Ο λόρδος Μπάιρον , αυτός ο μεγάλος φιλέλληνας πέθανε στις 19 Απριλίου του 1824 . Για χρόνια τον τιμούσε το ελληνικό κράτος για την προσφορά του. Η προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας εξέδωσε διαταγή, στην οποία οριζόταν να πέσουν από το μεγάλο κάνονιοστάσιο του τείχους του Μεσολογγίου 37 κανονιές ανά λεπτό, ενώ υπηρεσίες και εργαστήρια να κλείσουν για τρεις μέρες. Κάτι ανάλογο συνέβη και στις 5 Μαΐου, ημέρα αναχωρήσεως του λειψάνου του ποιητή για τη γενέτειρα του. Η Ελλάδα τον τιμούσε συνεχώς.
Μετά από πολλά χρόνια , το 1931, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, εξεφώνησε στο Νιούστεντ Άμπει της Αγγλίας βαρυσήμαντο λόγο εξ αφορμής της δωρεάς του πύργου του Μπάιρον στο Νότιγχαμ, προκειμένου να γίνει επιβλητικό μουσείο του άγγλου ποιητή. Τα λόγια του ήταν εμπνευσμένο και συγκινητικά, μεταξύ των οποίων:
«Σήμερα ταπεινότερος, αλλά το ίδιο πιστός, εγώ, προσκυνητής, ανέλαβα αντίστροφο προσκύνημα από τις ελληνικές ακτές προς τις ακτές της Βρετανίας, για να φέρω στον Βύρωνα, εδώ στον τόπο του τον πατρογονικό, τον βαθύ και ειλικρινή φόρο ευγνωμοσύνης και μνήμης ολόκληρης της χώρας μου».
Δείτε το βίντεο
Η μορφή του Λόρδου Βύρωνα ήταν παρούσα στο έργο όλων των μεγάλων ιστορικών της Επαναστάσεως αλλά και μετέπειτα. Ο Σπυρίδων Τρικούπης στην «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» πλέκει το εγκώμιο του Βύρωνα, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυή και αγνό φιλέλληνα, ο οποίος χωρίς καμία αμφιβολία, ενεργοποίησε έντονα τις εξελίξεις.
Ο Παπαρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», καταγράφει το γεγονός της ελεύσεως του Βύρωνα ως γεγονός καθοριστικό για την εικόνα του ελληνικού αγώνα σε όλη την Ευρώπη.
Ο Δ Κόκκινος στην «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» καταγράφει με λεπτομέρειες τις τελευταίες του στιγμές.
Η μυθιστορηματική βιογραφία του Αντρέ Μωρουά «Λόρδος Βύρων» μεταφράστηκε από τον Τάκη Μπαρλά το 1946 και από τον Β. Α. Παπαδοπούλου το 1955.
Το 1872 συστήθηκε επιτροπή με τη συμμετοχή του ναυάρχου Κωνσταντίνου Κανάρη και του Χαριλάου Τρικούπη, με σκοπό να ανεγερθεί μνημείο για το λόρδο Βύρωνα στο Μεσολόγγι. Παράλληλα, σύλλογος από νέους στην Αθήνα με την ονομασία «Ο Βύρων» έλαβε ενεργό μέρος στην κίνηση αυτή με τελικό αποτέλεσμα τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος στις 26 Οκτωβρίου του 1881.
Το 1888, στην επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του άγγλου ποιητή, πραγματοποιήθηκαν εορτασμοί στο Λονδίνο, γεγονός που προκάλεσε αντίστοιχους εορτασμούς και στην Αθήνα, ενώ το 1924, στην πρώτη εκατονταετία από τον θάνατο του Μπάιρον, στην Αθήνα και στο Μεσολόγγι, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, οι εορτασμοί ήταν πολλοί, λαμπροί και πάνδημοι. Συμμετείχαν σύλλογοι, ιδρύματα, σχολεία και βεβαίως σύσσωμη η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών.