Το συστατικό αυτό είναι το ελενολικό οξύ, που εκ φύσεως αναπτύσσεται στις ώριμες ελιές και στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.
Η νέα μελέτη πραγματοποιήθηκε σε παχύσαρκα ποντίκια με διαβήτη, στα οποία οι επιστήμονες έδωσαν μικρή ποσότητα ελενολικού οξέος.
Μέσα σε μία εβδομάδα τα τρωκτικά είχαν αρχίσει να χάνουν βάρος. Επεδείκνυαν επίσης καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου τους, σε σύγκριση με άλλα παχύσαρκα ζώα που δεν έλαβαν το οξύ.
Οι ερευνητές λένε ότι η μείωση του σακχάρου που παρατήρησαν στα ζώα είναι εφάμιλλη με εκείνη του ενέσιμου φαρμάκου λιραγλουτίδη. Η λιραγλουτίδη χορηγείται για την αντιμετώπιση του τύπου 2 διαβήτη.
Η μείωση του σακχάρου με το ελενολικό οξύ ήταν επίσης μεγαλύτερη από αυτήν που επιτυγχάνεται με την μετφορμίνη. Η μετφορμίνη είναι το παλαιότερο φάρμακο για τον τύπου 2 διαβήτη. Λαμβάνεται σε μορφή δισκίων από το στόμα.
Μείωση 11% του βάρους
Τη μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια στις ΗΠΑ. Τα ευρήματά της ανακοινώθηκαν στο συνέδριο Nutrition 2024 – την ετήσια επιστημονική συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής (ASN).
Όπως είπαν οι ερευνητές στο συνέδριο, εξήγαγαν ελενολικό οξύ από ελιές και το χορήγησαν στα ποντίκια. Μετά από 4-5 εβδομάδες λήψης του οξέος, τα ποντίκια είχαν μείωση κατά 10,7% στην παχυσαρκία τους. Και αυτό, διότι κατανάλωναν πολύ λιγότερη τροφή απ’ ό,τι συνήθως.
Είχε επίσης βελτιωθεί σημαντικό το σάκχαρο (ή γλυκόζη) αίματος και η ευαισθησία του οργανισμού τους στην ινσουλίνη.
Τα ευρήματα αυτά «ανοίγουν τον δρόμο για την ανάπτυξη ασφαλών και φθηνών προϊόντων για τη διαχείριση της παχυσαρκίας και του τύπου 2 διαβήτη», εκτίμησε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Dongmin Liu, καθηγητής Διατροφής του Ανθρώπου στο πανεπιστήμιο.
Η νέα έρευνα έδειξε ακόμα ότι το ελενολικό οξύ δρα διεγείροντας την έκκριση δύο ορμονών από το έντερο. Οι ορμόνες λέγονται GLP-1 και PYY. Σε συνδυασμό μεταξύ τους διεγείρουν το αίσθημα κορεσμού της πείνας και αποτρέπουν την υπερκατανάλωση τροφής. Ρυθμίζουν επίσης τα επίπεδα σακχάρου και τον μεταβολισμό.
Οι επιστήμονες συνεχίζουν την έρευνά τους για να εξακριβώσουν ποια είναι η πιο ωφέλιμη ποσότητα του οξέος και πώς ακριβώς δρα στον οργανισμό.
Πηγή: iatropedia