Α
ν προσληφθεί προσωπικό που θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες των ασθενών, προφανώς και δεν θα χρειάζονται συνοδοί και “αποκλειστικές” νοσοκόμες, αλλά με τις υπάρχουσες συνθήκες αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Αυτό απαντά ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου Δημήτρης Βρύσαλης στο νέο διοικητή, καθηγητή Χειρουργικής, Γιώργο Χαλκιαδάκη.
Αφορμή οι δηλώσεις του κ. Χαλκιαδάκη στην “Π”, σύμφωνα με τις οποίες στους άμεσους στόχους της νέας διοίκησης είναι η αυστηρή εφαρμογή του επισκεπτηρίου αλλά και η απομάκρυνση συνοδών και “αποκλειστικών” από τους θαλάμους των ασθενών
«Ποιός θέλει να πληρώνει αποκλειστικές ή να ξενυχτάει στο νοσοκομείο για να προσφέρει βοήθεια στον δικό του άνθρωπο που νοσηλεύεται», σχολίασε ο Δ. Βρύσαλης προσθέτοντας ότι αυτό γίνεται από ανάγκη , γιατί το προσωπικό δεν επαρκεί «Είναι γνωστά τα στοιχεία.
Το ΠΑΓΝΗ έχει ελλείψεις 300 νοσηλευτών, 100 γιατρών και το δυναμικό σε διοικητικό και τεχνικό προσωπικό είναι μειωμένο κατά 50%.
Πως θα γίνουν αυτά που λέει ο κ. Χαλκιαδάκης;
Ο κόσμος δεν έρχεται για βόλτα στο νοσοκομείο, αλλά για να στηρίξει το συγγενικό του πρόσωπο που νοσηλεύεται σε ένα υποστελεχωμένο νοσηλευτικό ίδρυμα», κατέληξε.
Τι δήλωσε ο νέος διοικητής
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Χαλκιαδάκης δήλωσε στην “Π”:
«Το ωράριο επισκεπτηρίου θα εφαρμόζεται αυστηρά, όπως εφαρμοζόταν στην κλινική μου για 13 χρόνια και ας είχαμε διαμαρτυρίες.
Η απάντηση είναι ότι δεν γίνεται διαφορετικά και επιπλέον, και πολύ σημαντικό, είχαμε πετύχει μικρότερο ποσοστό λοιμώξεων».
Είναι τριτοκοσμικά αυτά που συμβαίνουν στα νοσοκομεία εν έτη 2020, αυτές δεν είναι συνθήκες νοσηλείας».
Στο ερώτημα πώς θα απομακρυνθούν “αποκλειστικές” και συνοδοί αφού δεν υπάρχει προσωπικό ανέφερε:
«Ο κάθε εργαζόμενος πρέπει να κάνει τη δουλειά του, αλλά όλοι βολεύονται με το σύστημα των “αποκλειστικών” που είναι ελληνική εφεύρεση. Εργάστηκα για 10 χρόνια στη Γαλλία σε χειρουργική κλινική αντίστοιχη του ΠΑΓΝΗ. Οι νοσηλευτές δεν ήταν περισσότεροι από αυτούς που είχαμε εδώ, ήταν λιγότεροι, αλλά η δουλειά γινόταν σωστά, χωρίς τη βοήθεια “αποκλειστικής”.
Χρειάζεται μια καλή συνεργασία μεταξύ ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και όλα θα γίνουν. Έχουμε κακές συνήθειες εδώ στην Ελλάδα και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε. Κατά κανόνα οι ασθενείς δεν χρειάζονται συνοδό, μόνο κατ’ εξαίρεση.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλές ελλείψεις σε νοσηλευτές και όπου υπάρχουν θα τις αντιμετωπίσουμε. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία του Κρητικού. Δεν γίνεται να αρρωσταίνει ένας και να πηγαίνει όλη η οικογένειά του στην κλινική. Ορισμένα πράγματα είναι απλά. Αυστηρός έλεγχος στο ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει από τους θαλάμους και αυτό θα εφαρμοστεί άμεσα».