Πώς αισθάνεται ένας εντατικολόγος όταν χρειαστεί να νοσηλευτεί ο ίδιος στην Εντατική;
Ο Κώστας Χαχλιούτης, διευθυντής ΕΣΥ στο Βενιζέλειο, μίλησε στην «Π» για την ξαφνική περιπέτεια της υγείας του, το χειρουργείο στο Ωνάσειο, τους φόβους που αντιμετώπισε αυτή τη φορά ως ασθενής.
«Πριν 3-4 χρόνια άρχισα να παίρνω φάρμακα γιατί είμαι υπερτασικός και κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι η πίεσή μου ήταν καλή και με τη σύμφωνη γνώμη των συναδέλφων μου γιατρών που το συζητήσαμε, τα διέκοψα χωρίς να ακολουθήσουμε κάποιο πρωτόκολλο. Βλέπετε ήμουν ο συνάδελφός τους όχι ένας ασθενής τους.
Αυτό, όπως φάνηκε στην πορεία, ήταν μεγάλο λάθος» μας είπε.
Ο ίδιος ανέφερε ότι γνώριζε ότι είχε ένα μικρό ανεύρυσμα, το οποίο και παρακολουθούσε.
Ο εντατικολόγος Κώστας Χαχλιούτης
Ξαφνική δύσπνοια στην εφημερία
Ωστόσο, κάποια στιγμή, σε μια απογευματινή εφημερία άρχισε να νιώθει δύσπνοια.
Έκανε εξετάσεις και υπέρηχο και διαπιστώθηκε ότι πάσχει από ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας και πρέπει να χειρουργηθεί.
Στο Ωνάσειο
«Ηταν μια κατάσταση σοβαρή και σίγουρα κάτι που δεν περίμενα» είπε ο κ. Χαχλιούτης, ο οποίος στις 21 Νοεμβρίου υπεβλήθη σε καρδιοχειρουργική επέμβαση από τον κρητικής καταγωγής καρδιοχειρουργό του Ωνασείου Νεκτάριο Κογεράκη.
Το χειρουργείο πήγε καλά αλλά ο εντατικολόγος δεν απέφυγε τη νοσηλεία και στην Εντατική διασωληνωμένος. «Ήξερα πώς να αντιδράσω στην Εντατική»
«Εχω διασωληνώσει πάρα πολλούς ασθενείς και παρά το γεγονός ότι μετά το χειρουργείο βρισκόμουν σε κατάσταση μέθης, όταν ήρθε η ώρα της αποσωλήνωσης, ήξερα τι να κάνω για να μην δυσκολέψω τον γιατρό.
Έμεινα ακίνητος γιατί οι περισσότεροι νιώθουν ενόχληση και δυσφορία και ενστικτωδώς προσπαθούν να τραβήξουν το χέρι του εντατικολόγου». Μετά από 7 ήμερες παραμονής στο Ωνάσειο επέστρεψε στο σπίτι του όπου παρέμεινε για αρκετούς μήνες πριν επιστρέψει στα καθήκοντά του στο Βενιζέλειο.
«Ως ασθενής αντιμετωπίζεις τον φόβο ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά αλλά ευτυχώς στην περίπτωσή μου τίποτα δεν πήγε λάθος» είπε και πρόσθεσε ότι εκείνο που πραγματικά τον δυσκόλεψε ήταν η παραμονή στο σπίτι.
Ως ασθενής ακολούθησε τους κανόνες
«Είμαι ενεργητικός και κοινωνικός άνθρωπος, πνιγόμουν μέσα στο σπίτι γιατί δεν ήμουν μαθημένος, αλλά έπρεπε ως ασθενής να μπω σε κάποιους κανόνες» ανέφερε και εξήγησε: «Τώρα πλέον περπατώ 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα, έκοψα το αλάτι, προσπαθώ να αποφεύγω τα λιπαρά. Με παρακολουθεί ο εξαιρετικός διευθυντής της Καρδιολογικής Κλινικής του Βενιζελείου, ο Μανόλης Φουκαράκης, και επέστρεψα κανονικά στη δουλειά μου στη ΜΕΘ του Βενιζελείου».
Τι αξίζει στη ζωή
Αυτή η περιπέτεια άλλαξε όμως και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται πλέον τη ζωή.
«Μοιάζει κοινότοπο αλλά δεν είναι. Η υγεία είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και δεν είναι αυτονόητο ότι πάντα θα την έχουμε» ανέφερε και πρόσθεσε: «Όσο λοιπόν είμαστε υγιείς, πρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή, να της χαμογελάμε, να μην αγχωνόμαστε για ανούσια πράγματα που δεν αξίζουν τον κόπο.
Μας απορροφούν η δουλειά, οι υποχρεώσεις, ο στόχος να βγάλουμε πολλά λεφτά. Για εμένα αυτά που έχουν σημασία είναι να είμαστε καλά και να χαιρόμαστε με τα απλά, τα καθημερινά. Πραγματικά δεν αξίζει να παίρνουμε τη ζωή ούτε πολύ βαριά ούτε πολύ στα σοβαρά».