήρε την απόφαση να κοπούν αυτά τα δέντρα και γιατί;
Στο ίδιο κείμενο γίνεται αναφορά στη συνάντηση φορέων την Τρίτη 23-1-18 στο δημαρχείο, αναφέρθηκε από το Μιχάλη Δρετάκη (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης) ότι το πάρκο Γεωργιάδη αποτελεί παγκρήτια το μοναδικό μέχρι στιγμής καταγεγραμμένο τόπο αναπαραγωγής ενός πουλιού που πρόσφατα εντοπίστηκε στο Ηράκλειο (κοκκινολαίμης – Erithacus rubecula).
Στη Διαχειριστική Μελέτη αναφέρεται ότι: «το πάρκο είναι μια μικρή όαση στο κέντρο της πόλης λόγω των πουλιών που βρίσκουν καταφύγιο στο πυκνό φύλλωμα των δέντρων. Τα δέντρα επισκέπτονται διάφορα πουλιά χωρίς να έχει γίνει καταγραφή των ειδών. Τα αποδημητικά πουλιά που επισκέπτονται την πόλη είναι πιθανό να ξεκουράζονται εκεί.
Η ορνιθοπανίδα του πάρκου δεν έχει μελετηθεί. Η παρουσία τους όμως στο χώρο επιβεβαιώνεται από τους επισκέπτες καταδεικνύοντας το ρόλο του πάρκου στη φιλοξενία των πουλιών». Εδώ τίθενται τα ερωτήματα γιατί δεν έγινε καταγραφή της πανίδας του πάρκου; Γιατί δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι δυσμενείς επιπτώσεις στην αναπαραγωγική δραστηριότητα των πουλιών που έχει το μαζικό κλάδεμα των δέντρων του πάρκου;
Ποιά η λογική πίσω από την καταστροφή των φυσικών φωλιών των πουλιών και τη δαπάνη χιλιάδων ευρώ για τη δημιουργία τεχνητών; Στη μελέτη εφαρμογής του πάρκου Γεωργιάδη, αναφέρεται ότι ένας από τους στόχους του προτεινόμενου έργου είναι και η «Ανάδειξη του ενετικού τείχους, με καθαρισμό της υπάρχουσας βλάστησης».
Στη Διαχειριστική Μελέτη αναφέρεται ότι «υφιστάμενα δέντρα του πάρκου στο νότιο τμήμα του Π17 θα απομακρυνθούν». Το (Π7 είναι το μακρόστενο παρτέρι που ξεκινάει από την πλατεία του αναψυκτηρίου, συνεχίζει παράλληλα με το τείχος και φτάνει μέχρι τη σκάλα που κατεβαίνει στο πάρκινγκ της τάφρου.
Σε αυτό υπάρχουν περίπου 35 δέντρα σύμφωνα με το «ΣΧΕΔΙΟ Π1 υπάρχοντα δέντρα». Ποια βλάστηση θα απομακρυνθεί; Η επιζήμια που βρίσκεται ανάμεσα στις πέτρες του τείχους που όντως πρέπει να απομακρυνθεί για την προστασία του, ή τα 35 δέντρα και γενικότερα η βλάστηση παράλληλα με το τείχος και σε απόσταση κάποιων μέτρων από αυτό, ώστε να καταστεί ορατό;