Άνω κάτω έκανε τη ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς με το μπουρλότο που έριξε την ώρα που στην Ολομέλεια της Βουλής υπουργοί και γαλάζια στελέχη έδιναν τη μάχη του προϋπολογισμού.
Στην κυβέρνηση ωστόσο, δεν αναμένουν εκπλήξεις στην ψήφιση της τροπολογίας, την προσεχή Τρίτη, αν και εφόσον τεθεί από την αντιπολίτευση αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας, εκτιμώντας πως η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι «συμπαγής» και δεν θα υπάρξουν διαρροές. Αλλά ακόμη, κι αν υπάρξουν θα είναι ελάχιστες επιμένουν, με πιθανότερη την αποχή του Αντώνη Σαμαρά και του βουλευτή Μεσσηνίας Μίλτου Χρυσομάλλη.
Σε αυτό καταλήγουν οι διερευνητικές συζητήσεις που έγιναν στη Βουλή για παν ενδεχόμενο, μετά τη σκληρή δήλωση του πρώην πρωθυπουργού. Ανοιχτό πάντως, παραμένει το ενδεχόμενο να υπάρξουν ορισμένες συμβιβαστικές τροποποιήσεις στην τροπολογία για να αποφευχθούν «εκτροπές».
Κανένα σχόλιο δεν κάνουν άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον Αντώνη Σαμαρά για όσα ο Άδωνις Γεωργιάδης ανέφερε στη Βουλή, προσπαθώντας να σχοινοβατήσει ανάμεσα στο κυβερνητικό του καθήκον και του λατρευτού του, όπως είπε, προέδρου. Άλλωστε, επανέλαβε τα όσα είχε πει νωρίτερα στην επιτροπή.
Από τη μια μπιζάρισαν την τροπολογία για τη χορήγηση νέου τύπου άδειας διαμονής για εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών που κατατέθηκε στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και από την άλλη προσπάθησαν να διευρύνουν το ρήγμα δηλώνοντας ότι θα καλύψουν με τις ψήφους τους το «κενό». Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δηλώσεις της, η Θεοδώρα Τζάκρη εξέφρασε την ελπίδα η ΝΔ να μην υποκύψει στις ακροδεξιές κραυγές».
Θετικά βλέπουν την τροπολογία Καιρίδη στο ΠΑΣΟΚ και θυμίζουν ότι κατά καιρούς βουλευτές του επισημαίνουν εδώ και χρόνια την ανάγκη να προχωρήσει μια τέτοια ρύθμιση, όπως και στο ΚΚΕ αλλά υπό προϋποθέσεις. Στον Περισσό ζητούν την απάλειψη της φράσης που συνδέει την άδεια εργασίας με την άδεια διαμονής. Στην ίδια γραμμή κινείται και η Νέα Αριστερά, δηλώνοντας πως εάν δεν αλλάξει το άρθρο δεν θα στηρίξουν.
Τα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ, ζητούν κι αυτά μετά τον Αντώνη Σαμαρά την απόσυρση της τροπολογίας. Ελληνική Λύση, Σπαρτιάτες και Νίκη θα καταψηφίσουν, χαρακτηρίζοντας τη ρύθμιση «απαράδεκτη».
Η τροπολογία Καιρίδη κατατέθηκε στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο του Άδωνι Γεωργιάδη που εισάγεται τη Δευτέρα, μια ημέρα μετά την ψήφιση του νέου κρατικού προϋπολογισμού και την ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής. Η συζήτηση έχει προγραμματιστεί να διαρκέσει δύο ημέρες.
Πως ξεκίνησαν όλα
Ήταν στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου όταν οι Financial Times έριχναν μια «βόμβα μεγατόνων» σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας, η κυβέρνηση σχεδίαζε να προχωρήσει στη νομιμοποίηση περίπου 300.000 μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα και των οποίων οι άδειες παραμονής είχαν λήξει ή δεν διέθεταν τα απαραίτητα χαρτιά. Μάλιστα, σημείωναν οι FT, για το θέμα είχε κάνει σχετική εισήγηση στο ΚΥΣΕΑ ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Δημήτρης Καιρίδης, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι οι μετανάστες αυτοί θα απορροφούνταν σε διάφορους τομείς της οικονομίας, εντάσεως εργασίας, όπου παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις σε εργατικά χέρια.
Όπως ήταν φυσικό, η είδηση «έσκασε» με πάταγο και προκάλεσε έντονες αναταράξεις, τόσο στο πιο «σκληρό» δεξιό ακροατήριο της κυβέρνησης, όσο και στα κόμματα στα δεξιά της ΝΔ, τα οποία βρήκαν ευκαιρία να ασκήσουν αντιπολίτευση με τους γνωστούς τους τρόπους. Τελικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, κλήθηκε να παίξει το ρόλο του… πυροσβέστη, διαψεύδοντας τις πληροφορίες του δημοσιεύματος και λέγοντας ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει την «αυστηρή αλλά δίκαιη» πολιτική της για το μεταναστευτικό. Όσο για το ζήτημα της έλλειψης εργατικών χεριών π.χ. στον τομέα της γεωργίας, παρέπεμψε σε διακρατικές συμφωνίες και σε τακτικό τρόπο άφιξης εργατών από άλλες χώρες.
«Πριν αλέκτωρ φωνείσαι», ωστόσο, τα υπουργείο Μετανάστευσης και Εργασίας με κοινή απόφασή τους ανακοίνωσαν ότι προχωρούν σε νομιμοποιήσεις περίπου 30.000 μεταναστών που βρίσκονται εντός Ελλάδας, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, προκαλώντας τη μήνι του πρώην πρωθυπουργού και πρώην προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος με πολύ σκληρή δήλωσή του που μοιράστηκε στα ΜΜΕ αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «η αιφνιδιαστική κατάθεση τροπολογίας που χορηγεί “νέου τύπου άδεια διαμονής για εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών”, είναι λανθασμένη. Στην πράξη νομιμοποιεί όλους τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και 3 χρόνια! Και μάλιστα, συλλήβδην, δίχως ουσιαστικό έλεγχο της ταυτότητας κάθε ενός από την Πολιτεία».
Οι συναρμόδιοι υπουργοί Μετανάστευσης, Δ. Καιρίδης, και Εργασίας, Άδωνις Γεωργιάδης, προσπάθησαν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις που προκάλεσε η πολύ σκληρή παρέμβαση Σαμαρά, με τον πρώτο να δηλώνει ότι «δεν υπάρχει αλλαγή στο νομοθετικό πλαίσιο ωστόσο άπαξ και για κάποιους μήνες δίνουμε το δικαίωμα σε αυτούς που ήδη υπάρχουν στην Ελλάδα, οι οποίοι επί το πλείστον δεν ήρθαν παράνομα, απλά έληξαν οι άδειες διαμονής τους. Εμείς ερχόμαστε και λέμε σε αυτούς τους ανθρώπους αφού ήταν εδώ επί τρία χρόνια να εργαστούν. Γίνεται ενδελεχής έλεγχος σε αυτά τα άτομα» και να προσθέτει ότι «τροποποιήσαμε ρύθμιση της κυβέρνησης Σαμαρά του 2014. […] Δεν νομιμοποιούμε κανέναν. Βάζουμε στο δρόμο όλους αυτούς τους ανθρώπους αν πληρούν τις προϋποθέσεις να παραμείνουν».
Από την πλευρά του, ο Ά. Γεωργιάδης, απο τη Βουλή σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «παραμένουν τα επτά χρόνια. Το ξαναλέω, δεν αλλάζουμε τα επτά χρόνια σε τρία όπως γράφεται. Τα επτά χρόνια παραμένουν. Τι κάνουμε; Δίνουμε μια άπαξ ευκαιρία σε όσους έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, παρανόμως ελθόντες, λαθρομετανάστες, οι οποίοι έχουν βεβαία χρονολογία διαμονής. Τι θα πει βεβαία χρονολογία; Αίτηση παροχής ασύλου. Νοσηλείας σε ένα νοσοκομείο. Ένα τραπεζικό έμβασμα το οποίο δείχνει ότι πράγματι στην Ελλάδα χρησιμοποίησε τα στοιχεία τους. Κάτι που αποδεικνύει ότι πράγματι έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια. Και αυτοί οι άνθρωποι, αν έχουμε συμπληρώσει την τριετία μέχρι 30 Νοεμβρίου του 2023, θα μπορούν να πάρουν, προσέξτε, άδεια διαμονής και άδεια εργασίας».
Φυσικά, όλα αυτά δεν αλλάζουν τις εντυπώσεις που έχουν ήδη δημιουργηθεί και προκαλούν έντονο προβληματισμό στην κυβέρνηση, η οποία μετά από ένα – κατά γενική ομολογία – πολύ δύσκολο πρώτο εξάμηνο της νέας θητείας της βρίσκεται και πάλι εντός μιας κρίσης και, μάλιστα, στο εσωτερικό του ίδιου του κυβερνώντος κόμματος. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την κατά καιρούς σκληρή ρητορική για το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μια πραγματικότητα που απαιτεί ρεαλισμό για τη διαχείρισή της. Και αυτή δεν είναι άλλη από την καταγεγραμμένη και σε ορισμένες περιπτώσεις οξεία έλλειψη εργατικών χεριών για τομείς που έχουν απαιτήσεις εντάσεως εργασίας, όπως ο αγροτικός.
Λίγο-πολύ, ο υπουργός Εργασίας περιέγραψε την κατάσταση στην ομιλία του λέγοντας: «Έχει σήμερα η Ελλάδα πρόβλημα ελλείμματος εργατικών χειρών; Τεράστιο είναι η απάντηση. Υπάρχει τρόπος να λυθεί το πρόβλημα των εργατών γης ή των ανειδίκευτων εργατών από τον εγχώριό μας πληθυσμό;[…] Έξι μήνες έχω προσπαθήσει να δω αν υπάρχει κάποιος τρόπος και κάποια πολιτική που θα ωθούσε πραγματικά τους συμπολίτες μας να γίνουν εργάτες γης», προσθέτοντας, μάλιστα ότι «η χώρα δεν έχει χρόνο για χάσιμο, να το ξεκαθαρίσω. Δεν ισχυρίζομαι ότι η συγκεκριμένη διάταξη θα λύσει το πρόβλημα της ελλείψεως εργατικών χειρών, μια μικρή ασπιρίνη είναι. Το πρόβλημα της ελλείψεως εργατικών χειρών, κυρίως στις αγροτικές εργασίες και στην κατασκευή, που είναι τα μεγάλα προβλήματα και εν μέρει στη βιομηχανία, θα λυθεί μόνο με νόμιμες μετακλήσεις εργαζομένων από το εξωτερικό».
Στην ουσία η Ελλάδα έχει ανάγκη από εργατικά χέρια, κάτι που η κυβέρνηση έχει ήδη παραδεχθεί. Επίσης, έχει αναγνωρίσει ότι οι διακρατικές συμφωνίες μπορεί να προχωρούν, αλλά υπάρχουν δυσκολίες στην εφαρμογή τους. Παράλληλα, δέχεται πιέσεις από παράγοντες της οικονομίας να πάρει αποφάσεις ώστε να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Οπότε, λύσεις όπως αυτή της ρύθμισης που προκάλεσε τη συγκεκριμένη ένταση φαίνονται ως οι πιο, ας πούμε, βολικές στην παρούσα φάση. Ωστόσο, κάτι η σκληρή ρητορική για το μεταναστευτικό, κάτι οι διάφορες τάσεις εντός ΝΔ, κάτι οι… εκ δεξιών πιέσεις, προκαλούν ένα πολιτικό πρόβλημα που θα χρειαστεί λεπτούς χειρισμούς για να λυθεί χωρίς να προκαλέσει ζημιά.