Στη νεολαία θα εστιάσει τις δράσεις της η γιατρός, κ. Ευτυχία Όλοφσον-Σαβιολάκη, η οποία αναδείχτηκε νέα πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κρητών Ευρώπης. Σε συνέντευξή της στην «Π» μιλά για τους στόχους της θητείας της, τη ζωή στο Αμβούργο και συγκρίνει το ελληνικό με το γερμανικό σύστημα υγείας.
«Η Γερμανία σίγουρα δεν είναι η Γη της Επαγγελίας. Δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν τα απαραίτητα προσόντα, είναι συνεπείς και έχουν όρεξη για δουλειά να βρουν μια θέση εργασίας με έναν μισθό που θα τους εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή. Δεν θα πλουτίσουν όμως», τονίζει.
Η συνέντευξη
Η συνέντευξη που παραχώρησε στην «Π» έχει ως εξής:
Κατ’αρχάς, μιλήστε μας για τους στόχους της θητείας που μόλις ξεκίνησε και το γεγονός ότι λάβατε τα ηνία από τον κ. Επιτροπάκη.
«Πρωταρχικός στόχος είναι να εμβαθύνουμε τη συνεργασία της ΠΟΕ με τα πρωτοβάθμια όργανα που είναι οι Σύλλογοι καθώς και των Συλλόγων μεταξύ τους και να προβούμε σε κοινές δράσεις. Δράσεις με τις οποίες θα προβληθεί ακόμη πιο δυναμικά η παράδοση, ο πολιτισμός και η ιστορία του όμορφου νησιού μας, της Κρήτης, στην Ευρώπη. Είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχει σε αυτά η νεολαία μας, την οποία θέλουμε και να ενισχύσουμε.
Πήρα την σκυτάλη από τον κύριο Επιτροπάκη, τον οποίο και θαυμάζω για τη δύναμη της ψυχής του και την προσφορά του επί 23ετίας στην ΠΟΕ.
Χρειάζομαι την εμπειρία του και την υποστήριξή του και χαίρομαι που έχει τη διάθεση να σταθεί διπλά μας στα νεογιλά βήματα του νέου διοικητικού».
Ζείτε στη Γερμανία τα τελευταία 23 χρόνια, εγκατασταθήκατε πριν από την κρίση. Είδατε να αλλάζει το κλίμα όσον αφορά τη συμπεριφορά απέναντι στους Έλληνες τα χρόνια που μεσολάβησαν ως σήμερα;
«Τα πρώτα χρόνια της κρίσης και λόγω της αρνητικής προβολής, όχι μόνο της χώρας αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού, σε εφημερίδες, με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, όπως οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, απατεώνες, διεφθαρμένοι, αντιμετωπίσαμε και μια αρνητική, αποδοκιμαστική στάση από κάποιους. Οι περισσότεροι όμως ενδιαφέρονταν να μάθουν πώς είναι τα πράγματα από τη δική μας την πλευρά και έτσι ερχόμασταν καθημερινά σε διάλογο».
Οι Έλληνες έρχονται κατά κύματα στη Γερμανία ή όχι; Οι ευκαιρίες είναι περισσότερες εκτός Ελλάδας, τελικά; Δεδομένου ότι πολύς κόσμος βλέπει τη Γερμανία σαν τη Γη της Επαγγελίας.
«Τα τελευταία χρόνια έρχονται ολοένα και περισσότεροι Έλληνες ελπίζοντας ότι στη Γερμανία θα έχουν ένα καλύτερο μέλλον.
Πραγματικά, υπάρχουν εδώ ευκαιρίες για εργασία σε αρκετούς τομείς, όπως τον ιατρικό, νοσηλευτικό, την πληροφορική, στον ψηφιακό κλάδο, γενικά στα επαγγέλματα τεχνολογίας, τις μεταφορικές εταιρείες κλπ. Πολύ δύσκολα είναι τα πράγματα για τους ανειδίκευτους εργάτες, ιδίως αν δεν γνωρίζουν τη γλώσσα.
Η Γερμανία σίγουρα δεν είναι η Γη της Επαγγελίας.
Δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν τα απαραίτητα προσόντα, είναι συνεπείς και έχουν όρεξη για δουλειά να βρουν μια θέση εργασίας με έναν μισθό που θα τους εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή. Δεν θα πλουτίσουν όμως. Το κόστος ζωής είναι υψηλό».
Πώς θα περιγράφατε τη ζωή στο Αμβούργο, σε σχέση με την Κρήτη ή την Αθήνα;
«Έχω φύγει πολλά χρόνια από την Ελλάδα. Τότε ήμουν πολύ νέα και ήταν η εποχή πριν την κρίση. Η ζωή ήταν τότε πιο ξέγνοιαστη.
Αυτό που διαφέρει στη Γερμανία είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και η έλλειψη του αυθορμητισμού.
Όλα πρέπει να είναι απόλυτα προγραμματισμένα. Υπάρχει μεγάλη ρουτίνα, την οποία εγώ προσωπικά δεν έχω, λόγω της συνεχούς συμμετοχής μου στα κοινά.
Το Αμβούργο είναι μια πολύ όμορφη πόλη που την αγαπώ σαν δεύτερή μου πατρίδα».
Ως γιατρός, πώς κρίνετε το γερμανικό σύστημα υγείας σε σύγκριση με το ελληνικό;
«Υπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία.
Τα ιατρεία έχουν σύμβαση με τα ταμεία. Με το σύστημα της ηλεκτρονικής κάρτας χωρίς βιβλιάριο είναι τα πράγματα πιο εύκολα. Λειτουργεί το σύστημα του οικογενειακού γιατρού, ο οποίος παραπέμπει αν το κρίνει αναγκαίο για περαιτέρω εξετάσεις σε κάποιον ειδικό γιατρό.
Πλην όμως, επειδή είναι κλειστό το επάγγελμα του γιατρού και, ανάλογα με την ειδικότητα και την περίσταση, μπορεί να περάσουν ακόμη και μήνες για να βρεθεί ραντεβού. Το παραπεμπτικό από τον οικογενειακό γιατρό μπορεί να επισπεύσει τη διαδικασία σε περίπτωση ανάγκης.
Τα νοσοκομεία είναι οργανωμένα και κατά κανόνα σύγχρονα εξοπλισμένα, υπάρχει σχετική καθαριότητα, το νοσηλευτικό προσωπικό, παρόλο που είναι αριθμητικά μικρό, πρέπει να αναλάβει την περίθαλψη των ασθενών και δεν υπάρχουν όπως στην Ελλάδα αποκλειστικές νοσοκόμες.
Δεν μένουν τη νύχτα συγγενείς στα νοσοκομεία. Δεν επιτρέπεται, εκτός και αν κανείς πληρώσει το κρεβάτι. Για τα παιδιά μέχρι 8 ετών δικαιολογεί το ασφαλιστικό ταμείο τα έξοδα για τη διαμονή της μητέρας ή του πατέρα.
Το ιατρικό προσωπικό στα νοσοκομεία είναι περιορισμένο και έχει την ευθύνη για πολύ μεγαλύτερο αριθμό ασθενών, όποτε ο χρόνος ανά ασθενή είναι πολύ μικρός.
Είτε στο ιατρείο είτε στο νοσοκομείο θα δοθεί μεγάλη προσοχή στο κόστος, τόσο των εξετάσεων όσο και της φαρμακευτικής αγωγής.
Είναι απαραίτητη η πλήρης καταγραφή και αιτιολόγηση των πεπραγμένων (αυτό αφαιρεί το χρόνο από τον ασθενή) διότι γίνεται έλεγχος από τα ταμεία και είναι πολύ πιθανόν εκτός από περικοπές να ζητήσουν αναδρομικά την επιστροφή του κόστους και να επιβάλλουν πρόστιμα. Η ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων έχει το αποτέλεσμα το κέρδος να έχει μεγάλη βαρύτητα.
Πολύ θετικό είναι ότι ο κάθε ασθενής θα πάρει πλήρες ενημερωτικό σημείωμα μετά τη νοσηλεία του. Αυτό ισχύει και για τα ιατρεία.
Υπάρχουν και πολλά άλλα. Ιδίως το σύστημα ειδίκευσης των γιατρών εκτιμώ ότι δεν είναι τόσο οργανωμένο όπως θα έπρεπε. Συγκριτικά θεωρώ ότι στην Ελλάδα η επίβλεψη των ειδικευομένων ιατρών, τουλάχιστον όπως εγώ την γνώρισα, ήταν πιο ουσιαστική. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι η Ελλάδα δεν υστερεί σε εκλεκτούς ιατρούς και αξιόλογο νοσηλευτικό προσωπικό που παλεύουν πραγματικά για την σωστή αντιμετώπιση και τη θεραπεία των ασθενών με έναν συχνά πιο ανθρώπινο τρόπο».
Ποια είναι η σχέση σας με την Κρήτη; Έρχεστε συχνά στο νησί;
«Λατρεύω την Κρήτη. Το ίδιο και η οικογένειά μου. Ερχόμαστε κάθε χρόνο».
Χανιά, Αθήνα, Αμβούργο…
Γεννήθηκε το 1971 και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Είναι παντρεμένη με τέσσερα παιδιά, ο σύζυγός της είναι Γερμανός δικηγόρος.
Κατάγεται από τα Χανιά.
Σπούδασε στην Ιατρική Αθηνών (1989-1995), υπηρέτησε το αγροτικό της στα Χανιά (1996).
Ξεκίνησε ειδικότητα στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο (1997).
Εγκαταστάθηκε στη Γερμανία τον Δεκέμβριο του 1997, εργάστηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Βερολίνου ως επιστημονική συνεργάτιδα το διάστημα 1998-2000.
Το 2001 ξεκίνησε την ειδικότητα στο Βερολίνο. Οικογενειακώς εγκατασταθήκαν στο Αμβούργο από το 2002, όπου και συνέχισε την ειδικότητα.
Έχει την ειδικότητα του Γενικού Γιατρού. Έχει εργαστεί πολλά χρόνια στον τομέα της Καρδιολογίας και Αγγειολογίας και τώρα εξειδικεύεται στη Διαβητολογία.
Ασχολείται με τα κοινά από τα φοιτητικά της χρόνια.
Στη Γερμανία ήταν μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Βερολίνου. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Γονέων και Κηδεμόνων Χαρμπουργκ (προάστιο του Αμβούργου), είναι πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Αμβούργου και Περιχώρων «η Κρήτη» (έχει την επιμέλεια και του χορευτικού στο οποίο μεταξύ άλλων τόσο η ίδια όσο και όλα της τα παιδιά χορεύουν).
Επίσης, έχει τελέσει σύμβουλος στο Περιφερειακό Συμβούλιο στην περιφέρεια που κατοικεί, και είναι υποψήφια βουλευτής για τις προσεχείς εκλογές στο κρατίδιο του Αμβούργου.