O κόσμος ήταν διαφορετικός όταν τον περασμένο Δεκέμβριο κατέρρεε στη Γερμανία ο κυβερνητικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Πρασίνων και Φιλελεύθερων (FDP) μετά από την κυβερνητική κρίση που προκάλεσε ο Λίντνερ ο αρχηγός του FDP.
Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώθηκαν στις πρόωρες εκλογές και η συμμαχία Χριστιανοδημοκρατών και Χριστιανοκοινωνιστών (CDU-CSU) ήλθε πρώτο κόμμα με ένα ποσοστό που είναι κοντά στο ποσοστό που είχαν πάντα. Βέβαια ο ηγέτης του CDU, ο Φρίντριχ Μερτς που θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης, θα ήθελε ένα μεγαλύτερο ποσοστό.
Ταυτόχρονα, όπως έδειχναν και οι δημοσκοπήσεις, δεύτερη έρχεται η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), που κάποτε θεωρούνταν ένα περιθωριακό κόμμα.
Οι Σοσιαλδημοκράτες του SPD, έρχονται τρίτοι με ένα αποτέλεσμα που είναι το χειρότερο των τελευταίων δεκαετιών, καταγράφοντας μια ιστορική ήττα. Οι Πράσινοι συγκρατούν κατά κάποιο τρόπο τις δυνάμεις τους και καταλαμβάνουν την τέταρτη θέση. Τα δυο Αριστερά κόμματα φτάνουν στο 13% που είναι το μεγαλύτερο ποσοστό στα αριστερά του SPD.
Η Γερμανία βρίσκεται πλέον σε αχαρτογράφητα νερά. Η συναινετική πολιτική κουλτούρα έχει φτάσει στα όρια της. Θα προκύψει κυβερνητικός συνασπισμός δυο κομμάτων (CDU-CSU και SPD) ή θα χρειαστεί ένα τρίτο. Οι Πράσινοι ή οι Φιλελεύθεροι του FDP αν μπουν τελικά στο Κοινοβούλιο.
Στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης κόστισαν κυρίως τρία πράγματα. Η απώλεια των Ρώσων προμηθευτών φτηνού φυσικού αερίου, ο περιορισμός των εξαγωγών προς την Κίνα και η υποχώρηση της αμερικανικής ασπίδας ασφάλειας που της έδινε μεγάλη σταθερότητα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Η νέα κυβέρνηση έχει μπροστά της σημαντικές προκλήσεις. Πρέπει να συνεχίσει να εξασφαλίζει σχετικά φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα, να βρεί συμμαχίες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση πέρα από την παραδοσιακή γαλλογερμανική συνεργασία , η οποία κι αυτή χρειάζεται επανεκκίνηση και τέλος να φτάσει στον στόχο του 5% για την άμυνα.
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν σε ένα εξαιρετικά ρευστό διεθνές περιβάλλον και η Γερμανία (μαζί με τη Γαλλία) πρέπει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ΗΠΑ.
Οι παγκόσμιες εξελίξεις όπως τις δρομολόγησε ο Τραμπ εις βάρος της παραδοσιακής συμμαχίας των ΗΠΑ με την Ευρώπη δεν θα περιμένουν τη Γερμανία και τα πολιτικά κόμματα να διαπραγματεύονται για μήνες προκειμένου να υπάρξει ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός.
*Ο Σωτήρης Ντάλης είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Πρόεδρος Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, Πανεπιστημίου Αιγαίου.