το Σωματείο Εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ, που πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας μαζί με συμβασιούχους εργαζόμενους από την καθαριότητα και τη σίτιση στη ΔΥΠΕ Κρήτης

Στη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων επιμένει το Σωματείο Εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ, που πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας μαζί με συμβασιούχους εργαζόμενους από την καθαριότητα και τη σίτιση στη ΔΥΠΕ Κρήτης.

Το Σωματείο αναφέρει μεταξύ άλλων:

“Τονίσαμε την αναγκαιότητα της άμεσης μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου, καταγγείλαμε την αβεβαιότητα που έχουν οι εργαζόμενοι κάθε φορά που τελειώνουν οι συμβάσεις. Ο αριθμός των εργαζομένων που οι συμβάσεις τους λήγουν μέχρι το τέλος του 2019 είναι περίπου 150, ενώ ήδη μέχρι τέλος του Μάρτη θα φύγουν 17 παρατασιούχοι. Η πλειοψηφία αυτών των εργαζομένων δουλεύει πολλά χρόνια στο νοσοκομείο (μέσω του εργολάβου) και αποτελεί εξειδικευμένο προσωπικό.

Από την πλευρά της, η ΔΥΠΕ για άλλη μια φορά επιχείρησε να επιστρατεύσει τον κοινωνικό αυτοματισμό λέγοντας ότι όλοι έχουν δικαίωμα στην εργασία.

Στο αίτημα για την άμεση μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και μαζικές προσλήψεις, είπε στους εργαζόμενους ότι το Υπουργείο προχωράει στην προκήρυξη διαγωνισμού για όσους εργαζόμενους τελειώνουν οι συμβάσεις, κάτι που θα γίνεται και για όσες συμβάσεις λήξουν από εδώ και πέρα.

Έχουμε πείρα από τέτοιες λύσεις και στο νοσοκομείο μας! Αρκετοί εργαζόμενοι από τους συμβασιούχους θα μείνουν εκτός των αποτελεσμάτων τέτοιων διαγωνισμών, όπως στην Παιδοψυχιατρική.

Η ουσία παραμένει: εργαζόμενοι με τά από χρόνια δουλειάς πετιούνται στην ανεργία”.

Η κατάσταση στο απροχώρητο

Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου υπάρχουν 322 κενές θέσεις νοσηλευτών και για το 2019 προκηρύχθηκαν μόλις 3. Ευρεία σύσκεψη για τα προβλήματα του νοσηλευτικού κλάδου πραγματοποιείται τη Δευτέρα 4 Μαρτίου στις 3μ.μ. στον χώρο του Σωματείου Εργαζομένων του νοσοκομείου.

Το Σωματείο σε ανακοίνωση τονίζει: “Ως πότε θα αγανακτούμε για τις ελλείψεις προσωπικού, για τις απανωτές βάρδιες και τα νυχτέρια; με πετσοκομμένους μισθούς και απλήρωτα δεδουλευμένα;

Ως πότε θα δουλεύουμε κάτω απο το όριο ασφαλείας;

Ως πότε θα δουλεύουμε σε αυτές τις συνθήκες, με οξυμμένα προβλήματα υγείας και να βιώνουμε ατυχήματα από την έλλειψη μέτρων για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας;

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Να αντισταθούμε στη μοιρολατρία και τη συναίνεση.

Υπάρχουν νοσηλευτές που δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ζουν σε μια διαρκή ομηρία. Οι εργασιακές σχέσεις αυτές το μόνο που εξυπηρετούν είναι την ανακύκλωση της ανεργίας γιατί και οι εργαζόμενοι είναι με ημερομηνία λήξης και η ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας χαμηλή διότι μόλις ο εργαζόμενος μαθαίνει τη δουλειά, απολύεται”.