Ο Ρόμπερτ Γουάντλοου είναι ο ψηλότερος άνθρωπος που υπήρξε ποτέ.
Η ζωή του όμως ήταν δύσκολη και τραγικά σύντομη.
Στις 22 Φεβρουαρίου του 1918, η Αντι Γουάντλοου γέννησε ένα υγιές μωρό 3,9 κιλών. Το όνομα αυτού Ρόμπερτ Πέρσινγκ Γουάντλοοου.
Ο μικρός Ρόμπερτ άρχισε να μεγαλώνει, όμως, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα παιδιά, μεγάλωνε εξαιρετικά γρήγορα και έπαιρνε εξαιρετικά πολύ ύψος.
Στα πρώτα του γενέθλια ήταν 45 κιλά, και είχε ύψος ένα μέτρο.
Στα 8 του χρόνια είχε ήδη ξεπεράσει σε ύψος του πατέρα του καθώς το ύψος του έφθανε το 1,5μ.
Στα 13 του έγινε το ψηλότερο αγόρι στον κόσμο. Το ύψος του έφθανε τα 2,25 μέτρα.
Όταν αποφοίτησε από το γυμνάσιο, ήταν 2,5 μέτρα.
Οι γιατροί διέγνωσαν τον Ρόμπερτ με υπερπλασία της υπόφυσης, πάθηση που προκαλούσε ταχεία και υπερβολική ανάπτυξη. Η πάθηση δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ανωμαλία του επιπέδου των αυξητικών ορμονών στο σώμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και λίγο πριν πεθάνει το σώμα του συνέχιζε να αναπτύσσεται.
Παρά το ολοένα αυξανόμενο μέγεθος του, οι γονείς του Ρόμπερτ Γουάντλοου προσπάθησαν να κάνουν τη ζωή του όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική. Για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα στο δημοτικό σχολείο, δημιουργήθηκε ένα ειδικό γραφείο για αυτόν, ενώ προσπαθούσε να συμμετέχει κανονικά στο παιχνίδι με τους φίλους του και τα αδέλφια του.
Ο Ρόμπερτ δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος και έτσι το 1936 σε ηλικία 18 ετών τράβηξε το ενδιαφέρον των Ringling Brothers, ενός περιοδεύοντος τσίρκου. Οι Ρίνγκλινγκς σκέφτηκαν αμέσως ότι ο Ρόμπερτ θα ήταν μια εξαιρετική προσθήκη στο σόου τους καθώς ήδη σε αυτό υπήρχαν μερικοί από τους πιο κοντούς ανθρώπους του κόσμου και μαζί θα έκαναν μια ξεχωριστή ομάδα.
Ο Ρόμπερτ δέχθηκε να συμμετέχει στις παραστάσεις τους και φυσικά είχε τεράστια επιτυχία. Ωστόσο, έθεσε ως όρο ότι θα φορά τα δικά του καθημερινά ρούχα και όχι τις φαντασμαγορικές στολές που του πρότεινε το τσίρκο. Σύντομα έγινε μια μικρή διασημότητα και ένας ήρωας για την πόλη του, το Άλτον.
Έγινε επίσης και ο «πρέσβης» της εταιρίας παπουτσιών Peters Shoe Company, η οποία ειδικευόταν στην κατασκευή παπουτσιών σε μεγάλα νούμερα. Μέσω της εταιρείας επισκέφτηκε 800 πόλεις σε 41 διαφορετικές πολιτείες των ΗΠΑ και έγινε το πρόσωπο της εταιρείας κερδίζοντας παράλληλα και δωρεάν ζευγάρια παπούτσια ειδικά κατασκευασμένα γι’ αυτόν.
Ο Ρόμπερτ φορούσε παπούτσια 37AA, το οποίο αντιστοιχεί στο ευρωπαϊκό νούμερο 75! Τα παπούτσια ήταν αρκετά ακριβά για να κατασκευαστούν (κόστιζαν 100 δολάρια το ζευγάρι) και το γεγονός ότι πλέον μπορούσε να τα έχει δωρεάν ήταν μια μεγάλη οικονομική ανακούφιση.
Ειδική κατασκευή έπρεπε φυσικά να είναι και τα ρούχα του. Στα 19 του με ύψος 2,60μ. χρειαζόταν περίπου 9 μέτρα ύφασμα για να του φτιάξουν ένα ρούχο.
Όπως αναφέρει η Jessica Hyde, για να περπατά έπρεπε να φορά συνεχώς μεταλλικά σίδερα στα πόδια του, ώστε να μπορεί να στέκεται όρθιος. Αυτό όμως έπαιξε τελικά μεγάλο ρόλο στο τραγικό του τέλος. Ο Ρόμπερτ λόγω του μεγέθους του δεν είχε αίσθηση στα πόδια του και έτσι δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι ένα από αυτά τα σίδερα είχε κοπεί και τραυμάτιζε συνεχώς τον αστράγαλό του.
Το 1940 και ενώ πραγματοποιούσε μια εμφάνιση σε ένα φεστιβάλ στο Μίσιγκαν, δεν κατάλαβε ότι στο πόδι του είχε σχηματιστεί μια πληγή. Η πληγή μεγάλωσε τόσο πολύ που τελικά μολύνθηκε και ο Ρόμπερτ ανέβασε υψηλό πυρετό. Όταν οι γιατροί κατάλαβαν τι συνέβαινε του έκαναν αμέσως μια επείγουσα εγχείριση και μετάγγιση αίματος.
Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να του σώσουν τη ζωή. Όπως φαίνεται το τεράστιο ύψος του είχε εξασθενίσει το ανοσοποιητικό του σύστημα, το οποίο δεν μπόρεσε να καταπολεμήσει τη μόλυνση. Σύμφωνα με την ιστορία τα τελευταία του λόγια ήταν: «Οι γιατροί μου είπαν ότι δεν θα προλάβω να γυρίσω σπίτι για την γιορτή», αναφερόμενος στο πάρτι που θα έκαναν για τη «χρυσή» επέτειο των 50 ετών γάμου των παππούδων του.
Ο Ρόμπερτ Γουάντλοου έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουλίου 1940 σε ηλικία μόλις 22 ετών. Λίγες εβδομάδες πριν οι γιατροί είχαν μετρήσει το ύψος του για τελευταία φορά και είχαν διαπιστώσει ότι είχε φτάσει τα 2 μέτρα 72 εκατ., ενώ ζύγιζε 199 κιλά.
Το φέρετρο στο οποίο τοποθετήθηκε είχε μάκρος 3 μέτρα, ενώ ζύγιζε 453 κιλά με τον Ρόμπερτ μέσα. Χρειάστηκαν 18 άτομα για να το σηκώσουν, ώστε να τον οδηγήσουν στην τελευταία του κατοικία στη γενέτειρά του.
Η οικογένειά του, οι φίλοι και οι συγγενείς του τον περιέγραφαν ως έναν ήπιο και ευγενικό άνθρωπο και τον αποκαλούσαν «ευγενικό γίγαντα».
Για να τον τιμήσουν στη γενέτειρά του δημιούργησαν ένα άγαλμα από χαλκό για να θυμίζει σε όλους τον ξεχωριστό συμπατριώτη τους.