Μπορεί μια κλινική να λειτουργήσει με…ιδιώτες γιατρούς που εμφανίζονται εκ περιτροπής;

“Οι ίδιοι που με πέταξαν έξω από το ΕΣΥ τώρα μου επιβάλλουν, με εκβιάζουν, να ξαναμπώ μέσα, για να κλείσω τις τρύπες που αυτοί δημιούργησαν” . Με τη φράση αυτή η πρώην διευθύντρια της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ρεθύμνου Ελένη Ιωαννίδου αντικρούει τα επιχειρήματα του υπουργείου Υγείας για την κάλυψη των κενών στο ΕΣΥ από ιδιώτες γιατρούς!

“Μια κλινική, αναφέρει, για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται μόνιμους γιατρούς που θα παρακολουθούν καθημερινά τους ασθενείς, θα εχουν την ευθύνη τους και θα φροντίζουν για τη συνέχεια της θεραπείας τους. Οι ασθενείς και οι συγγενείς θα ξέρουν ποιος είναι ο θεράπων ιατρός, ο οποίος θα γνωρίζει καλά το ιστορικό του ασθενή θα έχει πλάνο θεραπείας και θα ενημερώνονται από αυτόν.
Με το σύστημα της 24ωρης εφημερίας από διερχόμενους γιατρούς είτε αυτοί είναι ιδιώτες είτε μεταφερόμενοι από άλλο νοσοκομείο όλα αυτά δεν υπάρχουν. Ο γιατρος που αναλαμβάνει την εφημερία καλείται να «μάθει» 20 με 30 ή και περισσότερους ασθενείς σε λίγη ωρα και να τους διεκπεραιώσει. Προφανώς και αυτό είναι αδύνατον. Άρα αυτό που γίνεται είναι μια διαχειρηση «έκτακτου ανάγκης» μέχρι να παραδώσει -όπως όπως- τους ασθενείς στον επόμενο γιατρό 24ωρης εφημερίας που θα κάνει το ίδιο. Οι ασθενείς θα βλέπουν κάθε μέρα άλλο γιατρό, η θεραπεία θα είναι αποσπασματική, δεν θα υπάρχει ομοιογένεια στη λειτουργία της κλινικής. Ούτε προφανώς θεραπευτικη σχέση γιατρού ασθενή.
Αυτός ήταν ένας από τους κυρίους λόγους που με εξανάγκασαν να φύγω πριν απο ενάμισυ χρόνο από το ΕΣΥ. Να αφήσω τη διεύθυνση μιας κλινικής που αγαπούσα και είχα στηρίξει τόσα χρόνια, γιατί πλέον δεν μπορούσα να εγγυηθώ την ασφάλεια των ασθενων μου και την ποιότητα της δουλειάς μου. Μια απόφαση πολύ επώδυνη και δύσκολη για μένα και αφού είχαν προηγηθεί αρκετά χρόνια προσπάθειας από τη μεριά μου, να επικοινωνήσω τουλάχιστον το πρόβλημα στον κόσμο και τις αρχές. Ενημέρωσα με όποιον τροπο μπορούσα, έκανα έγγραφα προς τη διοίκηση, την ΥΠΕ, τις τοπικές αρχές, τον υπουργό, τους τοπικούς βουλευτές, τον εισαγγελέα, φώναξα, χτυπήθηκα, στοχοποιήθηκα ως πολιτικά υποκινούμενη.
Και τώρα έρχεται η ίδια κυβέρνηση που διέλυσε το ΕΣΥ να μας πει ότι τελικά υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία – μάλλον δημιουργήθηκε τον τελευταίο χρόνο εφόσον όταν τα έλεγα εγώ με διαψεύδανε Γιατί άραγε; μήπως έγινε πόλεμος ή μήπως έχουμε καινουρια πανδημια, λοιμό ή καταποντισμό;
Οι ίδιοι που με πέταξαν έξω από το ΕΣΥ τώρα μου επιβάλλουν, με εκβιάζουν, να ξαναμπώ μέσα, για να κλείσω τις τρύπες που αυτοί δημιούργησαν. Αντί να δοθούν κίνητρα θα δοθούν αντικίνητρα είπε ο υπουργος.
Άρα το συμπέρασμα ποιο είναι; Δεν έχω το δικαίωμα ως ελεύθερος πολίτης δουλεύω όπως θέλω. Ή θα είμαι γιατρος του δημοσίου συστήματος υγείας και θα υποφέρω από τα «μπαλώματα» σε καθημερινή βάση, ή θα γίνω εγώ το «μπάλωμα» ως ιδιώτης. Αυτή είναι η φιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται; Μάλλον θυμίζει τακτικές απολυταρχικών καθεστώτων…..”