Ο κ. Ντελής με τη σύντροφό του Ουζίτ Ακνίν
Ο κ. Ντελής με τη σύντροφό του Ουζίτ Ακνίν

Από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του στον έβδομο όροφο μιας πολυκατοικίας στην πόλη Ντετιβότ ο γνωστός Ηρακλειώτης καλλιτέχνης- τραγουδιστής Λευτέρης Ντελής παρακολουθούσε από την πρώτη στιγμή τα όσα δυσάρεστα συμβαίνουν στο Ισραήλ και έχουν συγκλονίσει την παγκόσμια κοινότητα.

Ο ίδιος από το 2016 μένει και εργάζεται εκεί, γνωρίζοντας ότι η ζωή του  στην πόλη του Ισραήλ, η οποία είναι σε απόσταση μόλις 13 χιλιομέτρων από τη Γάζα, μπορεί  να ανατραπεί από τη μία στιγμή στην άλλη, όπως, δυστυχώς,  έγινε. Ο ίδιος έχει αγαπηθεί από τους κατοίκους της χώρας, καθώς είναι γνωστή η αγάπη των Ισραηλινών για την ελληνική μουσική, την οποία ο κ. Ντελής εκπροσωπεί με επιτυχία στο εξωτερικό. Επέστρεψε πίσω στην Κρήτη, αφήνοντας όμως πίσω του τη σύντροφό του και την οικογένειά της και μιλάει στην «Π» για τις στιγμές πολέμου που έζησε από την πρώτη ημέρα των εχθροπραξιών.

«Από το 2016 βρίσκομαι στο Ισραήλ και επέστρεψα στην Κρήτη πριν από δύο εβδομάδες, συγκεκριμένα την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου» μας λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι λίγες ημέρες μετά την πρώτη επίθεση εναντίον της χώρας, η ελληνική πρεσβεία τον ενημέρωσε ότι υπάρχει θέση και για εκείνον στο αεροπλάνο για το ταξίδι του επαναπατρισμού. Ο κ. Ντελής μάς λέει ότι, αν και δεν είδε πτώματα στους δρόμους, έζησε από την αρχή το εχθρικό κλίμα που άρχισε να διαμορφώνεται. «Είμαστε σε απόσταση 13 χιλιομέτρων από τη Γάζα. Βλέπαμε και ακούγαμε ό,τι συνέβαινε. Δεν είδα νεκρούς ανθρώπους, παρακολουθούσαμε όμως την κινητοποίηση, τα οχήματα του στρατού, της πυροσβεστικής  και της αστυνομίας  να τρέχουν όλο το 24ωρο με τις σειρήνες αναμμένες».

Εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας του τηλεφώνησε λίγες ημέρες μετά την πρώτη επίθεση εναντίον του Ισραήλ με την κατάσταση να γίνεται όλο και περισσότερο πιο επικίνδυνη. «Μου είπαν ότι εάν θέλω μπορώ να επιστρέψω. Η σύντροφός μου, η οποία είναι Ισραηλινή, μου είπε να γυρίσω. Ήθελα να έρθει κι εκείνη μαζί μου, όμως η κατάσταση της υγείας συγγενικών της προσώπων δεν της το επέτρεψαν».

Η πτήση για την Ελλάδα έγινε λίγες ημέρες μετά το τηλεφώνημα που δέχτηκε από την πρεσβεία μας στο Ισραήλ. Το αεροπλάνο, όπως εξηγεί, ήταν γεμάτο από επιβάτες. «Ήμασταν 110 άτομα και όχι μόνο Έλληνες. Στο αεροσκάφος υπήρχαν επίσης Γάλλοι, Εβραίοι που είχαν ελληνικά διαβατήρια, μέχρι και ένα ζευγάρι από τον Παναμά εγκατέλειψε μαζί μας το Ισραήλ για την Ελλάδα»

Ισραηλινό τανκς, το οποίο φωτογράφισε όταν επέστρεφε από τη Χάιφα, στην πόλη Νετιβότ

Το μυαλό και οι σκέψεις του είναι συνεχώς στους ανθρώπους που έμειναν πίσω… «Με τη σύντροφό μου μιλάμε καθημερινά. Προχθές μου είπε ότι έπεσαν στην πόλη που μένουμε δύο ρουκέτες. Ευτυχώς, δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, παρά μόνο υλικές ζημιές. Μπορώ να φανταστώ τι έγινε, καθώς όσο βρισκόμουν στο Ισραήλ, έβλεπα από το διαμέρισμά μου το ισραηλινό σύστημα αεράμυνας να αναχαιτίζει τις ρουκέτες που είχαν στόχο τα ισραηλινά εδάφη».

Τον ρωτήσαμε για τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν οι κάτοικοι της χώρας. «Σε κάθε πολυκατοικία που χτίζεται πρέπει για να πάρει τη σχετική άδεια από την πολεοδομία να υπάρχει το λεγόμενο war room (δωμάτιο πολέμου). Κάθε διαμέρισμα έχει από ένα. Φανταστείτε ένα ειδικά κατασκευασμένο χώρο με ειδικά φίλτρα που καθαρίζουν και τον αέρα σε περίπτωση χημικού πολέμου. Όλη η πολυκατοικία να ισοπεδωθεί, τα δωμάτια αυτά που υπάρχουν σε όλα τα διαμερίσματα, θα μείνουν αλώβητα» τονίζει και προσθέτει ότι τις πρώτες ημέρες όταν ηχούσαν οι σειρήνες έτρεχαν όλοι στα δωμάτια πολέμου. «Τώρα αυτό δεν γίνεται τόσο συχνά» σχολιάζει.

Ο γνωστός Ηρακλειώτης τραγουδιστής μάς λέει επίσης ότι ο κόσμος στο Ισραήλ ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πώς οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας δεν ήταν ενήμερες γι’ αυτό που συνέβη. «Είναι όλοι τσατισμένοι, δεν μπορούν να καταλάβουν πώς πιάστηκαν οι αρμόδιοι για την προστασία του κόσμου στον ύπνο. Ο απλός κόσμος στο Ισραήλ δεν τρέφει αρνητικά συναισθήματα για τους Παλαιστίνιους, για τη Χαμάς όμως τρέφει τα συναισθήματα αυτά».

Βρισκόμενος σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων από την πόλη όπου ζούσε πριν από λίγα 24ωρα, μας λέει ότι τίποτα δεν θυμίζει την πόλη πριν την έναρξη του πολέμου. «Τα πάντα υπολειτουργούν. Είναι μόνο ανοικτά σούπερ μάρκετ και φαρμακεία» καταλήγει.