Οργή προκάλεσε η εικόνα από το Μαρτινέγκο, όπου βρίσκεται ο τάφος του μεγάλου συγγραφέα και στοχαστή Νίκου Καζαντζάκη, μετά τον βανδαλισμό από αγνώστους, οι οποίοι έσπασαν τον ξύλινο σταυρό πάνω στον τάφο.
Αγνωστοι, το βράδυ της Δευτέρας έσπασαν τον ξύλινο σταυρό που βρίσκεται μπροστά στην πασίγνωστη επιγραφή «δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».
Μιλώντας στην “Π” η αντιδήμαρχος κ.Αριστέα Πλεύρη τόνισε ότι χθες έγινε εφικτό να βρεθεί ξύλο καστανιάς από την Τεχνική Υπηρεσία αφού από αυτό το είδος είναι κατασκευασμένος ο σταυρός του τάφου.
Μετά την εξεύρεση του ξύλου ο σταυρός αποκαταστάθηκε αργά χθες το απόγευμα.
“Δυστυχώς” -είπε χαρακτηριστικά -”υπάρχει ο βανδαλισμός από μερικούς ανεγκέφαλους. Με στεναχωρεί αφενός ο βανδαλισμός των μνημείων και αφετέρου με στεναχωρεί ότι όλα αυτά οδηγούν στην κατασταλτική πολιτική που σημαίνει ότι ο κόσμος όλο και περισσότερο απαιτεί αστυνομευση. Αλλά δεν μπορούμε να ζούμε σε μια πόλη η οποία αστυνομεύται. Δεν μπορούμε να ζούμε μ’ ένα αστυνομικό σε κάθε γωνιά της πολης”.
Η πρόεδρος του Παραρτήματος Ελλάδας της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, Κατερινα Ζωγραφιστού, τόνισε στην “Π” χαρακτηριστικά: “Ο βανδαλισμός στον τάφο του Καζαντζάκη που δυστυχώς έχει ξανασυμβεί, δεν αποτελεί μόνο προσβολή στη μνήμη ενός μεγάλου Ελληνα συγγραφέα, είναι απρεπής συμπεριφορά προς τον πολιτισμό μας. Είναι όμως ντροπή και για μας τους ίδιους. Ο σεβασμός στα μνημεία μας είναι υποχρέωση μας, αλλιως δεν μας αξίζει να έχουμε ούτε παγκόσμιους συγγραφείς ούτε μνημεία.
Την βραδινή εικόνα με τον σπασμένο σταυρό δημοσίευσε στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Γιώργος Αγγελάκης ο οποίος σημείωνε:
«Μόνο αηδία και θυμό μπορεί να προκαλέσει ο βανδαλισμός του τάφου του Καζαντζάκη χθες στο Ηράκλειο. Τρόμο επίσης. Τρόμο διότι ψάχνοντας το γιατί, κατέληξα πως δύο είναι τα τινά. Είτε οι δράστες δεν ήξεραν ποιος είναι ο Καζαντζάκης και πως αυτός είναι ο τάφος του, είτε δεν τους ένοιαξε. Όπως και να το δεις όμως είτε ο πολιτισμός χάνει είτε η ανθρωπιά. Σήμερα ντρέπομαι για το Ηράκλειο.
Δεν μιλάμε για μια επίθεση σε ένα κομμάτι ξύλο. Μιλάμε για μια επίθεση στον πολιτισμό, μια επίθεση στις ηθικές αξίες που ο Καζαντζάκης θεμελίωσε. Μιλάμε για το πιο τρανό παράδειγμα έλλειψης ενσυναίσθησης, έλλειψης παιδείας, έλλειψης σεβασμού.
Κι όλα αυτά στον τόπο που τον γέννησε. Από ανθρώπους που περπατάνε στους δρόμους που περπάτησε και που μιλάνε την λαλιά που μίλησε…
Αλλά όπως και ο ίδιος ο Καζαντζάκης είχε πει:
«Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά».