Δεν θα προσφύγει στο ΔΝΤ η Τουρκία, διεμήνυσε χθες ο Τούρκος ΥΠΟΙΚ, την ώρα που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετρά φίλους κι εχθρούς σε μία μάχη που το κύριο ανοιχτό μέτωπο φαίνεται να είναι εναντίον των ΗΠΑ. Είθισται, όταν ένας πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει κάποια δήλωση οικονομικής φύσεως στην αρχή της θητείας του, ή σε κάποια σημαντική στιγμή της ιστορίας, αυτή να αντικατοπτρίζει την πολιτική που πρόκειται να ακολουθηθεί.
Έτσι, όταν ο πρώην πρόεδρος Μπους κήρυττε τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, η συνέχεια που επεφύλασσε και τη δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους ή παλαιότερα τον πόλεμο του ζεύγους Ρήγκαν με τα ναρκωτικά, έδιναν μία ξεκάθαρη εικόνα του τι θα επακολουθούσε. Ο Τραμπ, όταν βγήκε με το σύνθημα «Make America great again» χαρακτηρίστηκε τρελός και άρχισαν όλοι να τον αντιμετωπίζουν ως τέτοιο.
Όμως παγκοσμίως, από εκείνη τη μέρα, όλα τα θέματα του πλανήτη είναι ανοιχτά, η δραστηριότητα που παρατηρείται είναι άνευ προηγουμένου σε κάθε γωνιά του πλανήτη και οι κινήσεις του Τραμπ, ειδικά οι τελευταίες με τους δασμούς, έχουν θέσει σε κίνηση ένα στρατηγικό παιχνίδι που κινεί την παγκόσμια οικονομία και αναγκάζει ακόμα και όσους κινούνταν υπό χαμηλό φως να βγουν στην επιφάνεια για να διεκδικήσουν κάτι από την πίτα. Μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να κρίνεται λοιπόν η κίνησή του να επιβάλει δασμούς και στον τουρκικό χάλυβα, αφού έκανε το ίδιο σε Ευρώπη, Κίνα, Καναδά.
Το ότι στο «κάδρο» μπήκε και ο Αμερικανός ευαγγελιστής πάστορας Μπράνσον, ο οποίος κρατείται εδώ και ενάμιση χρόνο με την κατηγορία της συμμετοχής στην απόπειρα πραξικοπήματος του Γκιουλέν, προφανώς αποσκοπεί σε αμοιβαία υποχώρηση. Και αυτό διότι η Τουρκία ζητά δύο άτομα που κρατούνται στις ΗΠΑ.
Τον ίδιο τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος έχει πλέον μετατραπεί σε διάβολο επί γης από τον «σουλτάνο», η απελευθέρωση όμως του οποίου μπορεί να θεωρηθεί από δύσκολη μέχρι απίθανη. Εκτός αυτού όμως, εκεί βρίσκονται οι Ρεζά Ζαράμπ και Χακάν Ατίλα. Οι δύο τους ενεπλάκησαν στην υπόθεση παράνομου εμπορίου χρυσού με το Ιράν, σπάζοντας τις κυρώσεις των ΗΠΑ προς το Ιράν.
Ο Ρόμπερτ Φισκ σε άρθρο του στον Independent κατέδειξε το ότι φαινομενικά όλα γίνονται για τον πάστορα, όμως το πεδίο της… μάχης είναι μεγαλύτερο και περιλαμβάνει περισσότερους παίκτες. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι προ μηνών η Τουρκία μπήκε ως ενδιάμεσος στο εμπάργκο των Σαουδαράβων ενάντια στο Κατάρ, στέλνοντας στρατό και τρόφιμα στο μικρό εμιράτο. Έτσι στην κατάρρευση της λίρας, η οποία έφτασε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο 7,24 έναντι του δολαρίου, το Κατάρ απάντησε με… δώρο 15 εκατομμύρια δολάρια για να ενισχυθεί η τουρκική οικονομία.
Η Μέρκελ, νωρίτερα μέσα στη βδομάδα είχε πει ότι η κατάσταση στην Τουρκία με την πτώση της λίρας δεν ωφελεί κανέναν και η ευημερία της Τουρκίας είναι κάτι που επιθυμούν οι Ευρωπαίοι. Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μαας προέτρεψε την Άγκυρα να κάνει περισσότερα προκειμένου να βελτιώσει τις διπλωματικές σχέσεις της με τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Σε απάντηση, ο «σουλτάνος» συνέλαβε έναν 46χρονο Τουρκο-Γερμανό, ο οποίος… μίλησε άσχημα κατά της Αρχης του τόπου.
Όμως, όπως δείχνουν τα γεγονότα, υπάρχουν κι άλλοι «παίχτες». Ιράν και Ρωσία είναι από τους πρώτους που έσπευσαν σε υποστήριξη της Τουρκίας από τη μία, αλλά και επίθεση εναντίον των ΗΠΑ από την άλλη.