«Σε μια εποχή που κυριαρχούν οι οθόνες, το ότι τα μικρά παιδιά μαθαίνουν παραδοσιακούς χορούς και παραδοσιακά όργανα είναι αισιόδοξο, είναι η διατήρηση και η συνέχεια της παράδοσής μας, είναι το μέλλον», τονίζει, σε συνέντευξή του στην «Π» ο μουσικός, κ. Γιώργος Αγγελογιαννάκης. Παρουσιάζει τη δισκογραφική του δουλειά και μιλά για τη σχέση των νέων με την παράδοση.
-Μιλήστε μας για τη δισκογραφική σας δουλειά.
«Τα τραγούδια αυτά τα δούλευα πολύ καιρό. Γίνονταν μέσα μου ζυμώσεις για χρόνια. Ασυνείδητα μπλέκονταν τα ακούσματά μου με τις μουσικές σπουδές μου. Οι βυζαντινοί, μικρασιάτικοι και ανατολίτικοι ήχοι αναμειγνύονταν με τους βαλκανικούς και τους ηπειρώτικους. Όλα αυτά τα ακούσματα προσπάθησα να τα πλέξω με τους κρητικούς ήχους δημιουργώντας έτσι νέα κράματα.
Εμείς -ως δημιουργοί του σήμερα- θα πρέπει να έχουμε σαν στόχο να αφήσουμε το αποτύπωμά μας στη μουσική, να συνεχίζουμε μεν την παράδοση, προσθέτοντας όμως και νέα στοιχεία. Από αυτές τις συγχωνεύσεις δημιουργούνται οι νέες μουσικές. Έτσι έρχεται και η εξέλιξη. Όταν, λοιπόν, ένιωσα πως ωρίμασαν μέσα μου όλα αυτά, αποφάσισα να κάνω το επόμενο βήμα και να επικοινωνήσω τα κομμάτια μου στο κοινό. Εύχομαι ο κόσμος να τα αγαπήσει, να τα τραγουδήσει και να τα χορέψει. Προς το παρόν κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο…
-Ήδη, μετράτε σημαντικές συνεργασίες, ποιος είναι ο στόχος σας για την επόμενη μέρα στη μουσική;
«Κάπου εδώ θα ήθελα να αναφερθώ σε έναν από τους δασκάλους μου, τον κύριο Ανδρέα Γιακουμάκη από τον οποίο πήρα πάρα πολλά. Πέρα από το διδακτικό κομμάτι και τις μουσικές γνώσεις που μου μεταλαμπάδευσε, μου εμφύσησε ήθος αλλά και το πώς πρέπει να βλέπω τη μουσική παραπέρα, πώς να είναι οι ορίζοντές μου ανοιχτοί, χωρίς παρωπίδες.
Καθώς η γνωριμία μας έγινε τότε που πλαθόμουν στη μουσική -τα πρώτα μου χρόνια που περισσότερο έπαιρνα, παρά έδινα- με ενέπνευσε και θεωρώ ότι αποτέλεσε ένα σημαντικό σταθμό στη μουσική μου πορεία. Ήταν από τους λίγους ανθρώπους που έχω γνωρίσει οι οποίοι συνδυάζουν γνώσεις και ανθρωπιά και τον ευγνωμονώ γι’ αυτό.
Άλλος ένας σταθμός στη μουσική μου πορεία ήταν η μαθητεία μου δίπλα στον Ross Daly και τον Σωκράτη Σιμόπουλο. Αυτοί οι δύο δάσκαλοι μου άνοιξαν τους ορίζοντές μου αναφορικά με τη μουσική και με έκαναν να δω ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα πέρα από την κρητική μουσική.
Από κει κι έπειτα, κάθε συνεργασία που έκανα ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία και από όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συναντήθηκα μουσικά, κρατώ μόνο τα καλά. Το μέλλον ποτέ δεν ξέρει κανείς τι θα του φέρει. Είμαι ανοιχτός σε προτάσεις και συνεργασίες με στόχο να πάμε τη μουσική ένα βήμα παραπέρα».
-Εν έτει 2022, ποια είναι η σχέση των Κρητικών με την παραδοσιακή μας μουσική;
«Σε μια εποχή που κυριαρχούν οι οθόνες, το ότι τα μικρά παιδιά μαθαίνουν παραδοσιακούς χορούς και παραδοσιακά όργανα είναι αισιόδοξο, είναι η διατήρηση και η συνέχεια της παράδοσής μας, είναι το μέλλον.
Προσωπικά, αν κρίνω από όσα μελετώ μουσικά, διαπιστώνω πως υπάρχει μια εξέλιξη κι αυτό είναι καλό. Καθένας δίνει ό,τι έχει μέσα του. Ένας συνθέτης αποδίδει στα κομμάτια του τη μουσική και τον κόσμο όπως ο ίδιος τον αντιλαμβάνεται. Υπό αυτή την έννοια είμαι ανοιχτός σε όλα αναφορικά με τη μουσική. Σε πειραματισμούς, σε ερεθίσματα, σε έτερους ήχους, Σκοπός πάντα είναι η εξέλιξη.
Υπάρχουν φυσικά κάποιοι που προσπαθούν να κρατήσουν το παραδοσιακό κομμάτι καθαρό, αλλά εγώ θεωρώ πως δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Καλό είναι να κρατάμε τις ρίζες μας στη γη, αλλά είναι εξίσου σημαντικό και να απλώνουμε ψηλά τα κλαδιά μας.»
-Ως εκπαιδευτικός, πώς βλέπετε τα νέα παιδιά και το ενδιαφέρον τους για τη μουσική;
«Σήμερα τα παιδιά έχουν πάρα πολλά ακούσματα σε σχέση με παλαιότερα. Καταρχάς μπορούν να βρουν τα πάντα στο διαδίκτυο -σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν δημιουργήθηκαν- όποτε το θελήσουν. Αυτό είναι μια καλή εξέλιξη της τεχνολογίας σε σχέση με παλαιότερα που έπρεπε να ψάχνουμε πολύ για να ακούσουμε κάτι που τις περισσότερες φορές μας κόστιζε σε χρόνο, χρήμα κι απόσταση, χωρίς να είναι και σίγουρο πως θα το βρίσκαμε τελικά.
Είναι πολύ θετικό που τα παιδιά σήμερα έχουν περισσότερα ερεθίσματα. Κι είναι και τι θα ξυπνήσει στην ψυχή τους μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία της μάθησης. Συνήθως έρχονται για να μάθουν ένα παραδοσιακό, μουσικό όργανο έπειτα από την παρότρυνση των γονιών τους. Λίγα είναι τα παιδιά που θα το ζητήσουν μόνα τους.
Όταν, όμως, ένα παιδί βρεθεί στον κατάλληλο χώρο, με τον κατάλληλο δάσκαλο θα ανακινηθεί αυτό που ήδη υπάρχει μέσα του. Καλλιεργώντας το ταλέντο του, σιγά-σιγά θα καταφέρει να βρει τον δικό του ήχο και το δικό του χρώμα στη μουσική που θα δημιουργήσει, χωρίς να θυμίζει κάποιον ήδη γνωστό μουσικό. Στόχος τους δεν πρέπει να είναι η μίμηση, αλλά η γνώση. Πάντα συμβουλεύω τους μαθητές μου να μην εφησυχάζουν, να θέλουν συνεχώς να μαθαίνουν και να εξελίσσονται».
Μουσικός και δάσκαλος
Κατάγεται από το χωριό Αγία Πελαγία, στο Σπήλι του νομού Ρεθύμνης. Η πρώτη λύρα που έπιασε στα χέρια του ήταν του παππού του, τον οποίο όμως δεν άκουσε ποτέ να παίζει.
Φοίτησε στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ρεθύμνης και συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης με ειδίκευση στη βυζαντινή μουσική και τα παραδοσιακά όργανα. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Ωδείο απ’ όπου και πήρε το δίπλωμά του στη βυζαντινή μουσική με δάσκαλο τον Ανδρέα Γιακουμάκη, η γνωριμία με τον οποίο στάθηκε σταθμός για την μετέπειτα πορεία του. Υπήρξε επίσης μαθητής του Κώστα Μουντάκη, ενώ αργότερα μελέτησε την κρητική λύρα δίπλα στον Ross Daly και την πολίτικη λύρα με τον Σωκράτη Σινόπουλο.
Συμμετείχε στην ορχήστρα της χορωδίας Ραθυμνίων Μικρασιατών υπό τον χοροδιδάσκαλο Ανδρέα Γιακουμάκη. Στο πέρασμα των χρόνων έχει συνεργαστεί με τον Στέλιο Μπικάκη, τον Μιχάλη Τζουγανάκη, τον Μιχάλη Πετσάκη, τον Γιάννη Σεισάκη, τον Μιχάλη Αλεφαντινό, τον Γιώργο Μανωλιούδη και έχει συμμμετάσχει σε δισκογραφικές τους δουλειές.
Το 2004 συμμετείχε μουσικά στις εκδηλώσεις του Δήμου Ηρακλείου με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες και μουσικές συναντήσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό (Κωνσταντινούπολη, Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες, Γερμανία, Κύπρο). Έχει διδάξει στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Ηρακλείου, Ρεθύμνης και Χανίων, καθώς και σε Ωδεία και Μουσικούς Συλλόγους σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο. Μετρά είκοσι χρόνια διδακτικής εμπειρία σε παιδιά κι εφήβους μυώντας τα στη λύρα και στα κρουστά μουσικά όργανα.
Τα τραγούδια που κυκλοφορούν είναι οι πρώτες του απόπειρες ως συνθέτης.