Ο ΣΠΥΡΟΣ ΔΑΝΕΛΛΗΣ

«Νιώθω σταθερός στη συνείδηση και τις αρχές μου» λέει με περισσότερη ηρεμία τώρα ο βουλευτής Σπύρος Δανέλλης, δείχνοντας πως δεν πρόκειται να παραδώσει την έδρα του σε ένα Ποτάμι, το οποίο δεν έχει καμία σχέση κατά την άποψή του, με την αρχική πολιτική τοποθέτησή του.

Μετά από μία εβδομάδα που ο βουλευτής Ηρακλείου βρισκόταν στο στόχαστρο πανελλαδικά κι αφού κόπασαν οι αντιδράσεις και οι επιθέσεις, ο Σπύρος Δανέλλης παραχωρεί μια αποκλειστική συνέντευξη στην «Π», μιλώντας για όλα και απαντώντας σε καυτά ερωτήματα για το Μακεδονικό, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την επόμενη μέρα στην πολιτική αλλά και την αποδόμηση του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Ερ.: Μετά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών πώς βλέπετε τις εξελίξεις σε επίπεδο πολιτικό εσωτερική αλλά και σε σχέση με τους γείτονές μας και την Ευρώπη;

Απ.: Το «Μακεδονικό» ήταν ένα θέμα που καθήλωνε τη χώρα για δεκαετίες, ένα θέμα που είχε ξεκάθαρα κακοφορμίσει και για το οποίο κανείς στη διεθνή κοινότητα δεν μας καταλάβαινε. Στην πραγματικότητα βέβαια δεν πρόκειται μόνο για ένα εθνικό θέμα, αλλά για ένα θέμα ταυτοτικό, για κάθε κόμμα και για κάθε πολιτικό. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε λειτουργεί ως καταλύτης, απελευθερώνοντας μια δυναμική που ουσιαστικά αναδιαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό.

Κανένα κόμμα δεν πρόκειται να μείνει ανεπηρέαστο. Η ΝΔ βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση. Το υπερ-εθνικιστικό κομμάτι της, έτσι όπως εκφράζεται από τον Αντώνη Σαμαρά, πρεσβεύει πως «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική»! Με αυτόν τον τρόπο όμως όχι μόνο αντιστρατεύεται την εθνική γραμμή, όπως αποτυπώθηκε στο Βουκουρέστι το 2008 (Κώστας Καραμανλής – Ντόρα Μπακογιάννη), δηλαδή «σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις», αλλά και αναθεωρεί τα όσα η Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 προέβλεπε.

Ο κ. Μητσοτάκης υιοθετώντας την εθνικιστική ρητορική, προκειμένου να συσπειρώσει στο μέγιστο τις δυνάμεις του κόμματός του, αδιαφορεί για το πώς θα διαχειριστεί τις εξαιρετικά αποκλίνουσες απόψεις που αύριο μοιραία θα εκδηλωθούν. Παρόμοιο σκηνικό ακραίων εσωτερικών αντιφάσεων που αναγκαστικά οδηγούν σε πολιτικές ανακατατάξεις εμφανίζουν και το ΚΙΝΑΛ, το Ποτάμι, αλλά και οι πρώην κυβερνητικοί εταίροι ΑΝΕΛ.

Σε κάθε περίπτωση όμως η ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών τυγχάνει θερμής υποδοχής από όλους τους εταίρους και συμμάχους μας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Οι μόνοι δυσαρεστημένοι αυτήν τη στιγμή φαίνεται να είναι το εθνικιστικό VMRO στη Βόρεια Μακεδονία, ο Πούτιν και ο Ερντογάν. Και αυτό βέβαια θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Όλοι οι υπόλοιποι μας εγκωμιάζουν, ενώ ο ρόλος, το κύρος και η επιρροή της χώρας ξεκάθαρα αναβαθμίζονται, όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και ευρύτερα εντός των συμμαχιών μας.

Δεν παραδίδει την έδρα του στο Ηράκλειο

 

Ερ.: Το Ποτάμι σάς πιέζει να παραδώσετε την έδρα σας. Ποια είναι η απάντηση σας;

Απ.: Μου είναι εξαιρετικά άχαρο να μπω σε μια δημόσια αντιπαράθεση με τον Σταύρο Θεοδωράκη. Ο πολιτικός πολιτισμός και η αίσθηση αξιοπρέπειας μάς επιβάλλουν να κινηθούμε περισσότερο πολιτικά και λιγότερο θυμικά. Άλλωστε, το μελόδραμα, αν και έχει θέση στην πραγματική ζωή, στην πολιτική μικρή αξία έχει. Και επειδή πεποίθησή μου είναι πως εξακολουθούμε να μοιραζόμαστε τους ίδιους κώδικες αρχών, είναι βέβαιο πως θα ξανασυναντηθούμε στο μέλλον, άρα καλό είναι να αποφύγουμε τον καννιβαλισμό. Ωστόσο, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Από το Ποτάμι δεν έφυγα.

Με διέγραψαν. Επιπλέον, το Ποτάμι, σύμφωνα με τις αποφάσεις του τελευταίου του Συνεδρίου, με μεγάλη πλειοψηφία δυστυχώς υιοθέτησε τη στρατηγική προσέγγισης με τη Ν.Δ. μετεκλογικά, αλλά ίσως και προεκλογικά. Κάτι για το οποίο σήμερα μάλλον μετανιώνει. Από τότε βέβαια είχα προειδοποιήσει και για τους κινδύνους αυτής της επιλογής, όπως και για το ότι η σχέση μας καθίσταται ληξιπρόθεσμη. Επρόκειτο για μια επιλογή που βρίσκεται στον αντίποδα της ιδεολογίας, των αρχών και της πολιτικής μου διαδρομής, μια επιλογή που δε με αφορά.

Και βέβαια το Ποτάμι, στο οποίο εκλεγήκαμε τον Ιανουάριο του 2015 υπό το σύνθημα «όχι στο παλιό» τι σχέση έχει με το Ποτάμι του σήμερα που πορεύεται προς το παλαιότερο του παλιού; Λυπάμαι που στεναχώρησα τους συντρόφους μου στο Ποτάμι. Πρέπει όμως να τους θυμίσω πως ποτέ δεν δίστασα να εκφράσω τις απόψεις μου, όσο μειοψηφικές κι αν ήταν, στο κόμμα. Ο Σταύρος επαίρεται σήμερα για την πατριωτική του στάση στις «Πρέσπες», παραβλέποντας πως η Συμφωνία δεν θα έφτανε προς ψήφιση αν δεν έδινα ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Νιώθω λοιπόν σταθερός και συνεπής στη συνείδηση και στις αρχές μου.

Ερ.: Πώς σκοπεύετε να κινηθείτε στην επόμενη εκλογική διαδικασία; Σας ενδιαφέρει το ενδεχόμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

Απ.: Αρκετό καιρό τώρα μιλάω για την αναγκαιότητα της συνεννόησης και σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα. Τώρα που η Ευρώπη ξανασχεδιάζεται, τώρα που η εθνικιστική ακροδεξιά επελαύνει, τώρα που ξυπνούν οι εθνικοί εγωισμοί και η ευρωπαϊκή ιδέα «θολώνει», οι προοδευτικές ευρωπαϊστικές δυνάμεις οφείλουν να συνεργαστούν. Σε ό,τι αφορά εμένα, δεν έχω αποφασίσει ακόμη για τις μετέπειτα επιλογές μου, οι οποίες άλλωστε δεν εξαρτώνται μόνο από εμένα.

Ερ.: Οι πρόσφατοι μετασχηματισμοί και αλλαγές σε κομματικό επίπεδο ξάφνιασαν τους Έλληνες ψηφοφόρους. Πώς βλέπετε τις εξελίξεις αναφορικά με αυτό το κομμάτι στις επόμενες εθνικές εκλογές με δεδομένη και τη διαρκή άνοδο της Ακροδεξιάς;

Απ.: Καιρό τώρα διαπιστώνω πως το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του είναι σε αποδρομή. Είναι φανερό πως έχουμε μπει σε μια διαδικασία αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων και είμαι βέβαιος πως μετά τις επόμενες εκλογές κανένα κόμμα δεν θα είναι ίδιο. Η αναδιάταξη αυτή δεν είναι βεβαίως μόνο ελληνικό φαινόμενο αλλά πανευρωπαϊκό. Σε εθνικό επίπεδο, οι νέες αντιθέσεις, τα νέα προτάγματα δεν είναι αυτά που ήταν πριν από τέσσερα χρόνια.

Όταν δηλαδή το πολιτικό σκηνικό στήθηκε στη βάση αντιθέσεων που σήμερα δεν υπάρχουν πια: «μνημόνιο – Αντι-Μνημόνιο», «Μένουμε – Φεύγουμε από την Ευρώπη». Σήμερα τα ζητούμενα είναι άλλα. Οι θέσεις των κομμάτων για τον σχεδιασμό ενός βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου που θα παράξει εθνικό πλούτο και θα φέρει στέρεες θέσεις εργασίας,  για την άρση της αβεβαιότητας και τη μείωση των ανισοτήτων, για την αναβάθμιση του διεθνούς ρόλου της χώρας αναδεικνύουν και τις εκλεκτικές συγγένειες στο πολιτικό σύστημα.

Προσωπικά, με τρομάζει η συνεχής διολίσθηση της Ν.Δ. προς τα δεξιά. Αυτό αποδεικνύεται από την επιτυχή έκβαση του κάθε crash test που επιχειρεί ο κ. Βορίδης. Με σόκαρε το ότι δεν υπήρξε καμία αντίδραση στην άποψή του για την «ανάγκη υιοθέτησης θεσμικών και διοικητικών μέτρων για την αντιμετώπιση των ελαττωματικών ιδεών της κάθε μορφής της αριστεράς, την επαύριο της εκλογής του κ. Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού της χώρας». Η νομιμοποίηση ουσιαστικά ή η απενοχοποίηση των απόψεων της άκρας δεξιάς απειλεί τα συστημικά κόμματα και τη δημοκρατία και αποτελεί παγίδα για τη ΝΔ.