Όχι μακριά από την εορταστική διακόσμηση και το χριστουγεννιάτικο κλίμα στο κέντρο του Ηρακλείου, έχει διαμορφωθεί και σιγά σιγά αρχίζει και επικρατεί μια καθόλου ευχάριστη πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα αυτή ξεκίνησε να διαμορφώνεται τα χρόνια της κορύφωσης της οικονομικής κρίσης, μετά το 2010 και πρώτο «θύμα» υπό το πρίσμα της επιχειρηματικής κίνησης ήταν η λεωφόρος Καλοκαιρινού.
Η λεωφόρος Καλοκαιρινού, «Η Πλατιά Στράτα» όπως λεγόταν παλιά, αποτυπώνει εύγλωττα την κατάσταση που διαμορφώθηκε στα μνημονιακά χρόνια.
Παλιά και ιστορικά μαγαζιά έκλεισαν μια για πάντα, λίγα καινούργια άνοιξαν και είτε κατάφεραν να αντέξουν ακόμα και στα χρόνια της πανδημίας, είτε έκλεισαν και άνοιξαν άλλα στη θέση τους.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η λεωφόρος Καλοκαιρινού επί της ουσίας είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα, αυτό που αποτελεί συνέχεια της οδού Ίδης και έχει πεζοδρομηθεί άτυπα με τις ζαρντινιέρες στη μέση.
Το κομμάτι στο οποίο διεξάγεται κανονικά η κυκλοφορία των οχημάτων είναι το πιο αντιπροσωπευτικό της εικόνας που περιγράφηκε παραπάνω. Αρκεί κάποιος να κάνει βόλτα μετά το πέρας του ωραρίου για να αντιληφθεί την ουσιαστική ερήμωση της περιοχής.
Η συνθήκη όμως με τα πολλά κλειστά μαγαζιά πέριξ του σταυρού της πόλης, επεκτείνεται όλο και περισσότερο και μάλιστα σε πολύ εμπορικές οδούς, όπως στην Αγίου Μηνά, όπου τα ανοικτά μαγαζιά είναι σε αναλογία λιγότερα από τα κλειστά.
Το φαινόμενο που ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη είναι πολυπαραγοντικό και δεν υπάρχουν απλές απαντήσεις.
Επιχειρηματίες καταστημάτων του κέντρου σχολιάζουν στο patris.gr ότι έχει αλλάξει σε δραστικό βαθμό η ανθρωπογεωγραφία του κέντρου της πόλης και αυτό προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα.
Σε συνδυασμό με τα πολύ υψηλά ενοίκια τόσο για την ενοικίαση σπιτιών όσο και επαγγελματικών χώρων, οι άνθρωποι λόγω και της δεδομένης ευρύτερα δύσκολης οικονομικής κατάστασης ψάχνουν την λύση στην πόλη εκτός των Τειχών.
Όλο και λιγότεροι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα να νοικιάσουν σπίτι στο κέντρο του Ηρακλείου, λόγω και της ραγδαίας ανόδου των AirBnb με συνέπεια το κέντρο να γίνεται μια μη ελκυστική επιλογή.
Η ίδια η διασκέδαση αποκεντρώνεται καθώς είναι αρκετοί αυτοί που επιλέγουν να μην κατέβουν στο κέντρο αν δεν έχουν εύκολη και άμεση πρόσβαση με τα πόδια, καθώς η εύρεση πάρκινγκ ειδικά τις ημέρες (και νύχτες) αιχμής είναι άσκηση για… τολμηρούς.
Εδώ αγγίζουμε και ένα ευρύτερο πρόβλημα που αφορά στην ρυμοτομία του κέντρου, καθώς η δόμηση είναι τελείως άναρχη και οι προσπάθειες που έχουν γίνει, όπως για παράδειγμα με την ανάπλαση του σταυρού της πόλης, είναι ημίμετρα που προσπαθούν να θεραπεύσουν ένα πολύ σοβαρό δομικό πρόβλημα.
Οι ιδιοκτήτες καταστημάτων με τους οποίους συνομιλήσαμε πάντως, εκφράζουν τον φόβο (με την μορφή βεβαιότητας) ότι το Ηράκλειο φαίνεται να ακολουθεί την τάση που υπάρχει ήδη σε μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ειδικά στα κέντρα των πόλεων, που τείνουν να γίνουν θέρετρα μόνο για τουρίστες και οι ντόπιοι θα είναι κάτι σαν… διακοσμητικό στοιχείο.
Οι αντιδράσεις εξάλλου για τα φαινόμενα του υπερτουρισμού σε όλη την Ευρώπη ειδικά το καλοκαίρι που μας πέρασε, ήταν ιδιαίτερα έντονες με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Βαρκελώνη, όπου οι πολίτες εκεί δηλώνουν ξεκάθαρα ότι το φαινόμενο αυτό τους διώχνει από την ίδια τους την πόλη.