Η συντριβή του αεροσκάφους της Jeju Air στο αεροδρόμιο Muan της Νότιας Κορέας την 29η Δεκεμβρίου, έφερε 179 θανάτους, αφήνοντας πίσω μόλις δύο επιζώντες.
Οι δύο αεροσυνοδοί που επέζησαν, κάθονταν στο πίσω μέρος του αεροσκάφους, το μοναδικό τμήμα που παρέμεινε άθικτο.
Τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες των εμπορικών εναέριων ταξιδιών, σημειώθηκαν μόλις 17 αεροπορικά δυστυχήματα που μετέφεραν 80 ή περισσότερους επιβάτες και άφησαν έναν ή δύο επιζώντες, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε το Ίδρυμα Ασφάλειας Πτήσεων, (διεθνές μη κερδοσκοπικό ίδρυμα που παρέχει καθοδήγηση για την ασφάλεια).
Οι αεροσυνοδοί της Jeju Air, ένας 33χρονος άνδρας και μια 25χρονη γυναίκα που νοσηλεύονται ακόμη σε νοσοκομείο της Σεούλ, κάθονταν στα πίσω καθίσματα, λίγα βήματα από το σημείο όπου αποκολλήθηκε η ουρά του αεροσκάφους. Τα νεότερα για την υγεία τους, δείχνουν ότι θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν.
Σε μια εκτενή αναφορά της, η Wall Street Journal, προσπαθεί να εντοπίσει τους λόγους της επιβίωσης αυτών των ανθρώπων. Είναι η θέση των καθισμάτων τους, η χρήση ζώνης ασφαλείας, η τύχη, ή ένας συνδυασμός των παραγόντων αυτών;
«Η σχετική έρευνα δείχνει ότι η πιθανότητα επιβίωσης εξαρτάται από πέντε παράγοντες: τη δομική ακεραιότητα του αεροσκάφους, τη λειτουργικότητα των συστημάτων ασφαλείας, τις δυνάμεις G που ασκούνται στο σώμα, το περιβάλλον μέσα στην καμπίνα και τους παράγοντες μετά τη συντριβή, όπως η φωτιά ή ο καπνός», αναφέρεται.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος καταφέρνει να επιβιώσει σε μια τέτοια κατάσταση, σύμφωνα με την Μπάρμπαρα Νταν, πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας Ερευνητών Αεροπορικής Ασφάλειας. «Εάν έχετε σφίξει τη ζώνη ασφαλείας σας, περιορίζεται το μέγεθος της ταλάντωσης που υφίσταται το σώμα. Εξαρτάται επίσης από το αν ο επιβάτης έχει τη δυνατότητα να πάρει θέση στήριξης» προσθέτει στην τοποθέτησή της.
Οι ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα, πως η θέση μέσα στο αεροπλάνο παίζει μεν σημαντικό ρόλο, αλλά «δεν υπάρχει εγγύηση για το ασφαλέστερο σημείο». Σε συντριβές που πλήττουν πρώτα τη «μύτη» του αεροσκάφους, οι πίσω θέσεις έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Εντούτοις, η άμεση έξοδος από το αεροσκάφος είναι συχνά ζωτικής σημασίας, ιδίως σε περιπτώσεις που έχει ξεσπάσει φωτιά.
Η τύχη
Ο Άντονι Μπρικχάουζ, ειδικός στην ασφάλεια της αεροδιαστημικής και καθηγητής στο Embry-Riddle Aeronautical University επισημαίνει το εξής: «Είχαμε ανθρώπους που επέζησαν σε συντριβές που θα ονομάζαμε μη επιβιώσιμες και είχαμε επίσης νεκρούς σε συντριβές που θα ονομάζαμε επιβιώσιμες», επιβεβαιώνοντας ότι ο παράγοντας της τύχης, φέρνει απρόβλεπτες εξελίξεις σε πολλά αεροπορικά δυστυχήματα και αναγνωρίζεται ανεπίσημα ακόμη και από την Εθνική Επιτροπή Ασφάλειας Μεταφορών.
Οι στατιστικές εταιρείες σχετικά με τους επιζώντες αεροπορικών συντριβών, ανακαλούν συχνά την περίπτωση του τετράχρονου κοριτσιού που επέζησε από την συντριβή της πτήσης Northwest 255 το 1987.
Ήταν μια συντριβή που η Εθνική Επιτροπή Ασφάλειας Μεταφορών (NTSB) περιέγραψε ως «μη επιβιώσιμη» λόγω της σχεδόν ολοσχερούς καταστροφής του αεροσκάφους και των θυμάτων. Όλοι οι επιβάτες υπέστησαν σοβαρές δυνάμεις πρόσκρουσης (blunt-force trauma). Ωστόσο, το κορίτσι, που βρέθηκε κάτω από μία από τις γέφυρες της περιοχής, σώθηκε λόγω μιας αλληλουχίας γεγονότων που μέχρι και σήμερα, είναι δύσκολο να εξηγηθούν.