Έχουμε τους λιγότερους νοσηλευτές με… άγνωστα καθήκοντα
Στα καθήκοντα των νοσηλευτών είναι το μπάνιο και η τουαλέτα του ασθενούς, αλλά «δεν προλαβαίνουμε», λένε.

Τους λιγότερους νοσηλευτές σε όλη την Ευρώπη έχουν τα ελληνικά νοσοκομεία και αυτός είναι ο λόγος, όπως λένε, που οι συγγενείς των ασθενών αναλαμβάνουν εδώ και δεκαετίες ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινής φροντίδας τους.

Στο καθηκοντολόγιο των βοηθών νοσηλευτών περιλαμβάνονται όλα όσα κάνουν μέλη της οικογένειας ή οι αποκλειστικές νοσοκόμες, έναντι σοβαρού αντιτίμου.

Μπάνιο, ντύσιμο, χρήση τουαλέτας, φροντίδα του δέρματος για την πρόληψη κατακλίσεων, αλλαγή θέσης στο κρεβάτι, βοήθεια να σηκωθεί και πάρα πολλά άλλα.

Ποιες από όλες αυτές τις υπηρεσίες έχει ο άρρωστος στα νοσοκομεία, αν δεν βρίσκεται δίπλα του ένας δικός του άνθρωπος να τον βοηθήσει;

«Είναι στα καθήκοντά μας, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για όλα αυτά, γιατί δεν έχουμε προσωπικό» λέει στην «Π» ο πρόεδρος των Εργαζομένων του Βενιζελείου Μανόλης Μενεγάκης.

Σύμφωνα με τις επισημάνσεις του, στο νοσοκομείο υπηρετούν 397 μόνιμοι και επικουρικοί νοσηλευτές και οι κενές οργανικές θέσεις είναι 113, με τον οργανισμό του 2012. «Όμως οι ανάγκες έχουν αυξηθεί και χρειαζόμαστε περισσότερους» σημειώνει.

Αντίστοιχα στο ΠΑΓΝΗ, όπως μας είπε ο πρόεδρος των Εργαζομένων Δημήτρης Βρύσαλης, οι προβλεπόμενες οργανικές θέσεις (από το 2012) είναι 1.069, αλλά εργάζονται περίπου 750 άτομα.

«Δεν επαρκούν, έχουμε ανοίξει πολλά νέα τμήματα και πολλές κλινικές, όπως η Παθολογική, η Καρδιολογική, η Ψυχιατρική, η Νεφρολογική, η Ογκολογική κ.ά., είναι γεμάτες» τονίζει.

«Τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Αυτός είναι ο λόγος που οι ίδιες οι οικογένειες αναλαμβάνουν τη φροντίδα των δικών τους μέσα στα νοσοκομεία» υπογραμμίζουν και προσθέτουν ότι, αν ο κόσμος θέλει να απαλλαγεί από αυτές τις υποχρεώσεις ή τα κόστη των αποκλειστικών, πρέπει οι κυβερνώντες να κάνουν προσλήψεις.

 Τι δείχνουν τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του ΟΟΣΑ για το 2023

 Τα  επίσημα στοιχεία είναι ενδεικτικά για την οξύτατη υποστελέχωση των νοσοκομείων, όσον αφορά στους νοσηλευτές.

Η χώρα μας κατέχει μία από τις χαμηλότερες αναλογίες στον ΟΟΣΑ (3,8 ανά 1.000), με τη μέση αναλογία στις υπόλοιπες χώρες να είναι τρεις φορές υψηλότερη (9,2 ανά 1.000).

Αξίζει να σημειωθεί πως τους περισσότερους νοσηλευτές έχουν χώρες με υψηλό ΑΕΠ και καλά οργανωμένα συστήματα υγείας, όπως η Φινλανδία (18,9 ανά 1.000), η Ελβετία (18,4) και η Νορβηγία (15).

Αν δεν αντιμετωπιστεί η υποστελέχωση, οι «αποκλειστικές» και οι πληρωμές τους, μια υπόθεση δεκαετιών καθαρά ελληνική, που δεν υφίσταται στα άλλα ευρωπαϊκά νοσοκομεία, θα παραμείνουν στις πλάτες των ασθενών και των οικογενειών τους.

Τα καθήκοντα του βοηθού νοσηλευτή, μεταξύ άλλων, είναι τα εξής:

  1. Η παροχή γενικής και τοπικής καθαριότητας στον ασθενή.
  2. Η παροχή βοήθειας στον ασθενή με τις καθημερινές δραστηριότητες (θέση στο κρεβάτι, μπάνιο, χτένισμα, πλύσιμο δοντιών, ντύσιμο, χρήση τουαλέτας, βάδιση, άσκηση κ.λπ.).
  3. Η παροχή βοήθειας, φροντίδας και υποστήριξης του ασθενούς που πάσχει από χρόνιο ανίατο νόσημα ή έχει υποστεί ατύχημα ή έχει κακοποιηθεί.
  4. Η παροχή φροντίδας δέρματος για την πρόληψη κατακλίσεων και επιπλοκών από κατάκλιση με σκοπό την πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης.
  5. Η αλλαγή θέσεως ή επανατοποθέτησης του ασθενούς στο κρεβάτι.
  6. Η παροχή βοήθειας στον ασθενή να σηκωθεί από το κρεβάτι, να τοποθετηθεί σε εξεταστικό ή χειρουργικό τραπέζι ,σε τροχήλατη καρέκλα ή σε φορείο.
  7. Η εφαρμογή μόνο φυσικών μέσων για πρόκληση ούρησης.
  8. Η παρακολούθηση της λειτουργίας παροχετεύσεων.
  9. Η εφαρμογή περιοριστικών μέτρων για την ασφάλεια του ασθενούς.
  10. Η εφαρμογή καθαρών επικαλυμμάτων, επιδέσμων ή ελαστικών καλτσών υπό την καθοδήγηση του νοσηλευτή.
  11. Η παροχή βοήθειας στους νοσηλευτές στη λειτουργία του εξοπλισμού ή στην παροχή φροντίδας.
  12. Η λήψη των ζωτικών σημείων (σφίξεις, πίεση, θερμοκρασία, αναπνοές), υπό την καθοδήγηση του νοσηλευτή.
  13. Η μέτρηση του βάρους και του ύψους των ασθενών.
  14. Η σίτιση του ασθενούς ή η παροχή βοήθειας στη λήψη τροφής και υγρών.
  15. Η συλλογή δειγμάτων εκκρίσεων όπως ούρων, κοπράνων, πτυέλων κ.ά.
  16. Η εφαρμογή φυσικών μεθόδων για την πρόκληση υποθερμίας – υπερθερμίας.
  17. Η μέτρηση των προσλαμβανόμενων και αποβαλλόμενων υγρών και η ενημέρωση του νοσηλευτή.
  18. Η παροχή τοπικής προεγχειρητικής προετοιμασίας.
  19. Η παροχή βοήθειας στην αφαίρεση παροχετεύσεων.
  20. Η παροχή βοήθειας στην τοποθέτηση νάρθηκα.
  21. Η εκτέλεση εκκενωτικού υποκλυσμού.
  22. Η χορήγηση, συλλογή και τακτοποίηση ειδικών δοχείων για τη φροντίδα λειτουργιών εντέρου και ουροδόχου κύστεως.
  23. Η διευθέτηση της κλίνης (στρώσιμο κλίνης ασθενούς), κενής ή με κατακεκλιμένο άτομο.
  24. Η παροχή φροντίδας με σεβασμό και η διατήρηση της αξιοπρέπειας του νεκρού σώματος, εκδήλωση ενδιαφέροντος και υποστήριξη των πενθούντων συγγενών.
  25. Η διατήρηση καλής επικοινωνίας με την ομάδα φροντίδας υγείας και τους ασθενείς και η έγκαιρη ενημέρωση του νοσηλευτή για την κατάσταση των ασθενών (συμπεριφορά, συμπτώματα, παράπονα).
  26. Η άσκηση επειγουσών νοσηλευτικών πράξεων και η εφαρμογή πρώτων βοηθειών, όπως είναι οι ακόλουθες: i) Ίσχαιμος περίδεση ii) Ακινητοποίηση κατάγματος.
  27. Η διατήρηση του εργασιακού περιβάλλοντος ασφαλούς και υγιεινού, ακολουθώντας τα πρότυπα και τις διαδικασίες ελέγχου των λοιμώξεων, που έχουν τεθεί από την υπηρεσία.

Οι ιδιώτες εργαστηριακοί γιατροί της Κρήτης συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις

Με συμμετοχή πάνω από 85%

 

Παρά την προειδοποίηση του Υπουργείου, ότι εάν δεν παρέχουν τις υπηρεσίες τους, θα διακοπεί η σύμβασή τους με τον ΕΟΠΥΥ, οι ιδιώτες εργαστηριακοί γιατροί της Κρήτης βάζουν λουκέτο στα εργαστήριά τους και αυτή την  εβδομάδα.

Μάλιστα η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ξεπερνάει το 85%.

Στην ανακοίνωσή τους τονίζεται μεταξύ άλλων:

«Όπως ήταν ήδη γνωστό, την Παρασκευή 10/5/2024 πραγματοποιήθηκε πανελλήνια τηλεδιάσκεψη των εργαστηριακών ιατρών, με θέμα τη λήψη αποφάσεων για το μέλλον των κινητοποιήσεών τους στην περιφέρεια. Η τεράστια συμμετοχή και η απόφαση για συνέχιση με το συντριπτικό ποσοστό του 85% δείχνει την αποφασιστικότητα των εργαστηριακών ιατρών, παρά τις απειλές του Υπουργείου Υγείας για διακοπή συμβάσεων.

Οι εργαστηριακοί ιατροί δεν έχουν πλέον περιθώρια να σταματήσουν τον δίκαιο αγώνα τους, που μοναδικό σκοπό έχει τη διάσωση των ιατρείων τους από τον οικονομικό στραγγαλισμό, ο οποίος είναι πολυετής και τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο.

Οι ιδιώτες εργαστηριακοί ιατροί, σε όλη την Ελλάδα, για λόγους ανωτέρας βίας αδυνατούν να κρατήσουν ανοικτά τα ιατρεία τους. Η υποχρηματοδότηση της ΠΦΥ, ο κλειστός προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ, η υποκοστολόγηση των εργαστηριακών εξετάσεων και το συνεχιζόμενο κούρεμα των αποζημιώσεών τους από τον ΕΟΠΥΥ οδηγούν σε οικονομικό αφανισμό έναν ολόκληρο κλάδο».

Τα αιτήματά τους εστιάζουν σε τρία βασικά σημεία:

  1. Περιορισμός της υπερσυνταγογράφησης και της προκλητής ζήτησης διαγνωστικών εξετάσεων. Οι εργαστηριακοί ιατροί θεωρούν ότι ο ΕΟΠΥΥ, το Υπουργείο Υγείας και η ΗΔΙΚΑ καθώς και μερίδα των κλινικών ιατρών φέρουν μέρος της ευθύνης για την υπερβολική συνταγογράφηση διαγνωστικών εξετάσεων, η οποία επιβαρύνει άσκοπα το σύστημα υγείας και οδηγεί σε αύξηση του clawback. Ζητούν την άμεση εφαρμογή των ιατρικών πρωτοκόλλων και των κανόνων ορθής συνταγογράφησης διαγνωστικών εξετάσεων.
  2. Θεσμοθέτηση ανώτατου ορίου clawback στο 5%. Το clawback αποτελεί ένα μέτρο επιστροφής χρημάτων από τους παρόχους υγειονομικών υπηρεσιών προς τον ΕΟΠΥΥ (κατ’ ουσίαν επιστροφής δεδουλευμένων), σε περίπτωση που η δαπάνη για τις υπηρεσίες τους υπερβαίνει τον προκαθορισμένο προϋπολογισμό. Οι εργαστηριακοί ιατροί θεωρούν ότι το clawback είναι μέτρο άδικο και ασύμμετρο, δεν μπορεί επ’ ουδενί να ελεγχθεί από τους ίδιους, καθώς επιβάλλεται μονομερώς και με αδιαφανή τρόπο από τον ΕΟΠΥΥ, και τους στερεί ένα μεγάλο μέρος των εσόδων τους. Ζητούν τη θέσπιση ενός εκ των προτέρων γνωστού και ανακοινώσιμου ανώτατου ορίου για το clawback, που δεν θα υπερβαίνει το 5% των εσόδων τους.
  3. Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με τον ΕΟΠΥΥ. Η έλλειψη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αφήνει τους εργαστηριακούς ιατρούς εκτεθειμένους σε μονομερείς από πλευράς του ΕΟΠΥΥ ενέργειες, που δημιουργούν επισφαλείς εργασιακές συνθήκες. Διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, που θα διασφαλίζουν με διαφάνεια και αξιοπρέπεια τα εργασιακά τους δικαιώματα και θα προστατεύουν τις αμοιβές τους.