Οι κοινωνίες για να λειτουργήσουν σωστά χρειάζονται κανόνες ώστε οι άνθρωποι να ζουν σε αρμονία.
Ωστόσο βλέποντας κάποιους από τους νόμους που έχουν καταγραφεί αναρωτιέται κανείς τι είχε στο μυαλό του ο νομοθέτης.
Ορίστε κάποιοι από τους πιο περίεργους νόμους που έχουν υπάρξει:
1. Είναι παράνομο να μη χαμογελάς στο Μιλάνο της Ιταλίας
Ανάμεσα σε πολλούς παλιούς νόμους που, για κάποιο λόγο, δεν έχουν ακόμη καταργηθεί, υπάρχει ο «χαρούμενος νόμος» που εξακολουθεί να ισχύει σήμερα στο Μιλάνο. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, δεν είναι στην πραγματικότητα νόμος, αλλά τοπικός κανονισμός από την αυστροουγγρική εποχή που απαιτεί από κάθε Μιλανέζο πολίτη να χαμογελά.
2. Νόμοι κατά της καταστροφής χρημάτων στη Σκωτία
Δύο από τους πιο διάσημους νόμους στη Σκωτία απαγορεύουν πράξεις καταστροφής χρημάτων.
Υπάρχουν δύο ξεχωριστοί κανονισμοί που τιμωρούν διαφορετικές πράξεις μεταβολής χρημάτων. Ο πρώτος είναι ο νόμος περί νομισμάτων, που εγκρίθηκε το 1928. Το τμήμα 12 του νόμου ορίζει ότι κάθε πρόσωπο που «τυπώνει ή σφραγίζει ή με οποιοδήποτε παρόμοιο μέσο αποτυπώνει σε οποιοδήποτε τραπεζογραμμάτιο οποιαδήποτε λέξη, γράμματα ή αριθμούς» θα τιμωρείται με πρόστιμο.
Ένα δεύτερο νομοσχέδιο είναι ακόμη πιο συγκεκριμένο στην απαγόρευση της καταστροφής χρημάτων.
3. Ο νόμος περί… σολομού
Ο νόμος, που εγκρίθηκε αρχικά το 1986 από το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου, περιγράφει ένα σύνολο πολύ λεπτομερών κανόνων σχετικά με την αλιεία σολομού.
Ουσιαστικά, αυτό το τμήμα δημιουργεί αδίκημα όταν ένα άτομο παραλαμβάνει ή απορρίπτει ένα ψάρι που ψαρεύτηκε.
Αρχικά ονομαζόταν νόμος για τον σολομό, ο νόμος τροποποιήθηκε έτσι ώστε τώρα να αποθαρρύνει κάθε είδους λαθροθηρία ψαριών.
4. Κανονισμός κατά της τσίχλας στη Σιγκαπούρη
Η Σιγκαπούρη είναι μια από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο, οπότε μπορεί να σας φανεί περίεργο το γεγονός ότι έχει «κηρύξει πόλεμο» σε μια δημοφιλή ουσία: την τσίχλα.
Από το 1995, την ημερομηνία κατά την οποία η Σιγκαπούρη ενέκρινε τον λεγόμενο «Κανονισμό κατά της τσίχλας», η εισαγωγή στη Σιγκαπούρη οποιασδήποτε τσίχλας έχει απαγορευτεί.
5. Απαγόρευση τυχερών παιχνιδιών για Πολίτες του Μονακό
Οι απαρχές της παράδοσης του τζόγου των Μονεγάσκων χρονολογούνται από μια περίοδο που το κράτος αντιμετώπιζε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση.
Σε μια προσπάθεια να τονώσουν την οικονομία, οι αρχές αποφάσισαν να διευκολύνουν την είσοδο της βιομηχανίας τυχερών παιχνιδιών στην αγορά.
Ωστόσο, οι πολίτες των Μονεγάσκων δεν μπορούν να βιώσουν οι ίδιοι την ατμόσφαιρα του καζίνο, καθώς δεν τους επιτρέπεται να εισέλθουν σε σπίτι τυχερών παιχνιδιών.
Σύμφωνα με τον νόμο περί τυχερών παιχνιδιών , οι πολίτες απαγορεύεται να παίζουν τυχερά παιχνίδια οπουδήποτε εντός του Πριγκιπάτου του Μονακό. Η ίδια απαγόρευση ισχύει και για τους υπαλλήλους των τυχερών παιχνιδιών.
6. Παράνομο να σκαρφαλώνεις σε δέντρα στην Oshawa του Καναδά
Η καναδική πόλη Oshawa έχει πολύ αυστηρή νομοθεσία σχετικά με την προστασία των δέντρων.
Ένας νόμος που εγκρίθηκε το 2008 απαγορεύει ρητά οποιαδήποτε επέμβαση σε οποιοδήποτε δέντρο βρίσκεται σε δημοτική περιουσία.
7. Είναι παράνομο να ταΐζετε περιστέρια στη Βενετία
Αν και όλοι έχουν συνηθίσει την παρουσία περιστεριών στις περισσότερες σύγχρονες πόλεις, ο δήμος της Βενετίας έχει αυστηρούς κανονισμούς σχετικά με αυτά τα μικρά πουλιά. Εάν είστε τουρίστας στη Βενετία, να έχετε κατά νου ότι το τάισμα περιστεριών και γλάρων στην ιταλική πόλη απαγορεύεται.
Τα πρόστιμα κυμαίνονται από 25 έως 500 ευρώ.
8. Είσαι υποχρεωμένος να πλένεις το αυτοκίνητό σου στο Άμπου Ντάμπι
Οι αρχές στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ανησυχούν πολύ για οτιδήποτε μπορεί να αλλοιώσει την εικόνα της πόλης. Επομένως, οι οδηγοί θα πρέπει να καθαρίζουν τακτικά τα αυτοκίνητά τους από σκόνη και βρωμιά.
9. Εάν ένα άγριο ζώο εμφανιστεί στη γη σου, τότε το κρατάς σαν κατοικίδιο
Σύμφωνα με τον ρουμανικό νόμο, τα περιστέρια, τα κουνέλια, τα ψάρια και άλλα τέτοια ζώα που βρεθούν από μόνα τους σε χώρο που είναι ιδιοκτησίας κάποιου, ανήκουν στον ιδιοκτήτη της γης εφόσον παραμένουν εκεί πρόθυμα.
10. Ο νόμος για την απαγόρευση της μάσκας στη Δανία
Η Δανία τροποποίησε τον Ποινικό Κώδικά της το 2000 για να διασφαλίσει ότι κάθε άτομο που περπατά σε δημόσιο χώρο είναι αναγνωρίσιμο.
Ως εκ τούτου, ο νόμος ορίζει ότι κάθε άτομο που συμμετέχει σε συναντήσεις, συγκεντρώσεις ή διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα σε δημόσιους χώρους πρέπει να έχει το πρόσωπό του πλήρως ακάλυπτο.