Οι γιατροί, όπως όλοι οι επαγγελματίες άλλωστε, κάνουν και εκείνοι λάθη, όμως στη δική τους περίπτωση μπορεί να είναι μοιραία για τον ασθενή ή να τον οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία.
Μια ενδιαφέρουσα έρευνα παρουσίασε σε ημερίδα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου με θέμα την ιατρική ευθύνη η ιατροδικαστής στο «Ασκληπιείο Βούλας» κ. Άννα Ράζου η οποία είχε θητεύσει και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου.
Το ζήτημα αυτό τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και στη χώρα μας, στην οποία να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει μέθοδος για την επίσημη καταγραφή των ιατρικών λαθών.
Ωστόσο, γίνονται πολλές μηνύσεις και αγωγές κατά γιατρών, με την κατηγορία της ιατρικής αμέλειας και είναι γνωστό ότι αρκετές τέτοιες περιπτώσεις έχουμε και στο νησί μας.
Όπως είπε η κ.Ράζου στην «Π», οι πέντε πρώτες ειδικότητες ιατρικής με τις περισσότερες καταγγελίες για ιατρικά σφάλματα είναι η Γυναικολογία, Γενική Χειρουργική, Αναισθησιολογία, Επείγουσα Ιατρική και Ακτινολογία.
Υπάρχουν καταγγελίες για λάθη σε επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής, ορθοπεδικές, ΩΡΛ, νευροχειρουργικές κ.ά. Το 65% των ιατρικών σφαλμάτων αφορούν σε υγειονομικούς που εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία και οι υπόλοιπες καταγγελίες αφορούν ιδιωτικές κλινικές και ιατρικά κέντρα.
Στις 1.500 περιπτώσεις που μελετήθηκαν και αφορούν σε υποθέσεις που έχουν τελεσιδικήσει, σχεδόν το 74% των λαθών αυτών οδήγησαν τον ασθενή στον θάνατο ή του προκάλεσαν μόνιμη βλάβη.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστή, από την πλευρά τους οι γιατροί για να μειώσουν τον κίνδυνο, στην πλειονότητά τους, δηλαδή 9 στους 10, δίνουν περισσότερη προσοχή στα φάρμακα και στις διαγνωστικές μεθόδους, ασκώντας αμυντική ιατρική.
Με απλά λόγια δίνουν περισσότερα φάρμακα και ζητούν περισσότερες εξετάσεις από αυτές που χρειάζεται ο ασθενής, κάνοντας κατάχρηση ιατρικών υπηρεσιών και αυξάνοντας την ιατρική δαπάνη από τον φόβο μην κάνουν κάποιο λάθος.
Οι συμμετέχοντες στην ημερίδα επισήμαναν, μεταξύ άλλων, την ανάγκη στελέχωσης των δημοσίων υπηρεσιών υγείας ώστε οι γιατροί να μην εξουθενώνονται εργασιακά και να μην γίνονται ευάλωτοι σε ιατρικά σφάλματα, καθώς και στην ανάγκη δημιουργίας ιατρικών πρωτοκόλλων σε όλες τις ειδικότητες, ώστε να αποτελούν οδηγό στην ιατρική πρακτική και μέτρο αποτίμησης, σε περιπτώσεις ιατρικών σφαλμάτων.
Η κ. Ράζου μιλώντας για την εμπειρία της στην Κρήτη μάς είπε ότι ο κόσμος εδώ στην πλειονότητά του δείχνει εμπιστοσύνη στους γιατρούς με τους οποίους μάλιστα συχνά αναπτύσσει προσωπικές σχέσεις και ανέφερε ότι δύσκολα θα οδηγήσει τον γιατρό στις δικαστικές αίθουσες, ειδικά αν εκείνος συμπεριφέρθηκε ανθρώπινα και αντιμετώπισε με ευαισθησία και ειλικρινές ενδιαφέρον το πρόβλημα της υγείας του ίδιου ή του συγγενικού του προσώπου.