Μετά τα ανοσιουργήματά του στην Κρήτη και τη Μακεδονία, ο εγκληματίας Φριτς Σούμπερτ βρήκε καταφύγιο τον Φεβρουάριο του 1945 στη Βιέννη. Λίγες ημέρες πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας τον Οκτώβρη του 1944 από τον φασιστικό και ναζιστικό κατοχικό στρατό, το κάθαρμα κατάφερε να διαφύγει στην Αυστρία.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1945, το βλέμμα ενός έμπειρου χωροφύλακα, τον αναγνωρίζει στο λιμάνι του Πειραιά. Ειδοποεί τους ανωτέρους του και ο αδίστακτος Φριτς Σούμπερτ συλλαμβάνεται.
Μόλις μαθεύτηκε στην Κρήτη η σύλληψη του Σούμπερτ, οι τοπικές εφημερίδες σε πρωτοσέλιδα άρθρα των αρχισυντακτών και δημοσιογράφων τους, ζητούν επίμονα την μεταφορά του κακούργου στο νησί. Όλοι επιθυμούν να διεξαχθεί η δίκη του στην Κρήτη.
Η εφημερίδα ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ Χανίων σε άρθρο της με τίτλο «Η γνώμη μας – ο Σούμπερτ» στις 20 Σεπτεμβρίου 1945, αναφέρει:
«Συνελήφθη, λοιπόν, εις την Ελευσίνα ο Σούμπερτ, ο περιβόητος τρομοκράτης της γερμανικής κατοχής; Εάν είναι αληθής η είδησις – και είναι κατά πάσαν πιθανό αληθής – οφείλει ο κ. Επίτροπος του Δικαστηρίου Δοσιλόγων να ζητήση από την Κυβέρνηση να μεταχθή το ταχύτερον εδώ το ανθρωποειδές αυτό κτήνος αφ’ενός μεν δια να λογοδοτήση δια τας ακατονομάστους κακουργίας του, αφ’ετέρου δε δια να υποχρεωθή να αποκαλύψη τους αφανείς συνεργάτας του…».
Η εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ηρακλείου, σε άρθρο της στις 21 Σεπτεμβρίου 1945, τονίζει:
«Το ανθρωπόμορφον τέρας το οποίον τρία ολόκληρα χρόνια ετρομοκράτησε την Κρήτη και εβύθισε στο πένθος εκατοντάδες οικογενειών πρέπει να μεταφερθή εδώ το συντομώτερον και οδηγούμενον στους τόπους που εξετέλεσε τα φριχτά κακουργήματά του να υποχρεωθή με κάθε τρόπο να υποδείξη τους κρυφούς συνεργάτες του.
Έτσι θα καταστή δυνατόν να ανεγερθή ο πέπλος και να ξεσκεπαστή εν πλάτει το δράμα του οποίου ο αιμοσταγής κακούργος υπήρξεν ο πρωταγωνιστής».
Σε τηλεγράφημά του προς τον Πρωθυπουργό (Θεμιστοκλή Σοφούλη) και τους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών, ο συναρχηγός της Ανταρτικής Ομάδος Σατανά Δημήτρης Δομαλάκης αναφέρεται στη μεταφορά του Σούμπερτ στο Ηράκλειο.
Το τηλεγράφημα δημοσιεύει η εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ, στις 23 Σεπτεμβρίου 1945, γράφοντας τα εξής:
«Προς τους κ.κ. Υπουργούς της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών απεστάλη το κάτωθι τηλ/μα δια την μεταφοράν του συλληφθέντος Γερμανού δημίου Σούμπερτ εις Ηράκλειον
Πρωθυπουργόν. Υπουργούς Δικαιοσύνης, Εσωτερικών
ΑΘΗΝΑΙΣ
Πειραιά συνελήφθη Φριτς Σούμπερ αρχηγός σώματος ΕΣΕΣ απαρτιζόμενον εξ Ελλήνων προδοτών στοπ. Απαίτησις λαού και ανταρτικών ομάδων Κρήτης μεταφερθή ασφάλεια Ηράκλειον προς πλήρη αποκάλυψιν συνεργατών του, στοπ.
Επειδή μεγάλος προδότης Τζουλιάς ηυτοκτόνησε κατά μεταγωγήν του Ηράκλειον γενομένης αφορμής καλύψεως άλλων προδοτών παρακαλούμεν επιτρέψατε όπως ομάς εξ ανταρτών Κρήτης και Χωροφυλακής αναλάβη μεταφοράν του Ηράκλειον στοπ. Παρακαλούμεν απαντήσατε ίνα ομάς παραλαβής αναχωρήση ατμόπλοιον Δευτέραν.Εξ ονόματος Εθνικής ομάδος Σατανά
Δ. ΔΟΜΑΛΑΚΗΣ».
Στη δίκη που ακολούθησε ο Φριτς Σούμπερτ δικάζεται και καταδικάζεται.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο και την απόφαση καταδίκης του Φριτς Σούμπερτ σε θάνατο με τουφεκισμό, ο κατάλογος των θυμάτων του στην Κρήτη είναι:
«1. Την 27ην Αυγούστου 1941 εις το χωρίον Όρος της Ρεθύμνης συνέλαβε τον Παντελήν Παπαδάκην υπό το πρόσχημα ότι αποκρύπτει ούτος Άγγλους, τον εκακοποίησε θανασίμως και εκ τούτου απεβίωσεν ούτος την επομένην.
2. Τον Ιούνιον του 1942 εις το χωρίον Δραπέτι Μονοφατσίου συνέλαβε τον Ιωάννην Μανουσάκην, Δημοδιδάσκαλον Στόλων Μονοφατσίου και αφού τον εκακοποίησε τον ωδήγησε εις Ηράκλειον και την επομένην της συλλήψεως τον εφόνευσε εν θέσει Ξηρόκαμπος Ηρακλείου.
3. Την 2αν Ιουνίου 1942 εις την περιφέρειαν του χωριού Ασή Γωνιά συνέλαβε και εφόνευσε τον Μάρκον Γύπαρην ως υποθάλποντα Άγγλους
4. Την 14ην Ιουνίου 1942 εν Στόλοις, συνέλαβε και εφόνευσε τον Εμμ. Μακράκην ως κατέχοντα όπλα.
5. Την 30ην Ιουνίου 1942 εις Καπετανιανά Μονοφατσίου συνέλαβε τον Μύρωνα Μαυρουδή και τον εφόνευσε την επομένην επί τη αυτή αιτία.
6. Την 26ην Ιουνίου 1942 εις το χωρίον Αυγενική εξετέλεσε τον εκ Κρουσώνος Αστρεινόν Γ. Τζιράκην και κατά την αυτήν ημέραν εις τον αυτόν τόπον τους εκ Κρουσώνος Ιωάννην Ξυλούρην, Μιχαήλ Λυδάκην Ελευθέριον Μιχ. Λυδάκην, λόγω του ότι ήσαν συγγενείς ανταρτών. Υποχρέωσε τους ιδίους να ανασκάψωσι τον τάφον των, και προ της ελτελέσεως τους εκακοποίησε.
7. Την 16ην Ιουλίου 1942 εν Αγίω Σύλλα συνέλαβε τον Ε. Καραγιωργάκην εκ του χωρίου Μετόχι και τον εβασάνισε ως και άλλους κατοίκους του χωρίου, έκαυσε οικίας αυτών, ζητών να παραδώσωσι όπλα. Ακολούθως τον συλληφθέντα, τη εντολή του εφόνευσαν δύο Ιταλοί εκ των στρατιωτών του απειληθέντες ότι θα εξετελούντο και ούτοι. Εκ των πυρποληθεισών επτά οικιών αναφέρονται συγκεκριμένως αι οικίαι Κωνστ. Κτιστάκη και Ν. Στρατουδάκη.
8. Την 20ην Αυγούστου 1943 επέδραμε εις το χωρίον Ροδάκινον και επυρπόλησε 12 οικίας των: Μανούσου Κοτσύφη, Αικατερίνης χήρας Δημητρακάκη, Μαρίας χήρας Μαμαλάκη, Γεωργίου Σταυριανουδάκη, Ιωσήφ Ανδρουλιδάκη, Μαρίας χήρας Σφηνιά, Εμμ. Γιαννά, Ιωάννου Χομπίτη, Χρυσούλας χήρας Γαλάνη, Ευαγγέλου Αντωνουσάκη, Γεωργίου Γιαννουδάκη, Γεωργίου Φρονιμάκη.
Μη ευρών δε άλλους εκ των κατοίκων, πλην των γυναικών και γερόντων εξετέλεσε τους 1) Χρήστον Λουκογιάννην ετών 70 2) Νικόλαον Λουκογιάννην 3) Σταύρον Φρόνιμον ετών 83 και 4) έκαυσε ζώσα την Σμαράγδω Καπετανάκη.
9. Την 25ην Σεπτεμβρίου 1943 εξετέλεσε εις την περιφέρειαν Κρουσώνος τους εν τοις φυλακαίς Ηρακλείου κρατουμένους και εκείθεν παραληφθέντας 1) Κωνσταντίνον Ν. Γιανναδάκην και 2) Φίλιππον Γ. Μαρκαντωνάκην, κατοίκους Κρουσώνος, επίσης και τον δικηγόρον Ιωάννην Βασιλάκην.
10. Την 14ην Αυγούστου 1943 εις Παλαιά Ρούματα εφόνευσε τους Νικ. και Ηλίαν Μπομπολάκην επί τω ότι ηκροώντο ραδιοφώνου κρυφίως λειτουργούντος.
11. Την 13ην Σεπτεμβρίου 1943 εις Βουκολιές, κατόπιν βασανιστηρίων
εφόνευσε τον Μιχ. Χριστοδουλάκην, ως αποκρύπτοντα όπλα.
12. Την 23ην Αυγούστου 1943 εις το χωρίον Εμπρόσνερον εφόνευσε τους
Γεώργιον Θυμάκην, Αντώνιον Θυμάκην και Ψαρουδάκην εκ Σφακίων, ους παρέλαβε εκ των φυλακών Χανίων, όπερ εκρατούντο ούτοι ως υπόδικοι δια φόνον Ελλήνων.
Τας ανωτέρω υπό στοιχεία 1-12 πράξεις εξετέλεσεν ο κατηγορούμενος υπαξιωματικός μεθ’ομάδος στρατιωτών εκάστοτε, καθ’όν χρόνον κατ’εντολήν προϊσταμένου του, ενήργει ερεύνας προς ανακάλυψιν κατεχομένων όπλων.
Δια την εκτέλεσιν των πράξεων τούτων ο κατηγορούμενος δεν είχε λάβει εντολάς, αλλ’ενήργησεν εξ’ιδίας πρωτοβουλίας, εν τω πλαισίω δε των γενικών κατευθύνσεων των εν Κρήτη Γερμανικών Αρχών, της περιφρονήσεως δηλονότι προς την ζωήν των κατοίκων και της χρήσεως οιουδήποτε μέσου προς επίτευξιν των σκοπών των.
Από του Οκτωβρίου 1943 ο κατηγορούμενος έλαβε παρά του Διοικητού του Φρουρίου Κρήτης εξουσιοδότησιν όπως, επί κεφαλής ειδικού στρατιωτικού τμήματος, ενεργήση κατ’ιδίαν πρωτοβουλίαν και ιδίαν κρίσιν, περί την χρήσιν των μέσων, δια την καταδίωξιν ανταρτών και ανακάλυψιν κατεχομένων όπλων.
Εν τη αποστολή ταύτη και εν τω ως άνω πλαισίω πάντοτε των Γερμανικών κατευθύνσεων, ο κατηγορούμενος μετά του τμήματός του προέβη εις τας επομένας πράξεις.
13. Την 6ην Οκτωβρίου 1943 επέδραμε μετά 32 ανδρών εις το χωρίον Καλή Συκιά προς ανεύρεσιν όπλων, συνέλαβε 12 γυναίκες τας Ελένην χήραν Εμμ. Νικητάκην, Μαρίαν θυγατέρα Εμμ. Νικητάκην, Μαλαματένιαν σύζυγον Εμμ. Πετράκη, Ευαγγελία συζ. Ευστρατίου Γριντάκη, Φωτεινήν συζ. Ευθ. Δαμουλάκη Σταυρωτήν χήραν Ιωάννου Ζουμπεράκη, Μαρίαν συζ. Μάρκου Γριντάκη, Αργυρώ Κωνσταν. Κωστάκη, Ζαμβίαν συζ. Γεωργίου Γιαννουδάκη ή Χαϊδεμένου, Στυλιανή συζ. Γεωργίου Καλαφάτη, Ευαγγελίαν συζ. Ανδρέου Φρονιμάκη και Ευαγγελίαν συζ. Ευστρατίου Σταυγιανουδάκη, τας οποίας ετυφέκισε και κατόπιν έρριψε εις την πυράν των φλεγομένων οικιών ας ενέπρησεν. Επίσης εφόνευσε τους Βαρδήν Ε. Νικητάκην Ευάγγελον Δαμουλάκην Ιωάν. Δρανδάκην, Παναγιώτην Κουμεντάκην και Σταμάτιον Κατσιβελάκην. Ενέπρησε δέκα οικίας και ελεηλάτησε πολλάς οικίας του χωρίου.
14. Την 6ην Νοεμβρίου 1943 εν Κρητσά Μεραμβέλου εφόνευσε τον Ε. Τζανάκην και Ι. Κουτουλάκην επί τω ότι είχον όπλα. Εκακοποίησε πολλούς κατοίκους και ελεηλάτησε πολλάς οικίας.
15. Την 12ην Οκτωβρίου 1943 μετ’άλλων 40 υπ’αυτόν προσώπων μετέβη εις Καλλικράτην όπου εφόνευσε όσους άνδρας εύρεν εν τω χωρίω, ως και ένδεκα γυναίκας, εν συνόλω 28 άτομα, επί τω ότι είχον διέλθει εκ του χωρίου αντάρται και δεν κατηγγέλθη τούτο εις την Γερμανικήν Αρχήν, ούτοι είναι οι κάτωθι:
1) Μανούσος Μανουσέλης, 2) Ευστράτιος Μανουσέλης, 3) Γεώργιος Μανουσέλης, 4) Εμμ. Γ. Μανουσέλης, 5) Μανούσος Μ. Βουγιούκαλος, 6) Εμμ. Γ. Βουγιούκαλος, 7) Αλέξανδρος Γ. Βουγιούκαλος, 8) Εμμαν. Γ. Βουγιούκαλος, 9) Ευστράτιος Μ. Χαιρέτης, 10) Νικόλαος Εμμ. Χαιρέτης, 11) Σπυρίδων Χρήστου Χαιρέτης, 12) Παύλος Εμμ. Πολάκης, 13) Εμμ.Κωνσταντουδάκης, 14) Γεώργιος Καντήρος, 15) Μάρκος Μαρκουτσάκης, 16) Ρούσος Γανταδάκης, 17) Μανούσος Μανουσέλης, 18) Ευαγγελία Τζιβολεδάκη, 19) Αθηνά χήρα Νικηφόρου, 21) Μαρία συζ. Ιωάννου Γανταδάκη, 22) Ξανθίππη Ιωάννου Καντήρου, 23) Φανή χήρα Κουργιελάκη, 24) Ιωάννης Σταύρου Λυκάκης, 25) Μαρία χήραΚουργιελάκη, 26) Ιωάννης Ευστρατίου Σηφοστρατουδάκης, 27) Ελένη χήρα Μανούσου Πολάκη και 28) Ζαμπία συζ. Ιωσήφ Παπαδόσηφου.
Ενέπρησε 81 οικίας του χωρίου και ελεηλάτησε κατά το πλείστον τούτο.
16. Την ιδίαν ημέραν και κατά συνέχειαν επέδραμεν εις το χωρίον Καλοί Λάκκοι, όπερ ευρών έρημον κατοίκων ελεηλάτησε.
17. Εν συνεχεία δε μετέβη εις το χωρίον Μουρί όπου δια βασανιστηρίων εφόνευσε τους 1) Γ. Παπαδάκην, 2) Σπυρ. Ξυλλάκην, 3) Ε. Καβρουδάκην, 4) Γ. Μπρίλον και 5) Τσιρικάκην εξ ων τον τελευταίον ετύφλωσε προηγουμένως.
18. Τον Οκτώβριον 1943 εις Γεφυράκι Κρουσώνος εφόνευσε τον Γεώργιον Γρηγοράκην εις αντίποινα πράξεων κατά των οργάνων του.
Δια τας λοιπάς πράξεις του εγκλητηρίου, τας φερομένας ως τελεσθείσας εν Κρήτη, δεν προέκυψαν επαρκή στοιχεία ενοχής του κατηγορουμένου Φριτς Σούμπερτ.
Ειδικώτερον δεν προέκυψαν τοιαύτα στοιχεία ενοχής του κατηγορουμένου δια τους φόνους 1) Γ. Καλησπεράκη, Ε. Φεουδάκη, Εμμανουήλ Παπαδάκη και ετέρων αγνώστων, τελεσθέντας τον Σεπτέμβριον
1943, εν περιφερεία Κρουσώνος 2) Λυκάκη, καταγομένου εξ Ασκύφου, τελεσθέντα εν Επισκοπή τον Οκτώβριον
1943, 3) Δημοδιδασκάλου Μάντακα και δύο αδελφών Μανουσάκη, κρεοπωλών, τελεσθέντας εν Χανίοις τον Οκτώβριον 1943, 4) Γ. Παπαδάκη, Μ. Τσαμάντουρα, Μ. Σπανάκη και δύο αδελφών Πυθαρούλη τελεσθέντας την 5ην Νοεμβρίου 1943 εν Τζερμιάδον, 5) Γεωργίου Γιαννακάκη και Αποστόλου Θωμαδάκη εν Μελιδοχωρίω την 27ην Οκτωβρίου 1943, 6) Δημ. Χανιωτάκη την 28η Δεκεμβρίου
1943 εν Δούλι, 7) των Φ. Μαρουπάκη, Ν. Γριλάκη και Κ. Γριλάκη την 3ην Οκτωβρίου 1943 εν Αλικάμπω και 6) του Μιχάλη Γιανναδάκη την 16ην Δεκεμβρίου 1943 εν Βούβες Κισσάμου».
…
Στην απόφαση καταδίκης του Σούμπερτ, δεν συμπαριλαμβάνονται και πολλά άλλα εγκλήματα που έκανε με τους άντρες του στην Κρήτη. Όπως η δολοφονία δύο ανδρών στο χωριό Άγιος Ιωάννης Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου.
Στις 4 Οκτωβρίου 1943, ομάδα 17 γερμανοϊταλών έφτασε στο οροπέδιο Τσιλίβδικα μεταξύ των χωριών Καλλικράτη Χανίων και Καλής Συλκιάς Ρεθύμνου. Ο Καπετάν Μανόλης Μπαντουβάς με πολλούς άντρες της Αντίστασης βρίσκονταν σ’αυτό το μέρος, περιμένοντας πλωτό μέσον για τη μετάβασή τους στη Μέση Ανατολή.
Οι άντρες του Καπετάν Μανόλη Μπαντουβά είχαν ενισχυθεί και από αντάρτες των νομών Χανίων και Ρεθύμνου. Άντρες από τον Καλλικράτη, το Ροδάκινο, την Ασή Γωνιά, του Φωτεινού, το Βιλανδρέδο, τη Σκαλωτή, από το Μουρί Αποκορώνου, από Μαρουλού, Αρολίθι, Εμπρόσνερο. Στα Τσιλίβδικα βρίσκονταν και όλοι οι Βρετανοί Αξιωματικού Σύνδεσμοι της Κρήτης, Τομ Ταμπάμπιν, Ζαν Φήλντιγκ, Άλεξ Ρέντελ, Ραλφ Στόκμπριτζ με τους υπαξιωματικούς ασυρματιστές τους.
Στις 4 Οκτωβρίου 1943, δόθηκε σκληρή μάχη μεταξύ των ανταρτών και της ομάδας των 17 Γερμανοϊταλών. Όλοι οι εχθροί εξουδετερώθηκαν, εκτός από έναν, που κατάφερε να διαφύγει. Η διαφυγή του Γερμανού είχε τραγικά αποτελέσματα για το χωριό Καλή Συκιά.
Μετά την ενημέρωση των ανωτέρων του, γερμανικός λόχος από 250 στρατιώτες, αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, έφτασαν το πρωινό της 6ης Οκτωβρίου 1943 στο χωριό Άγιος Ιωάννης. Το γερμανικό τάγμα ακολουθούσε ομάδα είκοσι εφτά (27) δοσίλογων του Σούμπερτ.
Στη θέση «Χαλασέ- Παπαδονικολή τ’αμπέλι», οι δοσίλογοι συνάντησαν τον Σταμάτη Κατσιβελάκη του Κυριάκου και τον Παντελή Κουμεντάκη του Ιωάννου. Χωρίς λόγο και αιτία τους εκτέλεσαν.
Η Βασιλικής Κουνδουράκη Κατσιβελάκη, αδερφή του Σταμάτη Κατσιβελάκη από τον Άγιο Ιωάννη Αγίου Βασιλείου, 91ετών το έτος 2017, αφηγείται:
«Ο αδερφός μου ήφυγε πρωί πρωί να πάει στ’αμπέλι. Είχαμε κι ένα χωράφι κοντά κι ήθελε να δει πότε θα το σπείρει. Εκεί εσυναντήθηκε με το Χάρο. Ακουστήκανε μπαλωθιές κι εμάθαμε πως τον αδερφό μου το Σταμάτη μαζί με το Παντελή το Κουμεντάκη τσι σκοτώσανε Σουμπερίτες από το Ηράκλειο. Κι ένας που ελέγουντανε Σούμπερης».
Το έτος 2001, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Ιωάννη εξέδωσε ημερολόγιο. Αφιέρωσε δύο σελίδες του ημερολογίου στους ήρωες Σταμάτη Κατσιβελάκη και Παντελή Κουμεντάκη. Ο επιμελητής του ημερολογίου, γράφει κάτω από τις φωτογραφίες τους:
Κατσιβελάκης Σταμάτιος του Κυριάκου: Νέος, ωραίος, στρογγυλοπρόσωπος, ελαφρώς υπόξανθος, δυνατός, με στριφτά χέρια και πόδια, ευγενικός, με λόγο πάντοτε σεμνό. Εξασκούσε με συνέπεια πολλή την τέχνη του υποδηματοποιού και υποδηματοδιορθωτή.
Εντιμότατος στις συναλλαγές του με τους χωριανούς, που τον υπεραγαπούσαν. Εφονεύθη άνανδρα από “Έλληνες” γερμανοπροδότες το 1944, έξω από του Παπαδονικολή τ’αμπέλι, εκεί στην τοποθεσία “Χαλασέ”. Έτσι έπαψε για πάντα να φτιάχνει τα στιβαρά για τους άνδρες στιβάνια και τα παπούτσια – κομψοτεχνήματα για τις λυγερές του χωριού μας.
Κουμεντάκης Παντελής του Ιωάννου: Ψηλός, όμορφος με μάτια γαλανά, που’χαν πάρει από το χρώμα του Κρητικού ουρανού και της όμορφης κρητικής θάλασσας. Δυνατός και γενναιόψυχος, με πλήθος ευγενών αισθημάτων, δίκαιος και έντιμος στις σχέσεις του με τους χωριανούς και όχι μόνο.
Ήτο φιλομαθής σπάνιος, γι’αυτό ήτο και πολυμαθής. Είχε μέλισσες πολλές, για τις οποίες γνώριζε τόσα πολλά (ήτο συνδρομητής ενός μελισσοκομικού περιοδικού), που κατέπλησσε και αυτούς τους εξειδικευμένους πτυχιούχους της μελισσοκομίας! Ήτο το τελευταίο από τα εννέα (!) ολόμορφα, καλά παιδιά του Κουμεντογιάννη, εκεί στη Β.Δ. “ρούγα” του χωριού μας.
Εφονεύθη κι αυτός άνανδρα από “Έλληνες” γερμανοπροδότες κι έπεσε σ’ ένα αίμα, την ίδια στιγμή, στον ίδιο τόπο, με τον Κατσιβελάκη το Σταμάτη, το 1944, πάνω στα 33 πεντάμορφα χρόναι της ζωής του!…
Ο Γεώργιος Α. Καλογεράκι είναι δρ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Καστελλίου