Οι τρεις μέρες της “ειδικής ρωσικής επιχείρησης” έγιναν τρία χρόνια. Η Ουκρανία δεν είναι σε χειρότερη κατάσταση σήμερα απ΄ότι ήταν πριν από τρία χρόνια. Ούτε πριν από 30 χρόνια όταν αποκτούσε την ανεξαρτησία της από την φυλακή των εθνών – την ΕΣΣΔ. Ούτε πριν από 300 χρόνια, όταν πάλευε για την ανεξαρτησία της από τους Ρώσους.
Και ναι, σήμερα τα πράγματα δείχνουν πολύ απειλητικά και δυσοίωνα για την Ουκρανία, ειδικότερα μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και τις ακραίες δηλώσεις του, ωστόσο θεωρώ ότι μάλλον η Ουκρανία έχει περάσει το πιο επικίνδυνο στάδιο της τωρινής σύγκρουσής με τη Ρωσία και στον επόμενο τόνο θα επιχειρήσει να απεμπλακεί από αυτήν με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες.
Και ενώ για την Ουκρανία ίσως να έρθει μια κατάσταση ηρεμίας, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την υπολοιπη Ευρώπη. Ο Τραμπ και οι άλλοι λαϊκιστές βρήκαν ανοιχτή πόρτα και μπήκαν και δεν θα φύγουν οικειοθελώς. Η Ρωσία, η Κίνα, η Τουρκία και άλλες αναθεωρητικές δυνάμεις είδαν την αδυναμία και τον φόβο των δυτικών κρατών με την περίπτωση της Ουκρανίας και αυτό φαίνεται να τους άνοιξε την όρεξη.
Η σταθερότητα της Ευρώπης απειλείται ενώ μπορεί να απειληθεί άμεσα και η ευημερία της αν οι Ευρωπαίοι δεν γίνουν περισσότερο αποφασιστικοί και δεν υπερασπιστούν το μέλλον τους. Ο τιτάνιος αγώνας των Ουκρανών τα τρία χρόνια που πέρασαν μας δείχνει, μεταξύ άλλων, ότι κανείς δεν θα παλέψει για σένα αν δεν το κάνεις πρώτα ο ίδιος.