Η προοπτική ενός αντικαρκινικού εμβολίου, σχεδιασμένου να ενεργοποιεί επαρκώς το ανοσοποιητικό σύστημα για την καταπολέμηση των όγκων, πλησιάζει στην υλοποίηση από την επιστημονική κοινότητα. Το επίτευγμα αυτό φαίνεται πιο κοντά από ποτέ. Μετά από χρόνια μέτριας προόδου στον τομέα αυτό, η ενσωμάτωση διαφόρων ανοσοθεραπειών και ο θρίαμβος του αγγελιοφόρου RNA (mRNA), που χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην ανάπτυξη εμβολίων εν μέσω πανδημίας, έχουν αναζωπυρώσει την αισιοδοξία των επιστημόνων.
Τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης έρευνας, σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα El Pais τα οποία μεταδίδει η εφημερίδα «Τα Νέα», είναι πολλά υποσχόμενα τόσο σε μια πρόσφατη δοκιμή που εξέτασε το μελάνωμα – με ένα πρωτότυπο εμβόλιο σε συνδυασμό με άλλη ανοσοθεραπεία – όσο και σε άλλες προκαταρκτικές έρευνες που σχετίζονται με τον καρκίνο στο πάγκρεας.
Με την πάροδο των ετών, η σημαντική επιτυχία των εμβολίων στην καταπολέμηση μολυσματικών ασθενειών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη περίπτωση της COVID-19, οδήγησε σε πολυάριθμες προσπάθειες για την αναπαραγωγή τέτοιων θετικών αποτελεσμάτων στο πλαίσιο του καρκίνου – μιας καταστροφικής ασθένειας που στοιχίζει τη ζωή σε 10 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως ετησίως.
Ωστόσο, η πρόκληση δεν είναι καθόλου απλή. Σε αντίθεση με τις ασθένειες που προκαλούνται από ιούς και βακτήρια, όπου τα εμβόλια συνήθως λειτουργούν προληπτικά, εκθέτοντας τα άτομα σε εξασθενημένους ή ανενεργούς μικροοργανισμούς, ο καρκίνος αποδεικνύεται σημαντικά πιο περίπλοκος αντίπαλος. Η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου για τον καρκίνο γίνεται ένα επίπονο ταξίδι. Κάθε όγκος είναι ξεχωριστός σε κάθε ασθενή, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη δημιουργία πιο εξατομικευμένων εμβολίων. Σε αντίθεση με τους ιούς και τα βακτήρια που ο οργανισμός αναγνωρίζει εύκολα ως ξένα και επιβλαβή, τα καρκινικά κύτταρα μοιάζουν με τα φυσιολογικά μας κύτταρα και διαθέτουν την ικανότητα να καμουφλάρονται, διαφεύγοντας από τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού.