διεμφυλικος

Αν οι άγγελοι δεν έχουν φύλο, ο Άγγελος της ιστορίας μας είχε, αλλά ήταν φυλακισμένο σε λάθος σώμα. Από αυτή τη «φυλακή» βγήκε, επειδή το ονειρευόταν και το ήθελε από μικρό παιδί.

Ο 37χρονος Άγγελος είναι ένας γνωστός επιχειρηματίας του Ηρακλείου που δέχτηκε να μιλήσει στην «Π» για τη διόρθωση φύλου που έκανε, με σκοπό να βοηθήσει τα νέα παιδιά, μεταφέροντας αυτή του την εμπειρία.

Η ιστορία του είναι συγκινητική, αλλά το ταξίδι του προς την ελευθερία συναρπαστικό. Επέλεξε το όνομά του, όταν ο παππούς του του έλεγε όταν ήταν ακόμα παιδί ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο.

Ως ένας βαθύτατα θρησκευόμενος άνθρωπος,  μας αποκαλύπτει ότι πριν ξεκινήσει το ταξίδι του αυτό, εξομολογήθηκε στον πνευματικό του, μετέλαβε την επόμενη ημέρα και ο ιερέας που τον είχε ακούσει τον αποκάλεσε με το όνομα που έχει τώρα, λέγοντάς του ότι «στο Θεό παραδίδουμε την ψυχή μας κι όχι το σώμα μας».

Αφού σ’ ευχαριστήσω που δέχτηκες να μας μιλήσεις, θα ήθελα να μας πεις κάποια πράγματα για να γνωριστούμε.

«Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό της νότιας Κρήτης. Έμενα χρόνια στην Αλικαρνασσό, όπου διατηρούσα και την επιχείρησή μου, η οποία πλέον λειτουργεί σε άλλη περιοχή».

Σε ποια ηλικία κατάλαβες ότι ήσουν ένα αγόρι, αλλά σε ένα γυναικείο σώμα;

«Από πολύ μικρή ηλικία, από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου. Προέρχομαι από μια οικογένεια που πιστεύει στον Θεό πολύ, όπως κι εγώ. Έτσι λοιπόν, από μικρό παιδί παρακαλούσα τον Θεό να ξυπνήσω μια ημέρα και να είναι όλα διαφορετικά, όπως θα έπρεπε να είναι».

Τι ήταν το διαφορετικό και το σωστό για σένα;

«Να με φωνάζουν με ένα ανδρικό όνομα. Αν και για μένα ένα όνομα δεν κάνει τον άνθρωπο. Σημασία έχει ότι ζούσα σε ένα σώμα που δεν με αντιπροσώπευε ως άνθρωπο. Ανεχόμουν και δεχόμουν κάθε σχόλιο, γυρίζοντας την πλάτη μου, επειδή ο καθένας δεν ήξερε».

Ξέρω ότι δεν θέλεις να αναφερθούμε στους δικούς σου λόγους στο βαφτιστικό σου όνομα. Το όνομα όμως Άγγελος, πώς το επέλεξες;

«Καταρχάς να πω ότι γεννήθηκα με διφυλία, όπως λέμε ερμαφροδισία. Αυτή την ερμαφροδισία την ήξερα εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Δεν το έλεγα όμως,  και φυλάκιζα τον εαυτό μου σε μία κατάσταση που μου επέβαλαν να ζήσω. Οι κλειστές όμως κοινωνίες τότε, αλλά και σήμερα, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις. Νομίζω ότι είναι ηλίθιο όλο αυτό που συμβαίνει, γιατί η ζωή του καθενός είναι δικαίωμά του.  Το όνομα Άγγελος, λοιπόν, προέκυψε από το ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο. Μικρός όταν ήμουν ρωτούσα τον παππού μου ποιοι είναι οι άγιοι και μου εξηγούσε. Του έδειξα και έναν άγγελο και ρώτησα τι είναι; Μου είπε ένας άγγελος. Του έδειξα έναν άγγελο με γυναικεία μορφή κι έναν με ανδρική. Τότε ο παππούς μου είπε ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο».

Έζησες πολλά χρόνια στο χωριό που γεννήθηκες; Πώς ήταν αυτά τα χρόνια;

Έζησα μέχρι την ενηλικίωση. Τον χειμώνα έλειπα όταν σπούδαζα, αλλά το καλοκαίρι επέστρεφα. Έχω τελειώσει αρχιτεκτονική. Όμως ασχολούμαι με την επιχείρησή μου. Όλοι με έλεγαν τότε  αγοροκόριτσο. Όταν άρχισα να μεγαλώνω και γύριζα την πλάτη, έλεγαν άλλους χαρακτηρισμούς, όπως «λεσβία» κοκ. Εκφράσεις που δεν πρέπει να τις λέει κανείς, γιατί κανείς δεν ξέρει τι έχει μέσα στο σπίτι του…».

Είχες πέσει θύμα μπούλιγκ;

«Υπήρχαν κι αυτές οι περιπτώσεις, δυστυχώς. Με αντιμετώπιζαν ως μια άρρωστη κατάσταση. Δεν πτοήθηκα όμως, γιατί τα είχα καλά με τον εαυτό μου».

Οι γονείς σου, η οικογένειά σου πώς σε αντιμετώπισε;

«Κανένας γονέας δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει αμέσως κάτι τέτοιο.  Ένας γονέας κάνει άλλα όνειρα για το παιδί του κι αυτό είναι το μεγάλο λάθος των γονιών. Θα πρέπει να κάνουν όνειρα μέχρι εκεί που τους επιτρέπεται για τα παιδιά τους. Όταν φέρεις ένα παιδί στον κόσμο, δε σημαίνει ότι πρέπει να του ορίσεις και τη ζωή του».

Πότε ξεκίνησες να εκδηλώνεσαι μέχρι να φτάσεις στη διόρθωση φύλου;

«Από πολύ μικρός, από την ηλικία των 9, και δεν υπερβάλλω, σκεφτόμουν ότι μια ημέρα θα το κάνω. Έλεγα, θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί, ότι θα καταφέρω να φτάσω σε κάτι διαφορετικό, για να είμαι εγώ καλά και ας ζήσω έστω λίγο. Αρκεί να έφευγα από τη ζωή και να είχα το σωστό όνομα και όχι αυτό που θέλησαν να μου δώσουν.

Στα 33 μου, εντελώς μόνος, ήταν μια δική μου απόφαση, δεν είχα ενημερώσει κανένα και ξεκίνησα τις πρώτες διαδικασίες. Ήξερα ότι μπορώ να το κάνω μόνος μου. Δεν είχα ανάγκη να με βοηθήσουν».

Μέχρι τα 33 συμπεριφερόσουν ως γυναίκα ή ως άντρας;

«Σαν άντρας. Στην προσωπική μου ζωή και παντού. Σκεφτείτε ότι φορούσα ανδρικά ρούχα, δεν είχα ποτέ γυναικεία. Η φύση αυτή δεν με ενδιέφερε. Μόλις ξεκίνησε να εμφανίζεται το στήθος μου, σταμάτησα να πηγαίνω και στη θάλασσα, την οποία λατρεύω.  Τα σοκ ήρθαν μαζί. Στήθος, περίοδος, όλα μαζεμένα. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι θα πρέπει να κρύβομαι. Ένιωθα ντροπή γιατί φυλάκιζα έναν άνθρωπο μέσα μου και είχα έναν άλλο που δεν ήθελε να ζήσει. Ντρεπόμουν, γιατί στην ουσία σκότωνα δύο ανθρώπους».

Ο κόσμος που ερχόταν στην επιχείρησή σου, όταν  έβλεπε σταδιακά αυτή την αλλαγή πώς αντιδρούσε;«Οι πελάτες της επιχείρησής μου με γνώρισαν με το γυναικείο μου όνομα, με αγάπησαν όταν είχα το γυναικείο μου όνομα. Παίζει ρόλο βέβαια και το πώς θα συμπεριφερθείς απέναντι στον κόσμο.

Δεν μπορείς να επιβάλεις στον άλλο κάτι που εσύ θέλεις να είσαι. Εγώ το χειρίστηκα με αργά βήματα.

Είπα θέλω να ζήσω, αλλά σκεφτόμουν ότι όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Κι ενώ από μικρό παιδί το ονειρευόμουν, ήθελα να το κάνω σε μία ηλικία που θα καταλάβει ο άλλος ότι το κάνω συνειδητά.

Ήθελα πρώτα να με γνωρίσει ο κόσμος με το γυναικείο μου όνομα και να καταλάβει ότι το γυναικείο όνομα δε μου ανήκει. Την αλλαγή μου ο κόσμος δεν την είδε απότομα, αλλά σταδιακά».

Ήταν ακριβή αυτή η  διαδικασία; Πού την έκανες;

«Σημασία δεν έχει το κόστος, γιατί η αξία της ζωής είναι ανεκτίμητη. Η γιατρός μου είναι εδώ στο Ηράκλειο και όλα έχουν γίνει εδώ στην πόλη μας. Δεν είναι ακριβή η όλη διαδικασία όταν θέλεις να την κάνεις σταδιακά, όπως το έκανα εγώ. Τώρα κοστίζει πολύ λιγότερο φαντάζομαι».

Ποια είναι η γνώμη σου για την αλλαγή ταυτότητας στα 15 έτη;

«Καταλαβαίνω ότι ο καθένας πρέπει να επιλέγει την ταυτότητά του. Δε διαφωνώ και στα 15 έτη με τη συγκατάθεση όμως  των γονέων και των επιστημόνων.  Όμως για τη χώρα μας είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβουν. Εγώ από τα 9 ήξερα ποιος είμαι. Φοβόμουν να μιλήσω στην οικογένειά μου και άφησα να περάσει ο χρόνος, ώστε να το κάνω στην κατάλληλη ηλικία. Με τον νόμο δεν είμαι αντίθετος, αρκεί όλο αυτό να υποστηρίζεται από  τους γονείς του ανήλικου  και να υπάρχει ψυχιατρική και ψυχολογική παρακολούθηση από ειδικούς. Αν ήμουν τώρα 15 ετών, θα περίμενα να πάω 18 ετών, να μιλήσω στους γονείς μου και να το κάνω».

Νομικά έχεις κάνει όλες τις διαδικασίες που αναφέρουν ότι είσαι άντρας;

«Ναι τις έχω κάνει, έχει γίνει το δικαστήριο, έχει βγει η απόφαση. Μέσα στο μήνα ξεκινώ και αλλάζω όλα μου τα έγγραφα. Για μένα ο Θεός μού έκανε το ωραιότερο δώρο της ζωής μου… Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε την ημέρα των γενεθλίων μου. Έκλαιγα, γονάτισα κι ευχαριστούσα τον Θεό. Έλεγα και τώρα (τότε) να πεθάνω δεν με πείραζε».

Τώρα έχεις μια σχέση με μια κοπέλα. Ποια είναι τα όνειρά σου;

«Θα κάνω οικογένεια και παιδιά. Μπορούμε βιολογικά, και με άλλους τρόπους, αλλά υπάρχουν και ορφανά παιδιά. Με όποιον τρόπο αποφασίσει ο Θεός. Όταν θα γίνω πατέρας, θα μιλήσω για τη ζωή μου στα παιδιά μου, ώστε να ξέρουν τα πάντα».

Καταλαβαίνω ότι πιστεύεις πολύ στον Θεό. Η στάση της εκκλησίας που είναι αντίθετη σε όλο αυτό, σε στεναχωρεί;

«Πριν ξεκινήσω όλη αυτή τη διαδικασία, νήστεψα, εξομολογήθηκα στον πνευματικό μου. Του είπα τα πάντα και το τι προτίθεμαι να κάνω. Την επόμενη ημέρα που πήγα και κοινώνησα, ο ιερέας δε με είπε με το βαπτιστικό μου όνομα, με είπε Άγγελο. Μου είπε ότι την ψυχή μου θα παραδώσω στον Θεό, όχι το σώμα μου».