Το ζεϊμπέκικο Βρέχει φωτιά στη στράτα μου είναι ένα από τα πιο γνωστά κι αγαπημένα ζεϊμπέκικα της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Πρόσφατα μάλιστα βραβεύτηκε ως ένα από τα δέκα καλύτερα τραγούδια του περασμένου αιώνα. Οι στίχοι ανήκουν στο Λευτέρη Παπαδόπουλο, η μουσική στον Μίμη Πλέσσα που ήταν κι ένας από τους βασικούς συνεργάτες της Finos Films για την οποία και γράφτηκε το τραγούδι. Την ερμηνεία του τραγουδιού είχε αναλάβει ο Στράτος Διονυσίου.
Το τραγούδι Βρέχει φωτιά στη στράτα μου ντύνει μουσικά τη σκηνή της ταινίας του Νίκου Φώσκολου «Ορατότης μηδέν», η οποία είχε γραφτεί βασισμένη στην πραγματική ιστορία του αδερφού του Νίκου Κούρκουλου, που πρωταγωνιστεί στην ταινία. Λίγο πριν την ταινία, ο αδερφός του Νίκου Κούρκουλου είχε χαθεί σε ναυάγιο στη Βενεζουέλα κι ο ηθοποιός βρίσκονταν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Και φαίνεται πως όλες οι συγκυρίες συνέβαλαν στο να γίνει το βαρύ ζεϊμπέκικο των Πλέσσα – Παπαδόπουλου, ένα από τα πιο γνωστά κι αγαπημένα τραγούδια της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Ο ίδιος ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, εξηγεί την ιστορία του τραγουδιού, η οποία και συγκλονίζει.
«Όλα ξεκίνησαν από ένα τηλεφώνημα που μου έκανε ο Νίκος Φώσκολος» περιγράφει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και συνεχίζει:
”Γυρίζω μια ταινία”, μου είπε, ”με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο. Θα έχει τίτλο: Ορατότης Μηδέν. Τη μουσική τη γράφει ο Μίμης Πλέσσας. Σε μια κορυφαία στιγμή του έργου, ο πρωταγωνιστής βάζει φωτιά σε όλα τα υπάρχοντά του από αγανάκτηση και απελπισία. Το τραγούδι, που το βιάζομαι πολύ, πρέπει απαραιτήτως να έχει το στίχο ”κύμα πικρό στην πλώρη μου”, γιατί αυτή η φράση περιλαμβάνεται στο σενάριο. Σου στέλνω, λοιπόν, το σενάριο και περιμένω το τραγούδι.”
Πήρα το σενάριο, το μελέτησα και συμφωνήσαμε με τον Πλέσσα το τραγούδι να είναι ένα βαρύ ζεμπέκικο. Ο Μίμης Πλέσσας είχε πλήρη θεωρητική κατάρτιση, δεν είχε όμως παραστάσεις από μπουζουξίδικα, ούτε μυρωδιές και ατμόσφαιρα από τέτοια μαγαζιά.
Τον πήγα στο ”Σου Μου” που βρισκόταν κάτω από το ποτάμι. Εκεί τραγουδούσε ο Στράτος Διονυσίου. Τον πήγα και σ’ ένα άλλο μαγαζί, κάπου προς την Καλλιθέα, με πρωταγωνιστή, μπουζουξή και τραγουδιστή, τον περίφημο Πρόδρομο Τσαουσάκη, που ήταν δάσκαλος του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη.
Ήταν αρκετά αυτά τα δύο ”μαθήματα” για να μπει ο πανέξυπνος και με μεγάλο ταλέντο Πλέσσας στο πνεύμα. Έτσι, όταν του έδωσα τους στίχους για το Βρέχει φωτιά στη στράτα μου, ήταν έτοιμος να πετάξει. Γι’ αυτό άλλωστε κι έγραψε ένα καθαρόαιμο ζεμπέκικο, που σ’ ένα πρόσφατο διαγωνισμό θεωρήθηκε ως ένα από τα δέκα καλύτερα του περασμένου αιώνα.
Βρέχει Φωτιά στη στράτα μου
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου,
φωτιά που μ’ έχει κάψει,
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δεν θα κλάψει.
Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα,
ούτε αδερφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα.
Η ζωή εδώ τελειώνει,
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ’ τα χείλη μου.
Λευτέρης Παπαδόπουλος