Στο Καστελλόριζο ταξίδεψε το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας τις προηγούμενες ημέρες. Ο Δημήτρης Γραμμένος και η Ανθή Στρατάκη συμμετείχαν με δύο εργαστήρια
(https://kastellorizofestival.com/2022/kel/crete-institute/) στο 2ο Φεστιβάλ Γρίφων (https://kastellorizofestival.com), ως εκπρόσωποι του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ.
Τα εργαστήρια ήταν τα εξής:
(α) Σκεψεδάκια
Ένα ταχύρρυθμο εργαστήριο που προσφέρει μια βιωματική και παιγνιώδη εισαγωγή στη Δημιουργική Σκέψη και τη Δημιουργικότητα και περιλαμβάνει πολλές σύντομες διασκεδαστικές ασκήσεις, τα ομώνυμα «Σκεψεδάκια», που συνδυάζουν τη Δημιουργικότητα με τη Διασκέδαση και εξασκούν ποικίλες πτυχές του μυαλού (φαντασία, ανοιχτομυαλιά, εφευρετικότητα, αντισυμβατικότητα, ανοησία, κ.α.).
(β) Ο GDPR και οι 40 κλέφτες: Ιδιωτικότητα και προσωπικά δεδομένα στην ψηφιακή εποχή
Ένα εργαστήριο που συνδυάζει χιούμορ και φαντασία για να παρουσιάσει με κατανοητό και διασκεδαστικό τρόπο θέματα σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (γνωστό ως GDPR) και τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες που αυτός διασφαλίζει για όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το εργαστήριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ μας που κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και το 2021 κέρδισε το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων των Λογοτεχνικών Βραβείων Αναγνώστη καθώς και στο αντίστοιχο webinar της εκπαιδευτικής πλατφόρμας Mathesis των ΠΕΚ που έχουν παρακολουθήσει περισσότερα από 4.500 άτομα όλων των ηλικιών.
Για την ευρύτερη εμπειρία σε αυτό το απομακρυσμένο σημείο της χώρας, η Ανθή Στρατάκη περιγράφει πως «καταρχάς, είναι αρκετά δύσκολο να φτάσεις στο Καστελλόριζο από την Κρήτη (και όπως διαπιστώσαμε, μιλώντας με άλλους, είναι δύσκολο να φτάσεις από οπουδήποτε) με τις υπάρχουσες αεροπορικές και ακτοπλοϊκές γραμμές. Χρειάστηκαν δυο μέρες για να φτάσουμε. Όμως όλη η ταλαιπωρία του ταξιδιού ανταμείβεται μόλις βρεθείς στο μικρό και πανέμορφο αυτό νησί.
Το πλοίο πλησιάζει, μετά από τρίωρο ταξίδι από τη Ρόδο, και ξαφνικά βρίσκεσαι στον μαγικό μικρόκοσμο ενός γραφικού κόλπου που περιτριγυρίζεται από πολύχρωμα σπιτάκια με παραδοσιακές δωδεκανησιακές τριγωνικές στέγες. Όλος ο οικισμός, ο μοναδικός του νησιού, είναι χτισμένος αμφιθεατρικά και μοιάζει με σκηνικό σινεμά, τόσο εξωπραγματικά όμορφος που είναι! Κι αμέσως αισθάνεσαι τόσο οικεία. Ότι είσαι στο σπίτι σου.
Υπάρχει μόνο ένα μικρό ξενοδοχείο και όλα τα άλλα τουριστικά καταλύματα είναι σε αυτά τα πολύχρωμα παραδοσιακά σπιτάκια (συνήθως δίπατα ή τρίπατα). Σε ένα τέτοιο σπιτάκι μείναμε κι εμείς, και μας εξέπληξε ευχάριστα η ιδιοκτήτρια του σπιτιού η οποία μας έφερνε κάθε πρωί -για να μας φιλέψει- ένα πιάτο γεμάτο πότε με γλυκά και πότε με φρούτα. Γενικά, όλοι οι κάτοικοι που γνωρίσαμε μας εντυπωσίασαν με την απλότητα και τη γενναιοδωρία τους. Χαμογελαστοί, πρόθυμοι να σε βοηθήσουν, σε παρασύρουν εύκολα στους ήρεμους ρυθμούς της δικής τους ζωής.
Ο Δημήτρης Γραμμένος προσθέτει πως «δυστυχώς δεν προλάβαμε να πάμε στο νησάκι της κυράς της Ρω, ούτε να δούμε τη διάσημη «Γαλάζια Σπηλιά». Ωστόσο η θάλασσα που είδαμε, ακόμα και μέσα στο λιμάνι με τα καφέ και τα μικρά εστιατόρια, είναι διαυγής και κρυστάλλινη. Μάλιστα, καθώς περπατάς στην προκυμαία, μπορείς να δεις και θαλάσσιες χελώνες, πολύ εξοικειωμένες με την ανθρώπινη παρουσία.
Γενικά, ό,τι κι αν έχεις στο μυαλό σου σχετικά με το Καστελλόριζο (και όλοι οι Έλληνες κάτι έχουμε στο μυαλό μας γι’ αυτό το νησί-σύμβολο) αυτό που συναντάς όταν πηγαίνεις εκεί, το ξεπερνάει! Και κάπως έτσι, αυτό το μικρό ένθετο κουτάκι στο κάτω δεξιά μέρος του χάρτη της Ελλάδας, αποκτά άλλη υπόσταση και μπαίνει για πάντα στην καρδιά σου».