-Πρώην καλλιεργήσιμες εκτάσεις χαρακτηρίζονται δασικές
Οι πρώτοι κραδασμοί που προκαλεί η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται με την ανάρτηση των δασικών χαρτών στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου και Λασιθίου, έχουν αρχίσει να καταγράφονται, με φόντο πρώην καλλιεργούμενες εκτάσεις που «πρασινίζουν» και γίνονται δασικές.
Το γεγονός αυτό φυσικά δεν αναιρεί την αδιαπραγμάτευτη αξία των δασικών χαρτών που αποτελούν σπουδαίο αναπτυξιακό εργαλείο, που δυστυχώς ήρθε με χρονοκαθυστέρηση … μισού αιώνα.
Σε κάθε περίπτωση όλοι οι ιδιοκτήτες εκτάσεων γης είναι κρίσιμο να λάβουν γνώση των δασικών χαρτών, και να ενημερωθούν για το πώς αποτυπώνεται ο δασικός πλούτος των δύο νομών του νησιού, και αν διαφωνούν να καταθέσουν τις αντιρρήσεις τους.
Μ. Ανδρονά: Περιοχές με αναβαθμίδες χαρακτηρίζονται δασικές
Όπως εξηγεί, «τεράστιες εκτάσεις, οι οποίες είχαν καλλιεργηθεί στο παρελθόν, αλλά στη συνέχεια έμειναν χέρσες, χαρακτηρίζονται ως δασικές με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρόκειται για εκτάσεις στις οποίες παλιά είχε καλλιεργηθεί σιτάρι, κριθάρι ταγή, εκτάσεις στις οποίες υπάρχουν αναβαθμίδες, αλλά τα τελευταία χρόνια είχαν μείνει αναξιοποίητες και πλέον χαρακτηρίζονται δασικές και φυσικά περνούν στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου».
Σύμφωνα με την ίδια, «οι εκτάσεις αυτές που στο παρελθόν είχαν καλλιεργηθεί μπορούν και τώρα να συνεχίσουν να καλλιεργούνται, και ο χαρακτηρισμός τους σε δασικές συνιστά μια τεράστια ανατροπή». Η ίδια περιγράφει ότι « αν δει κανείς τους δασικούς χάρτες σε όλο τον νομό Ηρακλείου, θα διαπιστώσει ότι μένει λίγο πιο καθαρή η περιοχή γύρω από την πόλη του Ηρακλείου και η περιοχή του κάμπου της Μεσσαράς. Όλος ο υπόλοιπος νομός γίνεται καταπράσινος.
Αντίστοιχη είναι και η εικόνα στο Λασίθι που είναι καταπράσινο και ειδικά η επαρχία Σητείας, που έχουν μείνει εκτός δασικών χαρτών ελάχιστα κομμάτια της. Περισσότερο από το 55% της έκτασης της χαρακτηρίζεται δασική. Μόνο οι περιοχές, στις οποίες υπάρχουν καλλιέργειες έμειναν έξω από τους δασικούς χάρτες. Όσες εκτάσεις δεν είχαν καλλιέργειες έγιναν δασικές. Περιοχές που είχαν πεζούλες αναβαθμίδες που σημαίνει ότι κάποτε καλλιεργούνταν έχουν σημανθεί ως δασικές».
Η ίδια σημειώνει ότι «είναι κρίσιμο ζητούμενο οι πολίτες να ενημερωθούν άμεσα για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται και να καταθέσουν τις ενστάσεις τους, για τις οποίες θα πρέπει να πληρώσουν παράβολο, το οποίο μάλιστα προσδιορίζεται σύμφωνα με την έκταση του αμφισβητούμενου ακινήτου.
Όμως σε κάθε περίπτωση είναι μια διαδικασία δύσκολή, καθώς ο πολίτης θα έχει αντίπαλο το Ελληνικό δημόσιο με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση της «Π» η κ. Ανδρονά τονίζει ότι «αν ένα ακίνητο βρίσκεται δίπλα σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, υπάρχει μια αλληλεπίδραση και δεν εντάσσεται στους δασικούς χάρτες. Όμως, όλες οι αγριάδες που βρίσκονται σε εκτάσεις που παλιά είχαν καλλιεργηθεί και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν χαρακτηρίζονται δασικές».
Ωστόσο, η κ. Ανδρονά εκφράζει την πεποίθηση της ότι η κατάσταση επιδέχεται επιδιόρθωσης, αρκεί όπως τονίζει να κινητοποιηθεί ολόκληρη η κοινωνία. Θα πρέπει όλοι οι φορείς, οι βουλευτές, οι Δήμοι, τα επιμελητήρια οι πολίτες να κινητοποιηθούν και να υπάρξει ένας εξορθολογισμός σε σχέση με τις πραγματικές δασικές εκτάσεις και την απελευθέρωση όσων εκτάσεων καλλιεργούνταν κάποτε.
Π. Αρβανίτης: «Οι δασικοί χάρτες επιφέρουν βελτίωση στο 90 %… Σε ένα 10% που αφορά σε χωράφια που χαρακτηρίζονται δασικά δημιουργείται ένα θέμα, αλλά πρέπει να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο…
Το μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ δασολόγος κ. Παντελής Αρβανίτης με δηλώσεις του στην «Π» εξηγεί ότι «ο δασικός χάρτης συντάσσεται κατ΄επιταγήν του Συντάγματος και ακολουθεί κάποιες νομοθετικές διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο.
Το Σύνταγμα λέει ότι φτιάχνουμε τους δασικούς χάρτες, βάσει της παλαιότερης αεροφωτογράφισης που υπάρχει στην Ελλάδα που είναι το 1945 και σύμφωνα με την πρόσφατη αεροφωτογράφιση που ήταν το 2017. Αυτές οι δύο γραμμές «παντρεύονται» και φτιάχνουν τον δασικό χάρτη που αποτυπώνει τις δασικές εκτάσεις.
Ο κάθε πολίτης μπορεί και πρέπει να ενημερωθεί και μετά ακολουθεί μια διαδικασία ενστάσεων ή πρόδηλων σφαλμάτων. Αυτές είναι οι δύο εναλλακτικές επιλογές που έχει ο πολίτης για να διασφαλίσει την περιουσία του εάν θεωρήσει ότι διαφωνεί με τους δασικούς χάρτες.
Η κατηγορία του πρόδηλου, αφορά στις περιπτώσεις των ιδιοκτησιών, όπου στο δασικό χάρτη στα όρια κάποιων αγροτικών εκτάσεων με δασικές περιοχές να εκτείνονται οι χαρακτηρισμένες δασικές περιοχές κάποια μέτρα προς την ακίνητη ιδιοκτησία ενός πολίτη. Άρα πρέπει να γίνει μια οριακή επαναπροσέγγιση.
Στην ίδια κατηγορία του πρόδηλου εντάσσονται οι περιπτώσεις πολιτών που έχουν στα χέρια τους τελεσίδικη απόφαση της δασικής υπηρεσίας που να διαβεβαιώνει ότι η ιδιοκτησία τους δεν είναι δασική, αλλά η απόφαση αυτή να μην είχε αποτυπωθεί στον δασικό χάρτη. Επίσης, ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να καταθέσει την αντίρρηση του ( με τεκμηρίωση από γεωτεχνικό), όταν αμφισβητείται το ακίνητο του, και θα πρέπει να καταθέσει το αίτημα του με παράβολο ανάλογο της αμφισβητούμενης έκτασης. (Μέχρι 100 τ.μ. είναι 10 ευρώ)
Ο ίδιος σημειώνει ότι εάν ένας πολίτης έχει κάποιους τίτλους ιδιοκτησίας η έκταση δεν θα αλλάξει χέρια. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, όταν μια έκταση χαρακτηριστεί δασική αυτόματα το Ελληνικό κράτος τη θεωρεί δημόσια έκταση. Στην Κρήτη όμως δεν ισχύει το τεκμήριο του Δημοσίου όπως ισχύει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Δηλαδή αν κάποιος έχει τίτλους, πολύ πιθανό το χωράφι να είναι ιδιωτικό. Ιδιωτικό δασικό όμως.
Αν είναι στην κατηγορία δασωθέντα αγρού και υπάρχουν κάποιοι τίτλοι πριν το ΄60, πριν το ΄45, και αν η έκταση είναι δασική και όχι δάσος θα αξιολογηθεί από ειδική επιτροπή. Μπορεί ο πολίτης με άδεια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να πάρει ειδική άδεια να καλλιεργήσει την έκταση του (πχ να φυτέψει ελιές), αλλά δεν μπορεί να χτίσει. Σε κάθε περίπτωση τα οφέλη από τους δασικούς χάρτες είναι πολλά περισσότερα. Απλοποιεί την καθημερινότητα του πολίτη σε μια σειρά από ζητήματα.
Στέλλα Αρχοντάκη Καλογεράκη συμβολαιογράφος: Τώρα θα κληθούν κάποιοι οι οποίοι προβάλλουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα να αποδείξουν ότι «δεν είναι ελέφαντες»
Η συμβολαιογράφος και δημοτική σύμβουλος κ. Στέλλα Αρχοντάκη Καλογεράκη με δηλώσεις της στην «Π» τονίζει μεταξύ άλλων ότι «πράγματι οι δασικοί χάρτες είναι ένα πολύ καλό εργαλείο, το οποίο όμως θα έπρεπε να έχει τακτοποιηθεί και αναρτηθεί πριν από το κτηματολόγιο. Δασικές εκτάσεις, ρέματα, ποταμοί και αιγιαλός έπρεπε να έχουν προηγηθεί του κτηματολογίου.
Για την ακρίβεια, οι δασικοί χάρτες θα έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί μετά τον πόλεμο, διότι έτσι θα ξεκαθαρίζαμε τα δασικά και τα ιδιοκτησιακά διότι τώρα αυτή η διαδικασία υλοποιείται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση με ό,τι αυτό σημαίνει για το ιδιοκτησιακό. Τώρα θα κληθούν κάποιοι, οι οποίοι προβάλλουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα να αποδείξουν ότι «δεν είναι ελέφαντες». Και δεν ξέρω με ποιά διαδικασία θα γίνει αυτό. Πού θα βρούμε συμβόλαια 100 ετών που δεν γίνονταν στην Κρήτη, να αποδείξουν την ιδιοκτησία τους…».