Δάκρυα πόνου, συγκίνησης, χαράς και ελπίδας για τον παιδικό καρκίνο

Ξεχείλισαν τα συναισθήματα σε μια εκδήλωση που αν δεν περιλάμβανε τις βιωματικές εμπειρίες των ανθρώπων που πάλεψαν με τον παιδικό καρκίνο, θα ήταν μια εκδήλωση όπως όλες τις άλλες. Με διαπιστώσεις, νουθεσίες κι ευχολόγια.

Αλλά αυτό που συνέβη το πρωί του Σαββάτου στην αίθουσα «Μανόλης Καρέλλης» του δημοτικού μεγάρου Ανδρόγεω στο Ηράκλειο, δεν ήταν μόνο μια ξεχωριστή εκδήλωση ήταν καταθέσεις πολλών ψυχών, ήταν και φόρος τιμής στα παιδιά που δεν κατάφεραν να νικήσουν τον καρκίνο και φάρος ελπίδας από τα παιδιά που τα κατάφεραν.

Οι ιστορίες που εκτυλίχθηκαν μπροστά στο ακροατήριο που κατέκλυζε την αίθουσα όπως και οι στιγμές που έζησαν όλοι ήταν πραγματικά συγκλονιστικές. Οι ομιλητές δάκρυζαν και το ακροατήριο έκλαιγε, η φωνή τους «έσπαγε» όταν οι μνήμες ήταν οδυνηρές και λυγμοί ακούγονταν στην αίθουσα.

Η Αλεξάνδρα Τριγώνη, μητέρα του μικρού Κωνσταντίνου, που νίκησε τον καρκίνο ανέβηκε στο βάθρο να μιλήσει έχοντας μαζί της όλη την οικογένεια, τον σύζυγο και στήριγμά της Μιχάλη Γρύλλο, τον μεγάλο γιο Χαράλαμπο, φυσικά τον Κωνσταντίνο αλλά και τη δίδυμη αδερφή του Βαγγελίτσα.

Κι εκεί μπροστά σε όλους η Αλεξάνδρα ξεκίνησε να διηγείται τον Γολγοθά που ξεκίνησε για τον Κωνσταντίνο το 2022, όταν πήγαν στο Βενιζέλειο αφήνοντας τα άλλα παιδιά στον παππού για λίγες ώρες. Με ένα τρόπο που ταίριαζε στον Κωνσταντίνο, η Αλεξάνδρα διηγήθηκε πώς μπήκε στο διαστημόπλοιο (αξονικό τομογράφο) φορώντας… μπότες του αστροναύτη.

Η μητέρα γύρισε στο σπίτι της για πρώτη φορά 37 μέρες μετά, για λίγο. Ο Κωνσταντίνος έμεινε στο νοσοκομείο για οκτώ μήνες, έχοντας στο πλάι του την μητέρα του, τον πατέρα του, γιατρούς, νοσηλευτές, προσωπικό και εθελοντές να δίνουν μάχη.

Η ώρα της επιβεβαίωσης του σοβαρού νοσήματος του Κωνσταντίνου ήταν δραματική, όπως περιέγραψε η Αλεξάνδρα Τριγώνη, με την φωνή της να χάνει τη σταθερότητά της: «είμαστε στο γραφείο και η κ. Στειακάκη μάς είπε: έχουμε ένα κακό πόρισμα αλλά είναι το καλύτερο που θα μπορούσατε να έχετε».

Όπως είπε η κ. Τριγώνη: «Ο Κωνσταντίνος δεν πήγαινε σχολείο, όπως η αδερφή του κι έπαιζε στο Νοσοκομείο ό,τι μπορούσε. Πάντως ποδήλατο ή πατίνι που του άρεσαν δεν μπορούσε να κάνει, καθώς τα ποδαράκια του είχαν αδυνατίσει και δεν τον στήριζαν».

Ο Κωνσταντίνος που χθες εμφανίστηκε στην εκδήλωση με ένα μοντέρνο κούρεμα, σοκαρίστηκε όταν έχασε τα μαλλιά του. Το ίδιο και η μητέρα του.

Η μητέρα του Κωνσταντίνου ευχαρίστησε έναν προς έναν όσους στάθηκαν πλάι στον Κωνσταντίνο και την οικογένεια, γιατρούς, νοσηλευτές, ειδικούς ψυχικής υγείας και εθελοντές.

Χθες όλα αυτά έμοιαζαν παρελθόν με τη συγκίνηση να είναι παρούσα και την ελπίδα περισσότερο και τον Κωνσταντίνο ακμαίο και ζωηρό να βρίσκεται τρέχοντας χαρούμενος από τη μια άκρη της αίθουσας στην άλλη.

Έγινε γιατρός

Η νεαρή και όμορφη γυναίκα που ανέβηκε στο βάθρο, η Ελένη Ανωγειανάκη, λίγο πριν κλείσει τα 27 της χρόνια είναι γιατρός.

Όπως εξήγησε δεν θυμάται και πολλά από την αρρώστια της αφού νόσησε στα 2,5 της χρόνια. Θυμόταν όμως τους γιατρούς όταν για πολλά χρόνια μετά πήγαινε για εξετάσεις.

Η Ελένη είπε ονόματα όχι μόνον των παιδιών που κατάφεραν αλλά και εκείνων που έδωσαν σκληρές μάχες αλλά δεν τα κατάφεραν. «Πελαγία, Έλενα, Μαρία, Χαρά. Είναι παιδιά που δεν τα κατάφεραν και τα αγάπησα πολύ. Είμαστε εδώ σήμερα και γι’ αυτά τα παιδιά» είπε η Ελένη Ανωγειανάκη.

Βρέθηκε στην κλινική ως εθελόντρια φοιτήτρια ιατρικής για επτά χρόνια και τότε αποκωδικοποίησε όλα όσα της είχαν συμβεί. Το μήνυμα ελπίδας από το παιδί που νόσησε από καρκίνο: «έγινα γιατρός για να βοηθήσω κι άλλους όπως βοηθήθηκα κι εγώ».

Η Κατερίνα που κρύωνε

Η Κατερίνα στα 13 της μόλις χρόνια έχει παλέψει με τον καρκίνο και τον νίκησε. Βρήκε τη δύναμη να βγει ενώπιον του ακροατηρίου και να διηγηθεί όσα έγιναν, διηγούμενη πως έφθασε ως το Νοσοκομείο Χανίων επειδή κρύωνε λίγο παραπάνω στο κολυμβητήριο και το σώμα της έκανε μελανιές.

Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στην παιδοαιματολογική κλινική στο ΠΑΓΝΗ κι έδωσε τη δική της μάχη με τους γονείς της να της υπόσχονται κάθε μέρα πως «αύριο θα φύγουμε» . Μετά από πολύ καιρό το «αύριο» ήρθε και η Κατερίνα είναι καλά.

Το θεριό του φόβου

Η Κική είναι η μαμά της Μαρίας που το 2023 νόσησε από καρκίνο. Ήρθαν από τα Χανιά στο Ηράκλειο και όπως η ίδια η ζωή τους, κατέρρευσε σε μια μέρα.

Επανήλθε μετά από πολλές μάχες με τον καρκίνο αλλά και το φόβο, το θεριό που βρίσκεται μπροστά σου και σε νικά. Από όλα όσα συνέβησαν κρατά πως το παιδί της είναι καλά, αλλά και τις σχέσεις ζωής που δημιούργησε στο Νοσοκομείο.

Τελειώνοντας τον κύκλο των βιωματικών εμπειριών η μαμά της Ρινέλας, η Αγάπη Σταυρακάκη, αναφέρθηκε στην περιπέτεια που ξεκίνησε το 2016 και τώρα πλέον έχει τελειώσει. Όπως είπε ήταν η περίοδος που η ίδια και ο σύζυγός της έμαθαν να «κλαίνε από μέσα τους» για να μην πληγώσουν το παιδί τους.

Μια απρόσμενη έκπληξη

Η έκπληξη που περίμενε στο τέλος το ακροατήριο που δάκρυσε και έκλαψε πολλές φορές ήταν εκτός προγράμματος. Ήταν η μητέρα που ζήτησε τον λόγο να μιλήσει και συγκίνησε. Τι είπε όμως; Είπε πως όταν το παιδί της μπήκε για νοσηλεία στην παιδοαιματολογική κλινική του ΠΑΓΝΗ, βρήκαν στο συρτάρι ένα γράμμα. Ήταν από το παιδί που νοσηλευόταν πριν στο ίδιο δωμάτιο.

Το γράμμα δεν ήταν απλώς γλυκό και τρυφερό, ήταν ένα φως ελπίδας αλλά και ένας πρακτικός και χρήσιμος χάρτης πλοήγησης που έλεγε στον νέο «ένοικο» πως όλα θα πάνε καλά, μπορείς να κάνεις αυτές τις δραστηριότητες για να περνά ο χρόνος σου και εδώ θα αποκτήσεις φίλους.

Η παρέα της αγάπης

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε από όλους σε μια ομάδα εθελοντών με καθημερινή παρουσία κοντά τους. Η παρέα της αγάπης, που εκπροσωπήθηκε στο πάνελ με την Πόπη Καστελλιανού είναι η ομάδα που επανειλημμένα κάνει τα προσωπάκια των πασχόντων παιδιών να χαμολεγούν, οργανώνοντας πάρτι, κάνοντας γιορτές, φέρνοντας ήρωες που αγαπούν τα παιδιά αλλά και αγαπημένους καλλιτέχνες στο Νοσοκομείο.

Τέσσερα στα πέντε παιδιά που νοσούν γίνονται τελείως καλά

Μπορεί τις εντυπώσεις στην εκδήλωση να κέρδισαν τα παιδιά και οι γονείς. Ωστόσο σημαντικές ήταν και οι τοποθετήσεις της διευθύντριας κλινικής Αιματολογίας και Ογκολογίας Παίδων του ΠΑΓΝΗ Ευτυχίας Στειακάκη αλλά και εκπροσώπων φορέων που μετέφεραν το μήνυμα ελπίδας για τον παιδικό καρκίνο.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την 7η ΥΠΕ (Κρήτης), με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και τη συνδρομή της Κλινική Αιματολογίας του ΠΑΓΝΗ και την «Παρέα της Αγάπης» και συνοδεύτηκε από ένα μουσικό ξεκίνημα από τον Μάνο Παπαδάκη και Νίκο Οικονομέα που βρίσκονται στο πλευρό της κλινικής. Ο συντονισμός έγινε από τη δημοσιογράφο και δημοτική σύμβουλο Ηρακλείου Αντιγόνη Ανδρεάκη, που έχει και η ίδια βιώσει την εμπειρία του ογκολογικού ασθενή.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ Ευγένιος συγκίνησε όταν ανέβηκε στο βήμα και αντί άλλου χαιρετισμού ανέφερε: «Παίρνω ελπίδα, φως, χαρά και ζωή» από αυτά τα παιδιά.

Η αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού και γιατρός Ογκολόγος Γεωργία Μηλάκη, στάθηκε στις αναμνήσεις της από φοιτήτρια στην Ιταλία όταν κρατούσε εθελοντικά συντροφιά σε καρκινοπαθή παιδιά και θυμήθηκε την μικρή Ραφαέλα και καταλήγοντας ανέφερε: «Στην Κρήτη είμαστε δυνατοί απέναντι στον παιδικό καρκίνο γιατί έχουμε την κλινική που διευθύνει η κ. Στειακάκη».

Η διευθύντρια της νοσηλευτικής υπηρεσίας του ΠΑΓΝΗ Αγγέλα Πρινάρη, τόνισε πως είναι σημαντική η ολιστική αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου γιατί σημασία δεν έχει μόνον να θεραπευτούν τα παιδιά αλλά και να θωρακιστούν για να προχωρήσουν με επιτυχία στη ζωή τους. Τόνισε επίσης πως είναι σημαντικό όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση στις μεθόδους θεραπείας.

Η κ. Ευτυχία Στειακάκη διευθύντρια της κλινικής Αιματολογίας και Ογκολογίας Παίδων του ΠΑΓΝΗ, που πολλά χρόνια ζει μάχες που κερδίζονται αλλά και μάχες που χάνονται μίλησε επιστημονικά και ανθρώπινα. Όπως ανέφερε: «Θα θυμόμαστε τις μάχες που χάσαμε αλλά θα γιορτάζουμε τις μάχες που κερδίσαμε.

Η αλήθεια είναι πως υπάρχει κάθε μέρα ένα παιδί στην χώρα μας που νοσεί από καρκίνο. Πρόληψη δεν υπάρχει, αλλά είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση αλλά και η πρόσβαση στις εξειδικευμένες θεραπείες. Τέσσερα από τα πέντε παιδιά που νοσούν φθάνουν σε πλήρη ίαση και ελπίζουμε πως δεν είναι μακριά η μέρα που όλα τα παιδιά θα γίνονται καλά».

Στην κλινική του ΠΑΓΝΗ που λειτουργεί εδώ και 35 χρόνια σώζοντας παιδικές ζωές υπηρετούν μόλις τέσσερις ειδικευμένοι γιατροί, ενώ απαιτείται ενίσχυση και στους υπόλοιπους κλάδους εργαζομένων, νοσηλευτικού και υποστηρικτικού προσωπικού καθώς και βοηθητικού προσωπικού.