Η πρώην αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Μαρία Καραμανώφ, συντάσσεται πλήρως με τους 8 συνταγματολόγους που έθεσαν ζήτημα αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστημία.
Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων απαιτεί συνταγματική αναθεώρηση. Αυτό τονίζει σε κείμενό της η Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ. και Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, Μαρία Καραμανώφ.
«Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια γεννά ένα ζήτημα πολύ σοβαρότερο και από το ίδιο το μέλλον της Ανώτατης Παιδείας στην Ελλάδα. Διακυβεύει το μέλλον όχι απλώς του Κράτους Δικαίου αλλά της έννοιας του Δικαίου αυτής καθ’ εαυτήν», σημειώνει στο κείμενο – «καταπέλτη» για την προωθούμενη ρύθμιση, που παραβιάσει όσα ρητά οριζεί το Σύνταγμα για τον χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης.
Αποδομώντας πλήρως την κυβερνητική «ερμηνεία» του άρθρου 16, η πρώην αντιπρόεδρος του ΣτΕ σημειώνει πως «μπορεί κάποιοι να διαφωνούν με τη σκοπιμότητα της ρύθμισης, όλοι όμως γνώριζαν και εξακολουθούν να γνωρίζουν ότι το ρήμα “απαγορεύω” και το επίρρημα “αποκλειστικά” δεν είναι δεκτικά ερμηνείας».
«Η συγκεκριμένη μορφή κρατικής οργάνωσης που χαρακτηρίζεται “νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου” δεν μπορεί να υποδηλώνει ούτε κρατικά ιδρύματα ούτε κρατικές επιχειρήσεις ούτε κρατικά μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα, πολλώ δε μάλλον τα αντίστοιχα ιδιωτικά.
Ο όρος δημόσιος λειτουργός δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι αναφέρεται και σε δημόσιους ή ιδιωτικούς υπαλλήλους, συμβασιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες ή επιχειρηματίες. Μοναδική συνταγματική οδός για να αλλάξουν όλα αυτά είναι η διαδικασία της αναθεώρησης. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής και μόνο είναι δυνατόν να ανοίξει η συζήτηση, να αντιπαρατεθούν τα εκατέρωθεν επιχειρήματα και να δοκιμαστεί η αντοχή τους.
Η συζήτηση για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια που έχει ανοίξει από τον κοινό και όχι τον αναθεωρητικό νομοθέτη έχει ως έρεισμα μια πρωτοφανή στα νομικά χρονικά ερμηνευτική προσέγγιση. Υπολαμβάνει ότι το νόημα τόσο των απλών λέξεων όσο και των νομικών εννοιών είναι απολύτως σχετικό και δεν έχει αντικειμενικά όρια, ότι η σημασία και ερμηνεία τους είναι θέμα υποκειμενικής πεποίθησης και βουλητικής επιλογής».