Aν και οι περισσότεροι θα προτιμήσουμε τη θάλασσα για τις βουτιές μας στις καλοκαιρινές μας διακοπές, ενδεχομένως να μη λείψουν και οι βουτιές σε μια πισίνα. Σε αυτή την περίπτωση είναι που χρειάζεται να δείξουμε μεγάλη προσοχή, καθώς οι κίνδυνοι για την υγεία διαφέρουν σε σύγκριση με το θαλασσινό νερό.
Το νερό της πισίνας δεν είναι το ίδιο με αυτό της θάλασσας. Αν και τα χημικά στο νερό (όπως το χλώριο και το βρώμιο) σκοτώνουν πολλούς ιούς και βακτήρια, υπάρχουν ακόμα ορισμένα μικρόβια που μπορεί να παραμονεύουν στο νερό.
«Υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να κολλήσετε ασθένειες κολυμπώντας σε νερό μολυσμένο με μικρόβια», εξήγησε ο Jasen Kunz, επικεφαλής στον Κλάδο Πρόληψης Ασθενειών που μεταδίδονται με το νερό των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC).
Μόλυνση από βακτήρια
Εάν κάποιος κολυμβητής με διάρροια έχει ένα… ατύχημα στην πισίνα εκατομμύρια μικρόβια θα βρεθούν στο νερό. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είναι το Cryptosporidium, ο νοροϊός, η Giardia lamblia, η σιγκέλα και το E. coli, προειδοποιεί το Δρ Kunz. Ανάλογα με το παθογόνο και το βαθμό έκθεσης, μπορεί να εμφανίσετε διάρροια, ναυτία, εμετό, πυρετό ή πόνο στο στομάχι.
Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι το χλώριο δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά ότι «οι άνθρωποι μπορεί να εξακολουθούν να εκτίθενται σε μικρόβια κατά τη διάρκεια του χρόνου που χρειάζεται το χλώριο για να σκοτώσει τα μικρόβια», εξηγεί η Δρ Jessica Lum, ειδική σε θέματα λοιμώξεων στην Cleveland Clinic. Επιπλέον, σύμφωνα με το CDC, οι πισίνες θα πρέπει να έχουν τη σωστή ποσότητα χλωρίου ή βρωμίου και το σωστό pH, ώστε να μπορούν να αποτρέψουν αποτελεσματικά την εξάπλωση των μικροβίων.
Μάλιστα, το παράσιτο Cryptosporidium που προκαλεί την κρυπτοσποριδίωση και συμπτώματα όπως διάρροια, πόνο στο στομάχι και κράμπες, ναυτία και έμετο, είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στο χλώριο. Σύμφωνα με μια έκθεση του CDC, προκάλεσε το 49% των μολυσματικών κρουσμάτων σε υδάτινους χώρους, όπως πισίνες, υδρομασάζ και υδάτινες παιδικές χαρές, από το 2015 έως το 2019.
Το αυτί του κολυμβητή
«Το αυτί του κολυμβητή είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από βακτήρια όταν το νερό της πισίνας παραμένει στον εξωτερικό ακουστικό πόρο», εξήγησε η Δρ Rock, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins.
Όταν το νερό παραμένει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, φθείρει το προστατευτικό κερί και το δέρμα και παρέχει ένα υγρό περιβάλλον για τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων, σύμφωνα με το CDC.
Η κατάσταση αυτή παρατηρείται συχνότερα στα παιδιά και δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, φαγούρα, ερυθρότητα, πρήξιμο και διαρροές από το αυτί.
Ερεθισμοί ή βήχας
«Ο ερεθισμός μπορεί να συμβεί όταν το χλώριο της πισίνας μετατρέπεται σε χημικές ουσίες – στις χλωραμίνες- που μπορούν να προσβάλουν τον οργανισμό όταν συνδυάζονται με τον ιδρώτα, τα ούρα και τη βρωμιά» δήλωσε η Δρ Rock και τονίζει πως «όταν μυρίζετε «χλώριο» στην πισίνα, πιθανότατα στην πραγματικότητα μυρίζετε αυτά τα χημικά ερεθιστικά καθώς μετατρέπονται σε αέριο στον περιβάλλοντα αέρα».
Σύμφωνα με το CDC, οι ουσίες αυτές μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό και ερυθρότητα στα μάτια, εξανθήματα, ρινικό ερεθισμό, βήχα και συριγμό. Εκτός από τις χλωραμίνες, τα ακατάλληλα επίπεδα pH σε μια πισίνα μπορεί να οδηγήσουν σε ερεθισμό του δέρματος και των ματιών, σύμφωνα με τον Δρα Kunz.
Συμβουλές για κολύμπι με ασφάλεια
Για να προστατέψετε την υγεία σας, οι ειδικοί προτείνουν να ακολουθήσετε τις παρακάτω οδηγίες:
- Μην καταπίνετε το νερό της πισίνας
- Κάντε ένα ντους πριν βουτήξετε στην πισίνα
- Όταν τελειώσετε το κολύμπι, στεγνώστε εντελώς κάθε αυτί για να αποφύγετε το αυτί του κολυμβητή.
- Προαιρετικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κι ένα σκουφάκι ή ωτοασπίδες.
- Εάν έχετε ανοιχτή πληγή, καλύψτε την με έναν αδιάβροχο επίδεσμο.
- Επίσης πριν μπείτε στο νερό, ελέγξτε την αποχέτευση του νερού της πισίνας. Πρέπει να φαίνεται ασφαλής και σε καλή κατάσταση και το νερό πρέπει να ανανεώνεται διαρκώς. Ακόμη το νερό πρέπει να είναι διαυγές, απαλλαγμένο από βακτηρίδια και άλγη, ώστε η κολύμβηση στην πισίνα να είναι ασφαλής.