Ο Λ. Καλομοίρης και ο Γ. Ξυλούρης
Ο Λ. Καλομοίρης και ο Γ. Ξυλούρης

Για τις 17 Μαρτίου έχει προσδιοριστεί η εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της αιματοβαμμένης υπόθεσης των Ανωγείων, με θύματα τον 63χρονο μαντιναδολόγο Λευτέρη Καλομοίρη και τον 32χρονο κτηνοτρόφο, Γιώργη Ξυλούρη.

Πρωτοδίκως, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χανίων είχε επιβάλει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης  στον 31χρονο γιο του αδικοχαμένου Καλομοίρη για τη δολοφονία  του 32χρονου συγχωριανού του, Γιώργη Ξυλούρη.

 

Την ποινή της ισόβιας κάθειρξης επέβαλε το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο στον Μ. Καλομοίρη

Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στο νεαρό Ανωγειανό, ο οποίος επέμεινε μέχρι τέλους ότι ωθήθηκε σε αυτήν την πράξη όταν αντίκρισε τον πατέρα του να κείτεται νεκρός στο έδαφος από τις σφαίρες του Ξυλούρη. Προβλήθηκε δηλαδή ο ισχυρισμός ότι κινήθηκε  εν βρασμώ, κάτι όμως που δεν έγινε δεκτό από την έδρα.

Επί της ενοχής, η απόφαση τακτικών δικαστών και ενόρκων ήταν ομόφωνη. Το δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου σύννομου βίου, ενώ κατά πλειοψηφία (5-2) απορρίφθηκε το ελαφρυντικό ότι ο κατηγορούμενος ωθήθηκε στην πράξη αυτή λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς του θύματος.

Επί της ποινής, η απόφαση των ισοβίων ήταν κατά πλειοψηφία.

Η πρωτόδικη απόφαση ικανοποίησε ηθικά την οικογένεια Ξυλούρη, «πάγωσε» ωστόσο την οικογένεια Καλομοίρη που ήλπιζε ότι το δικαστήριο θα ελάμβανε σοβαρά  υπόψη τις συνθήκες υπό τις οποίες εκτυλίχθηκε η διπλή αιματοχυσία. Κατά την υπεράσπιση, ο Μ. Καλομοίρης πυροβόλησε τον Ξυλούρη  όταν είδε τον πατέρα του ανάσκελα στο έδαφος, με μάτια ανοιχτά, χέρια διάπλατα και με μία τρύπα στο στήθος.

Ακόμα και το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου περιέγραφε: «ο τελευταίος (κατηγορούμενος) βλέποντας τον πατέρα του να κείτεται χωρίς τις αισθήσεις του, τράβηξε το πιστόλι από τη μέση και πυροβόλησε 7 φορές σε ζωτικά όργανα τον επίσης πεσμένο στο έδαφος Γ. Ξυλούρη. Κάποιες βολές ήταν εξ επαφής».

Όμως, το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης, βάσει του οποίου κρίθηκε ομόφωνα ένοχος ο 31χρονος Ανωγειανός για τη δολοφονία του συγχωριανού του, το οποίο έγινε γνωστό λίγους μήνες αργότερα «πυροδότησε» έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της υπεράσπισης που έκανε λόγο  για «αποφάσεις-εκτρώματα».

Όπως είχε γράψει τότε  η «Π», το σκεπτικό της απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Χανίων ήταν σε πλήρη αντίθεση με  το παραπεμπτικό βούλευμα ως προς την αλληλουχία των γεγονότων,  το κρίσιμο ζήτημα των πυροβολισμών και το ποιος και πότε πάτησε πρώτος την σκανδάλη. Ήταν η μέρα με τη νύχτα. Με βάση την απόφαση του δικαστηρίου όταν ο γιος του Λευτέρη Καλομοίρη πυροβόλησε τον Ξυλούρη, ο πατέρας του δεν είχε βληθεί  από τον 32χρονο κτηνοτρόφο. Το πρωτοβάθμιο  δικαστήριο αποφαίνεται ότι η βολή στον πατέρα Καλομοίρη δεν ήταν προγενέστερη των βολών που δέχθηκε ο Ξυλούρης, εκ των οποίων οι δύο πρώτες χαρακτηρίζονται ως υπόκωφες, δηλαδή εξ επαφής, αλλά ήταν τουλάχιστον ταυτόχρονη.