Αποπνέει μία αύρα δροσιάς και δεν οφείλεται μονάχα στο νεαρό της ηλικίας της. Είναι αυθόρμητη και παρορμητική, απολαμβάνει αυτό που ζει σήμερα, αφού είναι μοναδικό! Η Ηρακλειώτισσα Κατερίνα Παπαδάκη, μόλις αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και την επέλεξαν να πρωταγωνιστήσει στην παράσταση «Καληνύχτα Μαργαρίτα», στο πλευρό του Γιώργου Νινιού.
«Δεν έχω πλήρη συναίσθηση του τι και πώς και δεν θέλω προς το παρόν να την αποκτήσω. Θέλω να κάνω αυτό που μου ζητήθηκε να κάνω όσο πιο σωστά μπορώ και με όση περισσότερη χαρά γίνεται» αναφέρει σε συνέντευξή της στην «Π».
Η συνέντευξη
Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
-Η πρώτη σας επαφή με το κοινό έρχεται μέσα από έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, σε μια ξεχωριστή παράσταση. Ποια είναι τα συναισθήματά σας για αυτή σας την επιτυχία;
«Χαίρομαι που κατάφερα να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Αυτό είναι μια αλήθεια. Χαίρομαι που συναναστρέφομαι με άτομα που εκτός από επαγγελματίες ηθοποιοί είναι και άνθρωποι – ορισμένοι απ’ αυτούς πλέον φίλοι- και χαίρομαι που με εμπιστεύτηκαν για όλο αυτό το μεγάλο για εμένα ‘’πράγμα’’.
Δεν έχω πλήρη συναίσθηση του τι και πώς και δεν θέλω προς το παρόν να την αποκτήσω. Θέλω να κάνω αυτό που μου ζητήθηκε να κάνω όσο πιο σωστά μπορώ και με όση περισσότερη χαρά γίνεται. Μου αρέσει αυτή η δουλειά και έχω πολύ ενθουσιασμό αυτή τη στιγμή μέσα μου. Και πολύ άγχος επίσης.
-Πώς λάβατε την απόφαση να ακολουθήσετε το επάγγελμα του ηθοποιού; Υπήρχε κάποιο ερέθισμα στο περιβάλλον σας; Ήταν όνειρο ζωής ή απόφαση της στιγμής που καθόρισε τη ζωή σας;
«Αχ, πάντα σε αυτό το ερώτημα δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Ξέρω πως συνέβαλαν οι γονείς μου σε όλο αυτό, γράφοντάς με σε ένα θεατρικό εργαστήρι όταν ήμουν μικρή. Το αναζήτησα ξανά, λίγο μεγαλύτερη το θέατρο και τελικά μέσα στην πρεμούρα των πανελληνίων και του μηχανογραφικού είπα «Αυτό θέλω να κάνω». Τώρα τι θα γίνει, θα δείξει. Πάντως ήταν τελικά και όνειρο ζωής αλλά ταυτόχρονα και απόφαση της στιγμής. Είναι ακόμη θολό μέσα στο κεφάλι μου.
Η βάση μας στο Ηράκλειο
-Στα πλάνα σας υπάρχει η επιστροφή στο Ηράκλειο ή θα μοιράζεστε ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Πώς ονειρεύεστε το μέλλον σας;
«Στο Ηράκλειο είναι το σπίτι μου, η βάση μου σε κάθε περίπτωση. Είναι ένα περίεργο επάγγελμα, στο οποίο δεν ξέρεις τι ακριβώς σου ξημερώνει. Ό,τι και να σκεφτώ δεν σημαίνει ότι θα πραγματοποιηθεί κιόλας. Σκέφτομαι και την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, στην οποία έχω να τελειώσω ακόμα μια σχολή ούτως ή άλλως. Δε θέλω όμως να σκέφτομαι καθόλου το πού θα πάω και τι θα κάνω. Προς το παρόν είμαι στη Θεσσαλονίκη, είμαι σε αυτήν την παράσταση, όπου περνάω υπέροχα, και τελειώνουμε, αν όλα πάνε καλά, κάπου προς το Πάσχα. Έπειτα θα δείξει. Ελπίζω να πάνε όλα όμορφα σε παρόν και μέλλον!» -Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, δεδομένης και της γενικότερης οικονομικής κατάστασης που επικρατεί. Τι θεωρείτε πως χρειάζεται για να μπορέσετε να σταθείτε στομ χώρο; Πρέπει να έχετε ένα «γερό» στομάχι;
«Πρέπει να σου αρέσει αυτό που κάνεις, αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα. Αυτή τη στιγμή εγώ είμαι τυχερή. Του χρόνου μπορεί να μη βρίσκω δουλειά σε αυτόν τον τομέα και να δουλεύω κάπου σαν σερβιτόρα ή δεν ξέρω τι άλλο..
Συνεπώς ναι, θέλει γερό στομάχι. Είναι ένα ανασφαλές περιβάλλον το θέατρο, αλλά αυτός είναι και ένας λόγος που μου αρέσει. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και τελικά παλεύεις διαρκώς για κάτι. Λειτουργούν μυαλό και σώμα για επιβίωση. Όσο για τον ανταγωνισμό, ναι, ξέρω ότι υπάρχει αλλά προς το παρόν εγώ δεν τον έχω βιώσει, οπότε δεν έχω να πω κάτι. Απ’ την άλλη και πού δεν υπάρχει;
-Μόλις αποφοιτήσατε από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, ποια συμβουλή καθηγητών σας κρατάτε περισσότερο;
«Πάρα πολλές συμβουλές μού έρχονται στο μυαλό. Δε μπορώ να επιλέξω μια. Οι πιο βασικές για μένα είναι το ‘’κουπί’’, το “αναπνέουμε’’ και το ‘’Τι κάνουν οι άνθρωποι; Αντιδράνε! ‘’. Παραλίγο να ξεχάσω το ‘’Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν’’, χαχα. Ευχαριστώ πολύ».