Μια φράση από ένα ποίημα του Χόρχε Λουί Μπόρχες, τον οποίο αγαπά πολύ δίνει τον τίτλο στην έκθεση της ζωγράφου Μαρίας Γρηγοριάδη, που χθες το βράδυ άνοιξε τις πύλες της στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου. “Ενας άνθρωπος που μου μοιάζει” εκφράζει τον τρόπο που η καλλιτέχνις αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τη θέση της σ’ αυτόν.
Το νησί και η Ιστορία του έχουν παίξει τον δικό τους σημαντικό ρόλο στον τρόπο που η Μαρία Γρηγοριάδη αφηγείται τις ιστορίες της.
“Το γεγονός ότι από παιδί έχω περπατήσει σ’ αυτόν τον τόπο -τονίζει μιλώντας στην “Π” – περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, βοήθησε να ανακαλύψω και να αγαπήσω τα πολύ μικρά πράγματα, λουλούδια, ζωύφια κ.λπ. Από παλιά έχει αναφερθεί σε κριτικές πως στη δουλειά μου είναι πρόδηλη η κρητική – μινωική μου καταγωγή».
Όσον αφορά στην κρίση και το κατά πόσο επηρεάζει τη θεματολογία της, η γνωστή ζωγράφος επισημαίνει ότι η κρίση και ιδιαίτερα η κρίση αξιών δεν είναι τωρινή υπόθεση.
“Ανέκαθεν εντόπιζα -υπογραμμίζει- μετατόπιση του ενδιαφέροντος στα επουσιώδη. Θέλω πάντως τα έργα μου να αποπνέουν μία ανάταση να τραβούν το βλέμμα ψηλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Γρηγοριάδη είναι η εξής:
“Πρέπει να έχουμε συνεχώς την επίγνωση του μικρόκοσμου που ο καθένας μας είναι κλεισμένος”
“Ενας άνθρωπος που μου μοιάζει” είναι ο τίτλος της τελευταίας σας έκθεσης. Γιατί και πώς αποτέλεσε πηγή έμπνευσης;
Είναι φράση παρμένη από ένα ποίημα του Χόρχε Λουί Μπόρχες που αγαπώ πολύ. Εκφράζει τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη θέση μου στον κόσμο. Κλεισμένοι ο καθένας σε ένα μικρόκοσμο του οποίου πρέπει να έχουμε συνεχώς επίγνωση για να μη χάνεται το μέτρο.
-Κάποια από τα έργα σας είναι μνημειακών διαστάσεων. Γιατί επιλέξατε να δουλέψετε έτσι και ποιες δυσκολίες παρουσιάζουν;
Μάλλον θέλω χώρο για να εκφραστώ εγώ ως δημιουργός. Θέλω να χωράει ολόκληρος ο άνθρωπος ως θεατής μέσα και ει δυνατόν να κατοικήσει για ένα δευτερόλεπτο. Γενικά για μένα τα μεγάλα έργα είναι πιο εύκολα από τα μικρά. Παλιότερα τουλάχιστον έπρεπε να αρκεστώ σε ένα περιορισμένο εργαστήριο και αυτό παρουσίαζε μια δυσκολία.
Το νησί και η Ιστορία του έχουν παίξει ρόλο στον τρόπο που αφηγείστε τις ιστορίες σας;
Το τοπίο αρχικά που αποτελείται από επάλληλες πυκνότητες. Όσο ζουμάρεις ανακαλύπτεις ολοένα νέες εικόνες που ήταν αόρατες από μακριά. Δεν υπάρχει πουθενά, στους χώρους που με επηρέασαν τουλάχιστον, η αφαιρετικότητα της πράσινης κοιλάδας με γαλάζιο ουρανό.
Το γεγονός ότι από παιδί έχω περπατήσει σ’ αυτόν τον τόπο περισσότερο από οπουδήποτε αλλού βοήθησε να ανακαλύψω και να αγαπήσω τα πολύ μικρά πράγματα, λουλούδια, ζωύφια κλπ. Από παλιά έχει αναφερθεί σε κριτικές πως στη δουλειά μου είναι πρόδηλη η κρητική – μινωική μου καταγωγή. Γραφές, σύμβολά, ματιέρες.
Οι πίνακές μου έχουν μιαν εικόνα από μακριά και όσο πλησιάζεις αποκαλύπτονται πολλές ακόμα ιστορίες.
“Δεν είναι όλα θέμα χρημάτων”
Σας επηρεάζει η κρίση στη θεματολογία, για παράδειγμα;
Η κρίση και ιδιαίτερα η κρίση αξιών δεν είναι τωρινή υπόθεση. Ανέκαθεν εντόπιζα μετατόπιση του ενδιαφέροντος στα επουσιώδη. Θέλω πάντως τα έργα μου να αποπνέουν μία ανάταση, να τραβούν το βλέμμα ψηλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
“Πρέπει, αδιαπραγμάτευτα, να διατηρήσουμε όσα ο καθένας θεωρεί σημαντικά. Πρέπει να επαναξιολογήσουμε τις προτεραιότητές μας”
Τι είδους αναζητήσεις απασχολούν την τέχνη σας γενικότερα ή αυτόν τον καιρό ειδικότερα;
Έχω αρχίσει να επεκτείνομαι στο χώρο. Κάνω εικόνες τις σκέψεις μου. Μια υπόθεση ανάμέσα σε πολλές άλλες σπουδαιότερες, έχει γίνει πια ο άνθρωπος. Αλλού εντοπίζω το πρόβλημα. Πρέπει, αδιαπραγμάτευτα, να διατηρήσουμε όσα ο καθένας θεωρεί σημαντικά.Πρέπει να επαναξιολογήσουμε τις προτεραιότητές μας. Δεν είναι -όλα – θέμα χρημάτων πάντως.
Μέχρι την 1η Νοεμβρίου
Η έκθεση ζωγραφικής με έργα της Μαρίας Γρηγοριάδη (www.mariagrigoriadi.gr) θα διαρκέσει έως 1 Νοεμβρίου 2018.
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 9-2 και 5-9, Σάββατο 9-2
Διοργάνωση: Περιφέρεια Κρήτης.