«Έχουν πέσει τόνοι λάσπης για την ‘Κιβωτό’, είμαστε άνθρωποι της αγάπης και της προσφοράς. Όλα αυτά τα χρόνια οι άνθρωποι αναγνώρισαν την ‘Κιβωτό‘, εγώ αυτό που βίωσα 25 χρόνια είναι η αγάπη και η φροντίδα». Με τα λόγια αυτά η πρεσβυτέρα Σταματία Γεωργαντή απευθύνθηκε στους δικαστές την ώρα που βρέθηκε στο βήμα του μάρτυρα υπερασπιζόμενη τον ιδρυτή της «Κιβωτού του Κόσμου» στη δίκη με κεντρικό κατηγορούμενο τον πατέρα Αντώνιο ο οποίος φέρεται ως ηθικός αυτουργός σε σωματικές βλάβες που αποδίδονται σε πρώην υπαλλήλους της δομής.
Η δίκη βρίσκεται μετά από πολλές και εξαντλητικές συνεδριάσεις στην τελική της ευθεία με την μάρτυρα υπεράσπισης να αρνείται με κατηγορηματικό τρόπο ότι υπήρχαν κακοποιητικές συμπεριφορές σε βάρος φιλοξενούμενων.
Παρών στη σημερινή διαδικασία ήταν και ο πατέρας Αντώνιος, ο οποίος παρακολουθούσε την κατάθεση της συζύγου του από το εδώλιο περιμένοντας να φτάσει, πιθανότατα στην επόμενη συνεδρίαση, η ώρα της δίκης του απολογίας που θα σταθεί με τη σειρά του ενώπιον των δικαστών που θα τον κρίνουν και θα υπερασπιστεί την αθωότητα του απαντώντας στις ερωτήσεις όλων των παραγόντων της δίκης.
«Άρπαξαν βιαίως την ‘Κιβωτό’, με αντισυνταγματικό τρόπο»
«Κάναμε ότι χρειαζόταν για τα παιδιά… Ερχόντουσαν από κανάλια, πολιτικοί, εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε κάτι. Όλα όσα κάναμε, τα κάναμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το κράτος ήταν πολύ πίσω…» ανέφερε μεταξύ άλλων.
Μάλιστα, η πρεσβυτέρα υποστήριξε πως «άρπαξαν» βιαίως την «Κιβωτό», με αντισυνταγματικό τρόπο.
Η μάρτυρας δέχτηκε σειρά ερωτήσεων με αφορμή τις καταγγελίες, σε βάρος του ιδρυτή της «Κιβωτού» και των συγκατηγορουμένων – πρώην συνεργατών, που συνδέονται με τιμωρίες και κακοποιητικές συμπεριφορές σε φιλοξενούμενους.
Στην κατάθεση της, η πρεσβυτέρα εξέφρασε τη θέση ότι «τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν». «Εμείς τους δίναμε χριστιανικό προσανατολισμό…» σημείωσε.
Η μάρτυρας ανέφερε πως ουδέποτε υπέπεσε στην αντίληψη της κακοποιητική συμπεριφορά και εξήγησε ότι οι δομές ήταν ανεξάρτητες και δεν αποφάσιζε ο πατέρας Αντώνιος.
«Ο πατήρ Αντώνιος είχε πάντα το ρόλο του πνευματικού, τα παιδιά τον εμπιστεύονταν και εκείνος έκανε μόνο αυτή τη δουλειά. Ήταν κάτι σαν πατέρας…» τόνισε.
Πηγή: tanea.gr