Μια τσάντα φτιαγμένη από δέρμα αλιγάτορα και μικροσκοπικά φιαλίδια αρώματος που εξακολουθούν να απελευθερώνουν ένα ισχυρό άρωμα είναι μερικά μόνο από τα πολύτιμα αντικείμενα που ανασύρθηκαν από το πιο διάσημο ναυάγιο του κόσμου, τον Τιτανικό.
Η ακριβής τοποθεσία της αποθήκης όπου φυλάσσονται αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό, λόγω της αξίας του περιεχομένου της. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι βρίσκεται κάπου στην Ατλάντα της Τζόρτζια, στις ΗΠΑ. Στο εσωτερικό της, τα ράφια είναι γεμάτα με χιλιάδες αντικείμενα: από μια αναποδογυρισμένη μπανιέρα και ένα βαθουλωμένο φινιστρίνι, μέχρι περίτεχνα χαραγμένα γυάλινα σκεύη και μικροσκοπικά κουμπιά.
Το BBC είχε τη σπάνια ευκαιρία να ρίξει μια ματιά στην αποθήκη και να ανακαλύψει τις ιστορίες πίσω από μερικά από αυτά τα αντικείμενα.
Μια τσάντα που κρύβει μια τραγική ιστορία
«Είναι μια πραγματικά όμορφη, μοντέρνα μικρή τσάντα» λέει η Τομασίνα Ρέι, διευθύντρια συλλογών της RMS Titanic Inc, της εταιρείας που έχει ανακτήσει αυτά τα αντικείμενα. Η αμερικανική εταιρεία έχει τα δικαιώματα διάσωσης του πλοίου και με την πάροδο των ετών έχει ανασύρει 5.500 αντικείμενα από το σημείο του ναυαγίου, μια επιλογή από τα οποία εκτίθενται σε όλο τον κόσμο.
Η τσάντα είναι κατασκευασμένη από δέρμα αλιγάτορα, το οποίο επέζησε δεκαετίες στα βάθη του Βόρειου Ατλαντικού. Τα ευαίσθητα αντικείμενα στο εσωτερικό της έχουν επίσης διατηρηθεί, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για τη ζωή της ιδιοκτήτριάς της – μιας επιβάτιδας τρίτης θέσης που ονομαζόταν Μάριαν Μινγουέλ.
«Ήταν μια 63χρονη μοδίστρα, ταξίδευε στις ΗΠΑ για να βρεθεί με την κόρη της που είχε μείνει πρόσφατα χήρα» λέει η Τομασίνα. Ανάμεσα στα αναμνηστικά που υπήρχαν στο εσωτερικό της στάντας ήταν και μια ξεθωριασμένη φωτογραφία, που πιστεύεται ότι ήταν της μητέρας της Μάριαν Μινγουέλ.
Υπήρχαν επίσης έγγραφα που θα χρειαζόταν για τη νέα της ζωή στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένης μιας χειρόγραφης συστατικής επιστολής από τον πρώην ιδιοκτήτη του σπιτιού της στο Λονδίνο.
«Η κάρτα ιατρικού ελέγχου της ήταν επίσης μέσα, καθώς όλοι οι επιβάτες της τρίτης θέσης έπρεπε να αποδείξουν ότι δεν έφερναν ασθένειες από τις ΗΠΑ. Αλλά αυτό το λερωμένο από το νερό έγγραφο αποκαλύπτει μια τραγική τροπή της μοίρας. Η Μάριαν Μινγουέλ είχε κλείσει θέση στο Majestic, ένα άλλο πλοίο της White Star Line. Αλλά δεν απέπλευσε, οπότε στην κάρτα, το Majestic είναι διαγραμμένο και το πέρασμά της δείχνει ότι μεταφέρθηκε στον Τιτανικό και έγινε ένας από τους 1.500 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους.
Το να μπορούμε να πούμε την ιστορία της και να έχουμε αυτά τα αντικείμενα είναι πολύ σημαντικό. Διαφορετικά είναι απλώς ένα ακόμη όνομα στη λίστα» λέει η Τομασίνα.
Αρώματα που εξακολουθούν να έχουν δύναμη
Αντικείμενα που ανήκαν σε επιζώντες έχουν επίσης ανασυρθεί από τον βυθό.
Η Τομασίνα ανοίγει ένα πλαστικό δοχείο και μια γλυκιά μυρωδιά γεμίζει τον αέρα. «Είναι πολύ ισχυρό» παραδέχεται. Μέσα υπάρχουν μικροσκοπικά φιαλίδια με άρωμα. Είναι σφραγισμένα, αλλά το έντονο άρωμά τους διαφεύγει, ακόμη και μετά από δεκαετίες στο βυθό της θάλασσας. «Υπήρχε ένας πωλητής αρωμάτων στο πλοίο και είχε πάνω από 90 από αυτά τα μικρά φιαλίδια αρωμάτων» εξηγεί. Το όνομά του ήταν Αντόλφ Σάαλφελντ και ταξίδευε ως επιβάτης δεύτερης θέσης.
Ο Σάαλφελντ ήταν ένας από τους 700 ανθρώπους που επέζησαν.
Σαμπάνια
Επίσης, στη συλλογή υπάρχει ένα γεμάτο μπουκάλι σαμπάνιας, με τον φελλό άθικτο. «Λίγο νερό πιθανόν να είχε μπει μέσα από το λίγο νερό πιθανόν να είχε μπει μέσα από τον φελλό, καθώς συμπιεζόταν και εξισορροπούσε την πίεση. Και μετά απλά έμεινε στον πυθμένα του ωκεανού» λέει η Τομασίνα. Όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε το 1912, αφού προσέκρουσε σε παγόβουνο, το πλοίο διαλύθηκε και το περιεχόμενό του χύθηκε έξω, δημιουργώντας ένα τεράστιο πεδίο συντριμμιών.
«Υπάρχουν πολλά μπουκάλια στον πυθμένα του ωκεανού και πολλές κατσαρόλες επίσης, επειδή ο Τιτανικός στην πραγματικότητα διαλύθηκε γύρω από μία από τις κουζίνες του», λέει η Τομασίνα. Στο πλοίο υπήρχαν χιλιάδες μπουκάλια σαμπάνιας. Ο ιδιοκτήτης του πλοίου ήθελε οι επιβάτες της πρώτης θέσης να βιώσουν την απόλυτη χλιδή, με πολυτελές περιβάλλον και τα καλύτερα φαγητά και ποτά.
«Ήταν σαν ένα πλωτό παλάτι και ο Τιτανικός υποτίθεται ότι ήταν το πιο πολυτελές πλοίο» εξηγεί, «οποπότε η ύπαρξη σαμπάνιας, γυμναστηρίου, όλων αυτών των ανέσεων και αυτών των σπουδαίων πραγμάτων για τους επιβάτες θα ήταν πολύ σημαντική γι’ αυτούς».
Αποκαλύπτοντας τα πριτσίνια
Ο Τιτανικός βρισκόταν στο παρθενικό του ταξίδι, ταξιδεύοντας από το Σαουθάμπτον προς τις ΗΠΑ, όταν προσέκρουσε στο παγόβουνο. Το πλοίο διέθετε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας για την εποχή και ήταν γνωστό ότι ήταν αβύθιστο. Η Τομασίνα έδειξε στο BBC μερικά από τα πριτσίνια του πλοίου, τους χοντρούς μεταλλικούς πείρους που συγκρατούσαν τις χοντρές ατσάλινες πλάκες του. Θα πρέπει να υπήρχαν περισσότερα από τρία εκατομμύρια από αυτά. «Όταν βυθίστηκε ο Τιτανικός, υπήρχε η θεωρία ότι χρησιμοποιούσαν ίσως υποβαθμισμένα υλικά και αυτό ήταν που προκάλεσε τη γρηγορότερη βύθισή του» σημείωσε.
Ο ταξικός διαχωρισμός
Η ζωή στο πλοίο ήταν διαφορετική για τις διάφορες κοινωνικές τάξεις – ακόμη και τα φλιτζάνια και τα πιάτα από τα οποία έπιναν και έτρωγαν.
Μια λευκή κούπα τρίτης θέσης είναι απλή και στιβαρή, με ένα έντονο κόκκινο λογότυπο της White Star. Ένα πιάτο δεύτερης κατηγορίας έχει μια όμορφη μπλε φλοράλ διακόσμηση και φαίνεται λίγο πιο εκλεπτυσμένο. Αλλά ένα πιάτο πρώτης κατηγορίας είναι φτιαγμένο από πιο λεπτή πορσελάνη. Έχει ένα χρυσό τελείωμα και, κάτω από το φως, μπορείτε να πάρετε μια γεύση από ένα περίπλοκο σχέδιο γιρλάντας.
Η RMS Titanic Inc είναι η μόνη εταιρεία που έχει το νόμιμο δικαίωμα να ανακτήσει αντικείμενα από την περιοχή – της παραχωρήθηκε αυτό το δικαίωμα από δικαστήριο των ΗΠΑ το 1994. Αλλά πρέπει να το κάνει αυτό υπό αυστηρούς όρους – τα αντικείμενα πρέπει να παραμένουν πάντα μαζί, ώστε να μην μπορούν να πωληθούν χωριστά, και πρέπει να συντηρούνται κατάλληλα. Μέχρι τώρα, όλα τα αντικείμενα έχουν συλλεχθεί από το πεδίο των συντριμμιών. Πρόσφατα όμως η εταιρεία προκάλεσε διαμάχη δηλώνοντας την επιθυμία της να ανακτήσει ένα αντικείμενο από το ίδιο το πλοίο – τον ραδιοεξοπλισμό Marconi που μετέδιδε τις κλήσεις κινδύνου του Τιτανικού τη νύχτα του ναυαγίου.
Κάποιοι πιστεύουν ότι το ναυάγιο είναι τόπος ταφής που πρέπει να αφεθεί στην ησυχία του. «Ο Τιτανικός είναι κάτι που θέλουμε να σεβαστούμε» απαντά η Τομασίνα. «Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι διατηρούμε τη μνήμη, επειδή δεν μπορούν όλοι να πάνε στον Τιτανικό και θέλουμε να είμαστε σε θέση να το μεταφέρουμε στο κοινό» προσθέτει, σημειώνοντας ότι σύντομα μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χώρος στα ράφια αυτής της μυστικής αποθήκης.
Η τελευταία αποστολή της εταιρείας στην περιοχή περιελάμβανε τη λήψη εκατομμυρίων εικόνων του ναυαγίου για τη δημιουργία μιας λεπτομερούς τρισδιάστατης σάρωσης. Και, εκτός από την καταγραφή της τρέχουσας κατάστασης της αίθουσας ασυρμάτου Marconi, η ομάδα έχει επίσης εντοπίσει αντικείμενα στο πεδίο των συντριμμιών που θα ήθελαν να ανακτήσουν σε μελλοντικές καταδύσεις.