Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά σημαντικές αξίες, ηθικές αρχές και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή. Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.
Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «Βους επί γλώσσης»
Πολλές φορές ακούμε τη φράση «Βους επί γλώσσης». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Την χρησιμοποιούμε για τους ανθρώπους που δωροδοκούνται προκειμένου να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό.
Η φράση προήλθε από τα νομίσματα των αρχαίων Αθηνών τα οποία απεικόνιζαν το βόδι. Την φράση αναφέρει ο Αισχύλος στην τραγωδία του Αγαμέμνων στίχος 36 «Τα δ’ άλλα σιγώ. Βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν» λέει ο σκοπός, όταν είδε τις φωτιές στην άλωση της Τροίας. Σύμφωνα δε με τον Ησύχιο: «βους επί γλώσσης βέβηκε» = παροιμία. (Πάπ. βιβλ. 34. σελ. 27). Δηλαδή «ένα μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα».
Συνοψίζοντας, οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό γνώσης και σοφίας. Είναι ο καθρέφτης του λαϊκού μας πνεύματος, αποτυπώνοντας την κοσμοθεωρία, τις αξίες και την καθημερινότητα των προγόνων μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τις μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές.
πηγή: FOXreport.gr