O καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του LSE, Ηλίας Μόσιαλος

Στην πορεία των θεραπειών κατά της πανδημίας του νέου κοροναϊού αναφέρεται με νέα του ανάρτηση στο Facebook ο καθηγητής Πολιτικής Υγείας του London School of Economics, Ηλίας Μόσιαλος.

Μεταξύ άλλων ο κ. Μόσιαλος τονίζει ότι θα χρειαστεί η καλύτερη δυνατή διαχείριση στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ενώ αναφέρεται και στη δεξαμεθαζόνη και στα μονοκλωνικά αντισώματα, μια θεραπεία που αναγνωρίζει δομικά τον ιό και αποτρέπει τη σύνδεσή του με τα κύτταρα.

Παράλληλα, ο καθηγητής του LSE τονίζει ότι η συντριπτική πλειονότητα των 70ρηδων (πάνω από 92-93%) θα γλιτώσει ακόμα και χωρίς θεραπεία από τον κοροναϊό και έφερε ως παράδειγμα την περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Ηλία Μόσιαλου:

«Νέα για την πορεία των θεραπειών: διαχείριση στις ΜΕΘ, δεξαμεθαζόνη και μονοκλωνικά αντισώματα.

Ίσως να με θυμάστε να αναφέρω από τον Ιανουάριο, πως λόγω της απουσίας θεραπευτικών προσεγγίσεων και της απόστασης που μας χωρίζει από τα εμβόλια, οι παρεμβάσεις δημόσιας υγείας θα μας έδιναν πολύτιμο χρόνο. Γιατί, για να νικήσουμε την πανδημία χωρίς να θυσιάσουμε ανθρώπινες ζωές, θα χρειαστούμε ένα οπλοστάσιο φαρμακολογικών παρεμβάσεων και την καλύτερη δυνατή διαχείριση στις ΜΕΘ.

Ας πάμε να αξιολογήσουμε την πορεία αυτών των μηνών, και να δούμε που βρισκόμαστε τώρα με τις θεραπείες για τον κοροναϊό.

Διάφορες μελέτες που εστίασαν στη θνητότητα από τον κοροναϊό στις ΜΕΘ, έδειξαν πως υπήρξε μεγάλη πρόοδος στην ενδονοσοκομειακή διαχείριση, σε σχέση με το πρώτο διάστημα. Ήδη από τον Μάιο, η συνολική θνητότητα στις ΜΕΘ είχε πέσει σχεδόν κατά 10% σε σχέση με τον Μάρτιο (DOI: 10.1111/anae.15201). Σιγά σιγά, γινόταν σαφές εκ του αποτελέσματος, πως μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή για το ποιος χρειαζόταν μόνο οξυγόνο και ποιος θα έπρεπε να διασωληνωθεί και να λάβει μηχανική αναπνευστική υποστήριξη. Επίσης, στους ασθενείς στις ΜΕΘ που ήταν σε κρίσιμη κατάσταση, φάνηκε πως η πρηνής θέση, ενίσχυε περαιτέρω την οξυγόνωση των πνευμόνων αυξάνοντας τα ποσοστά θεραπείας και εξόδου από τις ΜΕΘ.

H ταχύτατη δημοσίευση των κλινικών αποτελεσμάτων -και άρα η διάχυση της εμπειρίας, οδήγησε στην καλύτερη διαχείριση των ασθενών στις ΜΕΘ και τελικά στη μείωση της ενδονοσοκομειακής θνητότητας των κρίσιμων περιστατικών. Αυτή η ποσοστιαία μείωση διαφέρει ανάλογα τη χρονική περίοδο που η πανδημία ‘χτύπησε’ την κάθε χώρα.

Στη συνέχεια, υπήρξε περαιτέρω μείωση της θνησιμότητας στις ΜΕΘ. Στοχευμένες μελέτες αναφορικά με τη χρήση των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων απέδειξαν πως τα κορτικοστεροειδή, όπως η δεξαμεθαζόνη, που λαμβάνονται από το στόμα ή ενδοφλεβίως, μειώνουν τη θνησιμότητα σχεδόν κατά 20%, σε άτομα που χρειάζονται οξυγόνο και σχεδόν κατά το ένα τρίτο σε όσους χρειάζονται αναπνευστική μηχανική υποστήριξη (DOI: 10.1056/NEJMoa2021436).

Η δεξαμεθαζόνη είναι ένα πολύ ισχυρό φάρμακο και μπορεί να σώσει ασθενείς που βρίσκονται σε πολύ σοβαρή ή και κρίσιμη κατάσταση, όπου ιστοί όπως το καρδιαγγειακό τους σύστημα ή οι πνεύμονες μπορεί να είναι πολύ φλεγμονώδεις. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, στα πλαίσια των μεγάλων μελετών (Recovery trials) θα μελετηθεί και η χρήση μικρότερης δόσης δεξαμεθαζόνης σε παιδιά. Αναμένουμε λοιπόν αποτελέσματα για τη δεξαμεθαζόνη από περισσότερες συγκριτικές μελέτες.

Ταυτόχρονα, για τη διαχείριση των ασθενών έχουμε και τη χρήση της ρεμδεσιβίρης, που δεν συμβάλλει στη μείωση της θνησιμότητας των νοσηλευόμενων ασθενών, αλλά δείχνει μέτρια μείωση της παραμονής στο νοσοκομείο. Αυτό, είναι επίσης σημαντικό, δεδομένου πως η αποφόρτιση των κλινών των νοσοκομείων επίσης συμβάλλει στην καλύτερη διαχείριση της πανδημίας.

Αλλά, έχουμε πλέον και νεότερα για την κατηγορία των θεραπευτικών, που ονομάζονται μονοκλωνικά αντισώματα και διέρχονται κλινικές δοκιμές και για πρόληψη και για θεραπεία. Η χρήση των μονοκλωνικών αντισωμάτων, είναι μια ακριβή θεραπεία και η παραγωγή τους είναι χρονοβόρα, άρα να θυμόμαστε πως αρχικά θα έχουμε μικρό αριθμό διαθέσιμων δόσεων.

Πώς λειτουργούν; Αναγνωρίζουν δομικά τον ιό, αποτρέπουν τη σύνδεσή του στα κύτταρα- δηλαδή δεν αφήνουν τον ιό να μολύνει τα κύτταρα- και στη συνέχεια δρομολογείται η αδρανοποίησή του ιού από το ανοσοποιητικό. Αρκετές εταιρείες αναπτύσσουν νέα μονοκλωνικά αντισώματα για την εξουδετέρωση του κοροναϊού, και 4 είναι ήδη σε φάση ΙΙΙ των κλινικών δοκιμών.

Τα νέα λοιπόν είναι ενθαρρυντικά αλλά χρειάζεται συγκρατημένη αισιοδοξία και όχι υπεραισιοδοξία. Ο πρόεδρος Trump, ο οποίος δεν έχει ούτε ερευνητική ούτε κλινική κατάρτιση, δήλωσε πως γλίτωσε γιατί του έδωσαν τα μονοκλωνικά αντισώματα. Αυτό δεν γνωρίζουμε εάν ισχύει όμως, γιατί του χορηγήθηκε ταυτόχρονα και δεξαμεθαζόνη και ρεμδεσιβίρη. Μπορεί επίσης, κανένα από αυτά τα φάρμακα να μην ευθύνονται για την ανάρρωση. Μπορεί δηλαδή να μην είχαν καμία επίδραση στον Πρόεδρο.

Γιατί το λέω αυτό;

Γιατί υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση ότι αν είσαι εβδομηντάρης είσαι καταδικασμένος να πεθάνεις εάν κολλήσει κοροναϊό. Δεν είναι όμως αληθές αυτό. Η συντριπτική πλειοψηφία των 70ρηδων (πάνω από 92-93%) θα γλυτώσει ακόμα και χωρίς θεραπεία. Αν ήταν όλοι Πρόεδροι των ΗΠΑ, και είχαν τη φροντίδα που είχε ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ, το ποσοστό αυτών που θα γλίτωναν ακόμη και χωρίς φάρμακα, θα ήταν μεγαλύτερο».