Στον καθεδρικό ναό Ανάσταση έγινε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κυρού Αναστασίου.
Στη Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Κορυτσάς κ. Ιωάννης, Τοποτηρητής του Αρχιεπισκοπικού θρόνου, συλλειτουργούντων του Μητροπολίτου Γερμανίας και Κεντρώας Ευρώπης του Πατριαρχείου Αντιοχείας . Ισάακ, του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου και του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου από την Εκκλησία της Ελλάδος, του Μητροπολίτου Απολλωνίας και Φίερι κ. Νικολάου, του Μητροπολίτου Ελμπασάν κ. Αντωνίου, του Μητροπολίτου Βερατίου κ. Άστιου, του Μητροπολίτου Αμαντίας κ. Ναθαναήλ και του Επισκόπου Κρούγιας κ. Αναστασίου. Συμπροσευχήθηκαν ο Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ και ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Μελίτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθώς και ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κ. Δημήτριος.
Ο Μητροπολίτης κ. Ιωσήφ, ως εκπρόσωπος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαθρολομαίου, τόνισε ότι επί τριάντα τρία έτη ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, “φιλότιμα με όλες του τις δυνάμεις, αξιοποιώντας όλα τα υγιή στοιχεία του τόπου, υπερέβη προσκόμματα, διέψευσε προκαταλήψεις, ξεπέρασε επάλληλες θλίψεις, αναπτέρωσε το φρόνημα του λαού και του στήριξε την ελπίδα.
Και πρόσθεσε: “Δεν ήταν μόνο ο ευλαβής κληρικός, ο θεοφοβούμενος, ο εγκρατής και σώφρων, ο προσευχητικός, ο επιστήμων των Θείων Γραφών και της Θεολογίας, ο ευγενής, ο σεμνός και διακριτικός, ο έντιμος, ο πατρικός και πατερικός, ο φιλεύσπλαχνος, ο φλεγόμενος από πόθο για τον ευαγγελισμό των Εθνών, αλλά ήταν ταυτοχρόνως και άνδρας ευφυέστατος, οξύνους, οραματιστής, ανοικτός οριζόντων, διορατικός, μεγαλοπράγμων, φίλεργος και ακαταπόνητος, πολύγλωσσος, διπλωματικώς ευέλικτος, διαλεκτικός και διαλλακτικός, πολυχαρισματούχος με μια λέξη”.
Ανέφερε ακόμη ότι η χάρη του Αναστασίου επιτέλεσε θαύματα. Τον αξιοποίησε κατά τον κατάλληλο τρόπο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που έχει την ευθύνη να έρχεται αρωγός σε κάθε εμπερίστατη Εκκλησίας, όπως της Αλβανίας, που αποτελεί οστούν εκ του οστέος του και σαρξ εκ της σαρκός της”.
Με δάκρυα ο Επίσκοπος Κρούγιας κ. Αναστάσιος, που ήταν η τελευταία χειροτονία του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου, ανέγνωσε τη διαθήκη του Αναστασίου, σύμφωνα με την οποία δε διαθέτει ακίνητη περιουσία, ενώ ζητά τα χρήματα, που θα βρεθούν στ’ όνομά του, να διατεθούν τόσο για την ολοκλήρωση του καθεδρικού ναού, όσο και για τη μισθοδοσία του κλήρου της Εκκλησίας της Αλβανίας. Τα βιβλία του τα κληροδοτεί στη βιβλιοθήκη της Θεολογικής Ακαδημίας Δυρραχίου και ένα μέρος τους στις βιβλιοθήκες των Μητροπόλεων, ενώ τα προσωπικά του αντικείμενα στους στενούς συνεργάτες του. Αφού απηύθυνε προς το ποίμνιό του τον αναστάσιμο παιάνα “Χριστός Ανέστη” παρακάλεσε να τον συγχωρήσουν όσους πίκρανε, όπως και αυτός συγχώρεσε όσους τον πίκραναν.
Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς κ. Ιωάννης ευχαρίστησε τους εκπροσώπους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επισημαίνοντας το σπουδαίο ρόλο του στην οικουμενική Ορθοδοξία, τους άλλους Μητροπολίτες, καθώς και τους κληρικούς και το λαό.
Μετά τη Θεία λειτουργία, το πλήθος πιστών ασπάστηκε την εικόνα του αλησμόνητου Αναστασίου, ενώ στον τάφο του εψάλη τρισάγιο από τον Μητροπολίτη Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, πλαισιουμένου από τα μέλη της ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Αλβανίας, καθώς και κληρικών.
Η σκέψη και η καρδιά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστασίου αναζήτησε και πέτυχε την ανασύσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας εκ των ερειπίων.
Με καθηλωμένη την προσοχή και την προσευχή του στο Θεό της αγάπης και της δόξας εμπνεύστηκε και υλοποίησε μεγαλόπνοα έργα μέσα από τη σημαντική πράξη της προσφοράς. Μια προσφορά, που δημιουργεί έκσταση και έκπληξη στην ψυχή, γιατί υπήρξε, πράγματι, αποκαλυπτική.
Ποτέ δε θα λείψει η μορφή του Αναστασίου, γιατί θα την κρατά επίκαιρη και αμείωτη το αίσθημα, αλλά και η πραγματικότητα των λόγων και των έργων του. Και γιατί το διασκέλισμα της σκέψης θα προσανατολίζεται στο ρωμαλέο πνευματικό και ιεραποστολικό βηματισμό του.
Πηγή: Himara