«Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη» θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του νέου σίριαλ που εξελίσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο, με τον πρόεδρο της Τουρκίας από τη μία να δηλώνει καθαρά πλέον με τη στάση του πως δεν επιθυμεί κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά την ίδια στιγμή να πραγματοποιεί ένα ακόμα «σόου» εσωτερικής κατανάλωσης.
Αυτό συμβαίνει γιατί, παρά το γεγονός ότι το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis για μία ακόμα φορά βγήκε στα ανοικτά, όπως άλλωστε είχαν προαναγγείλει οι Τούρκοι, κινείται σε μια περιοχή, η οποία βρίσκεται 25 μίλια νότια από το Καστελόριζο, ενώ δεν έχει προσεγγίσει τα όρια της περιοχής ερευνών που έχει προσδιορίσει με βάση την NAVTEX που εξέδωσε η Τουρκία.
Το πλοίο δηλαδή, το οποίο συνοδεύεται από τα βοηθητικά Ataman, Cengiz Han και πέντε ακόμα τουρκικά πολεμικά πλοία, κινείται περίπου 18-19 μίλια νοτιότερα από το βορειοδυτικό όριο της περιοχής ερευνών, που απέχει μόλις 6,5 μίλια από τις ακτές του Καστελόριζου.
Από αυτή τη στάση, θεωρείται προφανές πως η Τουρκία επιθυμεί να προκαλέσει, αλλά όχι και να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα, οπότε επιλέγει να παίξει με την υπομονή και τις αντοχές της ελληνικής και της ευρωπαϊκής πλευράς, θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο μπορεί να μπει σε ένα παιχνίδι διεκδικήσεων.
Τα «παιχνίδια» της Τουρκίας ωστόσο είναι προφανές ότι δεν αρέσουν ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε και στη Γερμανία, η οποία εξέφρασε την έκδηλη δυσαρέσκειά της εμπράκτως αφού ακύρωσε την επίσκεψη του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας στην Άγκυρα, τη στιγμή που πραγματοποιούνται κανονικά οι επισκέψεις σε Αθήνα και Λευκωσία.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα ενεργοποιεί όλα τα όπλα της διεθνούς διπλωματίας, ενώ παράλληλα κάνει σαφές ότι οι προσπάθειες για διερευνητικές επαφές πέφτουν στο κενό με απόλυτη υπαιτιότητα της Τουρκίας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος συνομιλητής.
Κάτω από αυτό το πρίσμα και υπ’ αυτές τις εξελίξεις, η διήμερη Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την Πέμπτη και την Παρασκευή θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς οι ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να επαναπροσδιορίσουν ενδεχομένως της στάση τους, σε ένα πλέγμα στο οποίο η Γαλλία θα αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένη, ενώ η Γερμανία προδομένη αφού δεν κατάφερε ούτε να ελέγξει τον Ερντογάν, αλλά ούτε και να προβλέψει τις κινήσεις του.