Η ψυχολογία έχει εισβάλει στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια, σε σημείο που έχει γίνει ένα καυτό θέμα που φαίνεται να είναι πάντα παρόν στην κοινωνία. Οι διασημότητες μιλούν για τις θεραπείες τους στα δίκτυά τους και σχεδόν όλα τα μέσα ενημέρωσης διαθέτουν τμήμα ψυχικής υγείας.
Αυτό το νέο σενάριο θα μπορούσε να δημιουργήσει την ιδέα ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα μόδα, κάτι που είναι της μόδας και στο οποίο όλοι θέλουν να συμμετάσχουν. Είναι όμως πραγματικά έτσι ή μήπως πρόκειται για μια αναγκαιότητα; Ο ψυχολόγος Buenaventura del Charco Olea μίλησε στο 20minutos και απάντησε στο γιατί «όλοι πλέον πηγαίνουν στον ψυχολόγο».
Ο συναισθηματικός και ψυχολογικός πόνος που προκαλεί η πανδημία
Η κύρια αιτία που η ψυχολογία βρίσκεται στα χείλη όλων ήρθε μετά τα χρόνια της πανδημίας, σύμφωνα με τον ψυχολόγο. «Πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο όμως επιταχύνθηκε από αυτή την εξαιρετική συγκυρία, η οποία ανέδειξε τον συναισθηματικό και ψυχολογικό πόνο και την ανάγκη του πληθυσμού για φροντίδα, καθώς και την εξομάλυνση και το σπάσιμο των ταμπού».
Ο Ventura del Charco προσθέτει ότι «η πραγματικότητα αυτού που συμβαίνει με την ψυχολογία δεν διαφέρει από αυτό που συνέβη στη δεκαετία του 2000 με την οδοντιατρική, η οποία έγινε ξαφνικά ορατή, μεταβαίνοντας από το σφράγισμα των δοντιών από καθαρή ανάγκη σε μια ανησυχία για την αισθητική, για τη φροντίδα και την περιποίηση της υγείας του στόματός μας για τη διατήρηση μιας υγιούς συνολικής ισορροπίας».
Τι επιτυγχάνει η ψυχοθεραπεία
Στην εποχή μας, κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία και τη σπουδαιότητα της ψυχοθεραπείας, η οποία επιφέρει πολλά οφέλη για τη συναισθηματική μας ισορροπία, η οποία αποτελεί τη βάση της γενικής ευεξίας.
«Πέρα από την ύπαρξη ή μη κάποιας διαταραχής, η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων εργάζεται πάνω στην αυτογνωσία και έχει βρει στο γραφείο του ψυχολόγου έναν τρόπο να νιώθει καλά με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Ορισμένοι τύποι ψυχοθεραπείας, όπως η ψυχανάλυση, η ενσυνειδητότητα ή η ανθρωπιστική ψυχοθεραπεία, έχουν αποδειχθεί χρήσιμοι στον πληθυσμό, γεγονός που καθιστά λογικό να ασκούνται πέρα από την ύπαρξη ή μη μιας συγκεκριμένης διαταραχής».