O Ken Coleman είναι bestseller συγγραφέας, με προϋπηρεσία στην πολιτική, ραδιοφωνικός παραγωγός και podcaster/vidcaster που έχει πάρει συνέντευξη από τρεις προέδρους των ΗΠΑ, ηγέτες κρατών και κορυφαία ονόματα του αθλητισμού και της διασκέδασης. Επίσης, έχει κοουτσάρει περισσότερους από 10.000 ανθρώπους στο πλαίσιο της εργασιακής τους ανέλιξης.
Σε ένα από τα πιο πρόσφατα podcast/vidcast του είχε καλεσμένο τον Δρ John Delony, επίσης podcaster και πολύ γνωστό ειδικό ψυχικής υγείας, με ειδίκευση στις σχέσεις, το άγχος και την ευημερία.
Μεταξύ αυτών που συζήτησαν ήταν η απιστία.
Ο Coleman μοιράστηκε ευρήματα εργασίας, σύμφωνα με τα οποία το 85% των παράνομων σχέσεων αρχίζουν στον ίδιο χώρο.
Είναι ο εργασιακός.
«Ένας στους 5 ανθρώπους αποκάλυψαν πως υπήρξαν άπιστοι, με κάποιον/κάποια συνάδελφο και όπως επεξεργάζομαι αυτήν την πληροφορία νιώθω σοκαρισμένος.
Θα σου πω αυτό που σκέφτηκα.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν όχι μόνο το γάμο και τη σχέση με τα παιδιά, αλλά και τη δουλειά τους. Πρόκειται για τεράστιο κίνδυνο.
Όταν κάνεις εξωσυζυγική σχέση εκτός γραφείου, μπορεί να επηρεάσει ή να μην επηρεάσει την εργασία σου.
Σε πολλά εργασιακά καθεστώτα το να έχεις σχέση με συνάδελφο δημιουργεί μια περίεργη δυναμική που κάποια στιγμή θα “εκραγεί”.
Τι είναι αυτό που κάνει έναν στους 5 ανθρώπους να λένε “ήμουν άπιστος με μια/έναν συνάδελφο”; Πρέπει να ξέρουν ότι είναι επικίνδυνο, αλλά μάλλον δεν τους νοιάζει».
Γιατί απατά ο σύγχρονος άνθρωπος;
Ο Δρ Delony είπε ότι «δημιουργήσαμε την πιο μοναχική γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας και ζητήσαμε από τους/τις συντρόφους μας να είναι τα πάντα για εμάς. Να βγάζουμε μαζί χρήματα, να μεγαλώνουμε μαζί τα παιδιά, να καθαρίζουμε και να φροντίζουμε μαζί το σπίτι, να είμαστε ενεργοί σεξουαλικά μέχρι τα 95, να μας αρέσουν τα ίδια πράγματα, να πηγαίνουμε στα ίδια μέρη, τα τρώμε τα ίδια.
Κανένας άνθρωπος δεν αντέχει το βάρος που δημιουργεί ο ανειδίκευτος σύγχρονος γάμος σε κάθε άνθρωπο.
Έτσι, αυτό που προκύπτει είναι δυο άνθρωποι που είναι καλοί στη συνδιαχείριση του σπιτιού (ο ένας πάει τα παιδιά στην προπόνηση, ο άλλος καθαρίζει το σπίτι), αλλά δεν μοιράζονται έναν κοινό σκοπό. Δεν “χτίζουν” κάτι μαζί. Η ζωή γίνεται τόσο γρήγορη που μετά πηγαίνω στη δουλειά, γνωρίζω μια φανταστική γυναίκα με την οποία συνεργαζόμαστε σε ένα project που θα βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους.
Μοιραζόμαστε έναν σκοπό. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, περισσότερο από αυτόν που περνάω με τη σύντροφό μου και περνάμε καλά. Γελάμε, αλλά παράλληλα παράγουμε ένα σημαντικό έργο και τελικά, έχουμε κάτι που δεν έχουμε σπίτι. Οπότε σκεφτόμαστε πως μπορούμε να το αποκτήσουμε.
Αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ρίσκο, αλλά δεν μας νοιάζει, γιατί νιώθουμε πως αναπνέουμε καλύτερα -ότι λαμβάνουμε οξυγόνο. Επίσης, με τη συνάδελφο κάνουμε μια ομάδα εναντίον όλων των άλλων -του αφεντικού, του πελάτη. Είμαστε ένα. Έτσι πέραν του να αστειευόμαστε μεταξύ μας, αρχίζουμε να φλερτάρουμε με έναν άνθρωπο που δεν έχουμε δει ατημέλητο ή να βγαίνει από την τουαλέτα ή όπως αλλιώς έχουμε δει στην καθημερινότητα τη σύζυγο μας».
O Coleman τον ρώτησε αν την στιγμή που αρχίζουμε να… βγαίνουμε εκτός πορείας είναι αυτή που πρέπει να υψώσουμε τείχη και να αντισταθούμε.
Ο γιατρός απάντησε ότι «τα όρια είναι μια χαρά και όλοι πρέπει να τα τσεκάρουμε. Για παράδειγμα, αν νιώθουμε να μας ελκύει κάποιος, δεν πάμε για φαγητό μαζί του. Αυτή δεν είναι μια έξυπνη απόφαση. Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε από τις απιστίες;
Αν με τη σύζυγο μου χτίζουμε κάτι μαζί και ο κύριος σκοπός μου είναι στο σπίτι μου, τότε η δουλειά γίνεται κάτι που κάνω. Έτσι, αν συνεργαστώ με μια απίστευτα ελκυστική γυναίκα, θα μείνω σε αυτό: ότι είναι ελκυστική γυναίκα με την οποία μπορούμε να παράγουμε κάτι εξαιρετικό. Θα νιώσω ασφάλεια. Δεν θα με επηρεάσει με κάποιον άλλον τρόπο, γιατί αυτό που “χτίζω” είναι στο σπίτι μου».
ΠΗΓΗ:
news247.gr